قهقهه هایی که با جدیت تنیده شد/روایت تجربه ها و خنده ها و فراموشی های روی صحنه در دل تمرین نمایش
همه دور یک میز نشسته بودند و گفتگویشان بالا گرفته بود.خنده را با جدیت توامان کرده بودند و از خاطراتشان می گفتند.خاطراتی که پیش از این بر صحنه تئاتر رقم زده بودند.
رویداد۲۴-همه دور یک میز نشسته بودند و گفتگویشان بالا گرفته بود.خنده را با جدیت
توامان کرده بودند و از خاطراتشان می گفتند.خاطراتی که پیش از این بر صحنه
تئاتر رقم زده بودند.
آن ها که تجربه حضور در غبار یک را داشتند با ترسیم آن چه که در روزهای اجرا رخ داده بود ، از شوخی ها و تلاش ها تا فراموشی ها و استرس ها همگی را روی دایره ریخته بودند و هر کس به سهم خودش اندکی بر این انرژی می افزود.
کار با حضور محمدرضا مداحیان ، کارگردان نمایش و همه بازیگران آغاز شد.ابتدا کارگردان نقش ها را میان بازیگران جابه جا کرد تا بتواند از زوایای مختلفی پتانسیل های بازیگران را بسنجد.پتانسیل هایی که شاید به نقش هایشان نزدیک باشد تا بتواند در جریان ارتقای کیفیت اثر خود آن ها را برای اجرای نمایشی تاثیر گذار آماده کند.نقش ها که اغلب زوایای پنهانی طنز هم داشتند.
این تقسیم بندی نقش ها دقایق زیادی را به خود اختصاص داد.چرا که هنرمندان شوخ طبع جمع با الفاظ و کلمات پر شوخ خود دیگران را به خنده وا می داشتند و این فضای پر انرژی و مثبت تا انتها حاکم بود.
زمانی که کار آغاز شد بازیگران جدیت خود را به رخ کشیدند.همه سعی داشتند پتانسیل های خود را تا آن جا که در خور شخصیت های نمایشی است آزاد کنند و تصویر شفاف و درستی از این کاراکتر ها را به نمایش بگذارند.تصویری که با ارائه آن بیننده بتواند به عمق شخصیت ها برود و با آن ها همراه شود.
فضای تاریخی برخی دیالوگ ها اندکی حال و هوای تمرین را تحت الشعاع خود قرار داده بود و هنرمندان برای تجسم بهتر فضای نمایش آن گونه به تاریخ سفر کرده بودند که بتوانند در خلال کلمات و واژه ها تصویر درستی از اتفاق ها را کشف کنند و با زبان تصویر سازی کنند.
شاید شوخ طبعی های شهرام عبدلی و در مقابل تکه کلام های میرطاهر مظلومی و واکنش آن ها به دیالوگ گفتن اردلان شجاع کاوه یکی از نکاتی بود که در این جلسه قابل توجه بود.
آن ها دایم سعی می کردند بعد از طی مسیر خوانش و متناسب با جدیتی که بر فضا حاکم است آن گونه که روند و مسیر دچار اخلال نشود ، خنده را در فضا جاری کنند و این انرژی مثبت حاصل از این شوخ طبعی ها چنان بازیگران را سر شوق می آورد که در پس هر کدام از این تنفس های میان خوانش انرژی و شوق خواندن بالاتر می رفت.
بعد از چهار بار خوانش کامل متن ، جلسه دورخوانی به پایان رسید.جلسه ای که با پایان خود غبار را وارد مرحله جدیدی از تولید کرد.مرحله ای که در آن میزانسن بندی ها و کار بر روی حرکات و در هم تنیدگی این بازیگران و اکت هایشان با طراحی لباس و صحنه قرار است جان تازه ای به غبار بدهد.غباری که قرار است تالار وحدت را فرا بگیرد.
وقتی همه رفتند .خنده هم چنان با جدیت توامان بود.
نمایش غبار از اواسط بهمن ماه در تالار وحدت به روی صحنه می رود و تا نیمه اسفند ماه بر روی صحنه است.
*دانا
آن ها که تجربه حضور در غبار یک را داشتند با ترسیم آن چه که در روزهای اجرا رخ داده بود ، از شوخی ها و تلاش ها تا فراموشی ها و استرس ها همگی را روی دایره ریخته بودند و هر کس به سهم خودش اندکی بر این انرژی می افزود.
کار با حضور محمدرضا مداحیان ، کارگردان نمایش و همه بازیگران آغاز شد.ابتدا کارگردان نقش ها را میان بازیگران جابه جا کرد تا بتواند از زوایای مختلفی پتانسیل های بازیگران را بسنجد.پتانسیل هایی که شاید به نقش هایشان نزدیک باشد تا بتواند در جریان ارتقای کیفیت اثر خود آن ها را برای اجرای نمایشی تاثیر گذار آماده کند.نقش ها که اغلب زوایای پنهانی طنز هم داشتند.
این تقسیم بندی نقش ها دقایق زیادی را به خود اختصاص داد.چرا که هنرمندان شوخ طبع جمع با الفاظ و کلمات پر شوخ خود دیگران را به خنده وا می داشتند و این فضای پر انرژی و مثبت تا انتها حاکم بود.
زمانی که کار آغاز شد بازیگران جدیت خود را به رخ کشیدند.همه سعی داشتند پتانسیل های خود را تا آن جا که در خور شخصیت های نمایشی است آزاد کنند و تصویر شفاف و درستی از این کاراکتر ها را به نمایش بگذارند.تصویری که با ارائه آن بیننده بتواند به عمق شخصیت ها برود و با آن ها همراه شود.
فضای تاریخی برخی دیالوگ ها اندکی حال و هوای تمرین را تحت الشعاع خود قرار داده بود و هنرمندان برای تجسم بهتر فضای نمایش آن گونه به تاریخ سفر کرده بودند که بتوانند در خلال کلمات و واژه ها تصویر درستی از اتفاق ها را کشف کنند و با زبان تصویر سازی کنند.
شاید شوخ طبعی های شهرام عبدلی و در مقابل تکه کلام های میرطاهر مظلومی و واکنش آن ها به دیالوگ گفتن اردلان شجاع کاوه یکی از نکاتی بود که در این جلسه قابل توجه بود.
آن ها دایم سعی می کردند بعد از طی مسیر خوانش و متناسب با جدیتی که بر فضا حاکم است آن گونه که روند و مسیر دچار اخلال نشود ، خنده را در فضا جاری کنند و این انرژی مثبت حاصل از این شوخ طبعی ها چنان بازیگران را سر شوق می آورد که در پس هر کدام از این تنفس های میان خوانش انرژی و شوق خواندن بالاتر می رفت.
بعد از چهار بار خوانش کامل متن ، جلسه دورخوانی به پایان رسید.جلسه ای که با پایان خود غبار را وارد مرحله جدیدی از تولید کرد.مرحله ای که در آن میزانسن بندی ها و کار بر روی حرکات و در هم تنیدگی این بازیگران و اکت هایشان با طراحی لباس و صحنه قرار است جان تازه ای به غبار بدهد.غباری که قرار است تالار وحدت را فرا بگیرد.
وقتی همه رفتند .خنده هم چنان با جدیت توامان بود.
نمایش غبار از اواسط بهمن ماه در تالار وحدت به روی صحنه می رود و تا نیمه اسفند ماه بر روی صحنه است.
*دانا
