رویداد۲۴ سه سال است که با ممنوعیت و حصر رهبران اصلاحات، محمدرضا عارف این فرصت را یافته که رهبری حقوقی جریان اصلاح‌طلب را بر عهده بگیرد. (گرچه همه می‌دانند همچنان رهبری حقیقی این جریان در خیابان یاسر است) با این حال در میان جریان اصلاحات انتقاد از این چهره همیشه ساکت هر روز افزایش می‌یابد.
از روزنامه قانون گرفته تا سازندگی و از احزاب گرفته تا شخصیت‌ها، هرکس به نحوی از محمدرضا عارف انتقاد می‌کند که چرا روزه سکوت گرفته و چرا در مجلس کاری نمی‌کند «کارستان» چرا که همان موسم انتخابات جمله سید محمد خاتمی در ستادهای اصلاح‌طلبان دست به دست می‌شد که این بار کاری کنید کارستان!
البته کسانی که عارف را می‌شناسند خوب می‌دانند که این استاد شریف، اهل جنجال نیست. چه زمانی که معاون اول خاتمی بود و چه زمانی که 84 و 88 و 92 و حتی 96 جمعی از اصلاح‌طلبان از او خواستند در انتخابات بیاید، (که در 92 آمد) هیچگاه او مرد خطابه‌های تند و تیز نبود. شاید اصلا همین روحیه پرهیز از تنش عارف بود که سبب شد سال 92، روحانی در نظر مردم اصلاح‌طلب‌تر از عارف جلوه کند. روحانی می‌گفت و صحبت او امید به تغییر را در میان مردم زنده می‌کرد.
با این حال در این یکی دو ماه انتقادها از عارف افزایش یافت. جریان نزدیک به کارگزارن سازندگی حالا با صراحت بیشتری از عارف انتقاد می‌کند و از سویی دیگر شنیده می‌شود اختلافاتی بر سر افراد حقیقی حاضر در دور جدید فعالیت شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، بین عارف و جریان نزدیک به خاتمی وجود دارد. چند نفر از جوانان اصلاح‌طلب در این باره توئیت‌هایی کردند و ظاهرا معرفی این افراد به تعویق افتاده است.
همه این ماجراها باعث شد عارف از روی صندلی خود تکان بخورد. هدف او نامزدی برای ریاست مجلس است. این نامزدی برای عارف یک هدف عمده دارد. به بدنه اصلاح‌طلب مجلس نشان دهد که رای فراکسیون امید چه تعداد است و اگر تا امروز کم کاری بوده، ناشی از تعداد کم اعضای وفادار فراکسیون امید بوده است. اما این فقط یک روی سکه است. در طرف مقابل اصولگرایان مجلس قرار دارند. علی لاریجانی که رئیس اصولگرای مجلس است، به تندروها اجازه ابراز وجود نداده است و در مواردی که توانسته‌اند حرکتی در مجلس انجام بدهند، با انتقاد شدید جامعه مواجه شده‌اند. نمونه اخیر آن ماجرای آتش زدن برجام بود.
شایعاتی به گوش می‌رسد که این افراد نمی‌خواهند علی لاریجانی نماد مجلس اصولگرا باشد و شاید برای رئیس مجلس رقیب معرفی کنند یا به گزینه رقیب لاریجانی رای بدهند. اگر این فرض (البته با احتمال بسیار ضعبف) را هم در نظر بگیریم شانس محمدرضا عارف روی کاغذ زیاد است. با اینهمه همیشه افرادی هستند که شب آخر به نمایندگان اصولگرای مجلس دستور خواهند داد برای حفظ وحدت به لاریجانی رای بدهند. سیاست ایران عرصه پیچیدگی‌هاست.
مخالفان عارف به او مرد انصراف‌ها می‌گویند. باید دید در این دو روز آیا رئیس فراکسیون امید، از صندلی خود برخواهد خواست؟ و می‌تواند وجهه خود را برای انتخابات 1398 و حتی 1400 به عنوان نفر اول تشکیلات حقوقی اصلاح طلبان حفظ کند؟ شاید آب ریخته این چند سال به کوزه بازگردد...