رویداد۲۴-
نخستین قسمت برنامه «ماه عسل» امسال، عصر روز گذشته میزبان خواهران منصوریان شد.
در این برنامه که تیتراژ ابتدایی آن را بهنام بانی و تیتراژ پایانی‌اش را آرش و مسیح عدل‌پرور خوانده‌اند، خواهران منصوریان از آن‌چه در یک سال گذشته برآنان گذشته است، گفتند.
خرداد سال گذشته بود که در یکی از شب‌های ماه رمضان، «ماه عسل» میزبان خواهران منصوریان شد و آنان بی‌پرده از زندگی سخت خود و ترک خانواده توسط پدرشان گفتند؛ برنامه‌ای که در دو شب پخش شد و سرانجام با حضور پدر و آشتی دخترانش با او به پایان رسید.
دیروز عصر، احسان علیخانی با دعوت دوباره این خواهران (مرضیه، الهه، شهربانو و سهیلا) به برنامه «ماه عسل»، از آن‌چه در یک سال گذشته در زندگی آنان رخ داده است، پرسید. الهه، شهربانو و سهیلا به خواهران افسانه‌ای ووشو جهان معروف هستند.
علیخانی گفت‌وگو را با سهیلا منصوریان، آغاز کرد که سال گذشته آرزوی دیدار با پدر را داشت. او گفت: «خدا را شکر سال گذشته اتفاق خوبی افتاد و حال و هوای ما امسال تغییر کرد. انرژی خاصی از بودن کنار پدر می‌گیرم.»
سپس، شهربانو منصوریان گفت: «یکی از آرزوهایم دیدن دوباره پدر بود. امسال بعد از چندین سال سیزده بدر را با هم بودیم. این روز‌ها پدرم به دلیل تصادفی که داشتند و آسیبی که دیدند، در خانه هستند.»
پس از آن، الهه منصوریان درباره تغییرات یک ساله زندگی‌شان گفت: «پدر گمشده زندگی ما بود و اگرچه مادر، جای پدر و مادر را برای ما پر کرده بود اما ما نیاز عاطفی به پدر داشتیم. ما در این یک سال محبتی از پدر دیدیم که باعث شد، انرژی بیشتری بگیریم. من حتی در مسابقات هم انرژی‌ام بیشتر شد. در کل حس و حال خوبی داریم.»
سهیلا منصوریان ادامه داد: «خدا را شکر در این یک سال مردم را کنار خود احساس کردیم. بیشتر تمرینات ما در فضای باز بود، اما بعد از برنامه ماه عسل سال گذشته، به هیچ عنوان در پارک‌ها نمی‌توانستیم تمرین کنیم چرا که مردم بسیار تجمع می‌کردند.»
در ادامه علیخانی درباره عدم حضور پدر در برنامه سوال کرد که خواهران منصوریان پاسخ دادند: «پدرمان تصادف کرده و از ناحیه زانو آسیب دیده است.»
در بخش پایانی این گفت‌وگو، داماد‌های منصوریان در برنامه حضور پیدا کردند. همسر مرضیه منصوریان که بعد از برنامه سال گذشته «ماه عسل» از او خواستگاری کرده بود، گفت: «بعد از برنامه سال گذشته خواهران منصوریان، خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم و یکی از آرزو‌های بزرگ من این بود که یک هدیه به آن‌ها بدهم. کار من نقاشی سیاه قلم است، نقاشی کشیدیم و ۲۵ ماه رمضان سال گذشته از مشهد به سمیرم رفتم و هدیه را به آن‌ها دادم.»
مرضیه منصوریان هم در ادامه توضیح داد: «از امید پسرم و همچنین مادرم و الهه اجازه گرفتم و تحقیقات لازم را انجام دادیم. سرانجام با مشاوره‌هایی که داشتم، جواب مثبت را به ایشان دادم.»