رویداد۲۴-ایران از زمان تحقق، و تثبیت خود تاکنون مورد تحریمهای یکجانبه ایالات متحده و کشورهای غربی قرار داشته و در طی 40 سال حیات خود، طی فرآیندی پلکانی و تدریجی در معرض سختترین و جامعترین تحریم نظام بینالمللی قرار گرفته است. اجرای بایسته حقوق مردم بستگی تامّی با پذیرش معیارها و ضوابط دکترین حکومت قانون دارد. این بستگی از آن جهت است که حق تعیین سرنوشت به مثابه حقی بشری از آن ملتها است. چون مردم هر جامعه از این حق بشری برخوردار هستند، پس لازم است جلوههای این حق در حقوق عمومی هر دولت به رسمیت شناخته شده، سازوکارهای اجرایی آن تأمین گردد و سایر دولتها نیز به این حقوق احترام بگذارند.
با توجه خاص کشورها به حاکمیت قانون در عرصه داخلی و بینالمللی، باید با یکجانبهگرایی برخی کشورها که با نگاهی یک سویه و با نقض آشکار قواعد بینالمللی و اصل مصونیت کشورها، قوانین داخلی خود را بر دیگر کشورها و فراتر از آن بر حقوق بینالملل تحمیل میکنند به مقابله پرداخت. یکی از روشهایی که برخی از این کشورها به منظور عدم پایبندی به حاکمیت قانون در عرصه بینالمللی به کار میبرند، عدم تصویب برخی معاهدات بینالمللی یا در صورت تصویب خروج از این معاهدات است. ایالات متحده امریکا که خود را طلایهدار دموکراسی و حقوق بشر در جهان میداند و برای نقض حقوق بشر در سراسر دنیا اشک تمساح میریزد، خود از بین 65 معاهده بینالمللی و منطقهای در حوزه حقوق بشر تنها و تنها 17 معاهده آن را تصویب کرده است!
عدم تصویب یک معاهده بینالمللی به این کشور اجازه میدهد آزادانه اقدام به نقض حقوق بینالملل و حقوق بشر کند بدون آنکه پاسخگوی جامعه جهانی باشد. هم اکنون امریکا از برجام خارج شده است و همان گونه که دونالد ترامپ در سخنرانیهای انتخاباتی خود نیز تأکید داشت تصمیم دارد از تمامی معاهداتی که در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما به تصویب این کشور رسیده است، خارج شود زیرا به نظر او این معاهدات منافع امریکا را تضمین نمیکند!
پیامدهای برخی از اقدامات امریکا در عدم پایبندی به حقوق بینالملل و عدم تصویب معاهدات صلحآمیز و خروج از آن را میتوان در پیمان پاریس به وضوح دید. این توافقنامه توسط 196 کشور جهان به تصویب رسیده و لازمالاجرا است. بیشترین میزان آلایندههای موجود که سبب تغییرات عمده آب و هوایی در سطح جهان شده است، متعلق به امریکاست و اکنون این کشور برای منافع خود و نه جامعه بشری هیچ تعهدی در کاهش آلایندههای خود ندارد.
عدم تصویب «کنوانسیون حقوق کودک» از سوی امریکا و حمایت این کشور از رژیمهایی چون عربستان سعودی و اسرائیل که یکی در یمن و دیگری در فلسطین اشغالی اقدام به نسلکشی و جنایت علیه بشریت میکنند، چهره دیگر مدافع انسانیت و حقوق بشر امریکایی را نمایان میکند.
تبلیغات امریکا درخصوص موضوعاتی چون حقوق بشر، حمایت از تروریسم، برنامه صلحآمیز هسته ای و برنامه موشکی جمهوری اسلامی ایران همواره دستاویز این کشور برای سرکوب خواستههای برحق جمهوری اسلامی ایران بوده است. موضوعات مطرح شده از سوی امریکا همگی در هم تنیده و به هم متصل هستند. و این کشور با تبلیغات وسیع در سطح بینالمللی و با رویکرد ایران هراسی، اقدام به باج خواهی از کشورهای منطقه میکند و این امور را بهانهای قرار داده است برای عدم اجرای تعهدات بینالمللی خود و کنارهگیری از آن، تا از سویی قراردادی نظیر برجام را که پشتوانه بینالمللی دارد و به گفته مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا کسی نمی تواند توافقی را که شورای امنیت تصویب کرده زیر پا بگذارد، ملغی کند و از سوی دیگر از پیشرفت برنامههای موشکی ایران ممانعت کند تا بتواند جمهوری اسلامی ایران را به عنوان کشوری مستقل و آزاد، از حق دفاع مشروع محروم کند.
تحریم یکی از ابزارهای اجبارکننده بینالمللی دولتهای سلطهگر علیه سایر دولتها و ملتهای مستقل آزاده است. این ابزار در واقع مبتنی بر نفی اصل برابری دولتها و از ابزارهای خصومتآمیزی محسوب میشود که یک یا چند کشور علیه دیگری وضع و از او میخواهد تا تغییرات چشمگیر و بنیادینی را در هنجارها، ساختارها و رفتارهایش اعمال کند.
جمهوری اسلامی ایران از زمان تحقق، و تثبیت خود تاکنون مورد تحریمهای یکجانبه ایالات متحده و کشورهای غربی قرار داشته و در طی 40 سال حیات خود، طی فرآیندی پلکانی و تدریجی در معرض سختترین و جامعترین تحریم نظام بینالمللی قرار گرفته است. تحریمها گرچه به اراده ملت بزرگ ایران خللی وارد نساخته و عزم ما را برای پایداری، خودکفایی و مقاومت بیش از پیش کرده است ولی از بعد حقوقی، این تحریمهای گسترده و سهلالتصویب در عرصه بینالملل که اخیراً علیه ملت و دولت فدراتیو روسیه نیز اعمال شده است، رفتارهای جنگی ظاهراً غیرنظامی محسوب میشوند که تمام قواعد حقوق بینالملل و حقوق بشر را متزلزل کرده و آن به معنای سقوط منشور و نظم مبتنی بر قانون و برابری عادلانه کشورها است.
چنین اقداماتی کل جهان را با وضعیت جنگی روبرو میکند. چرا که تمامی اصول حقوق بینالملل بخصوص اصل برابری و حق تعیین سرنوشت ملتها را زیر سؤال برده و همه آنچیزی که به عنوان حقوق بشر غیرقابل تعلیق از جمله حق حیات و امرار معاش یک ملت در فضای آزاد بینالمللی است را به عنوان قاعده عام پذیرفته شده نقض میکند. اکنون این سؤال اساسی فرا روی ماست که در برابر یکجانبهگرایی و تحریمهای ظالمانه امریکا که نقض آشکار حقوق بشر و حقوق بینالملل است چه باید کرد.
دیوژن همزاد اسکندر بود و برخلاف اسکندر که راه سیاست را برگزید، او راه فلسفه و خردورزی را در پیش گرفت و تاوان خردورزی خود را پرداخت آنگاه که به او گفتند تو محکومی که از این شهر بروی و او در پاسخ گفت من هم شما را محکوم میکنم که در شهر بمانید. ظاهراً ما را در این راه گریزی نیست که با مقاومت و اتحاد و انسجام داخلی و با تکیه بر اقتصاد مقاومتی تحریمهای یکجانبه ایالات متحده را تحریم و اراده مصمم خود را برای مقابله با آن در پرتو دکترین مقاومت به نمایش گذاریم.