با این وجود بیشترین انتقاد به عملکرد فراکسیون امید در انتخاب هیات رئیسه کمیسیون فرهنگی بود. اصلاح طلبان با شعارهای فرهنگی و سیاسی وارد مجلس شده بودند اما ریاست کمیسیون فرهنگی بر عهده یکی از تندروترین نیروهای حاضر در مجلس بود. سال دوم جعفرپور میانه رو جایگزین پژمانفر شد اما سال سوم رئیس و دو نایب رئیس، هر سه از فراکسیون امید انتخاب شدند.
احمد مازنی از اعضای حزب اعتمادملی است و دیدگاه های روشنی درباره مسائل اجتماعی دارد. او برای اکران فیلم‌های توقیف شده تلاش کرد و مثلا برای همین فیلم «عصبانی نیستم» بارها از مخالفان نمایش فیلم به صراحت انتقاد کرد. به تماشای تئاتر می‌رود و پیگیر تشکیل انجمن صنفی روزنامه نگاران بود. در کنگره احزاب اصلاح طلب هم حضور جدی دارد و جز معدود نمایندگانی بود که به مجلس ختم مادر زهرا رهنورد رفته بود. خودش عضو اعتماد ملی است و بارها از مهدی کروبی به نیکی یاد کرده است.
ترکیب مازنی، ذوالقدر و مسعودی به جای ترکیب پژمانفر، سالک و جعفرپور، بیش از هر چیز به معنای پایان قدرت‌نمایی جبهه پایداری در پارلمان است. او البته صندلی ارزشمندی را هم در شورای عالی انقلاب فرهنگی به دست می‌آورد. امید، خیلی دیر به فراکسیون امید بازگشته است.