رویداد۲۴-عضو شورای شهر تهران گفت: بازیافت چاره نیست بلکه کاهش مصرف چاره است چون بازیافت پلاستیک بسیار مشکل است اما کارآفرینان، سازمان های مردم نهاد، استارت آپ‌ها، شرکت‌های بازیافت همه با هم فکر کنیم و ببینیم چگونه می‌شود پلاستیک را در چرخه مصرف دوباره بیندازیم و محیط و طبیعت را از این شر پنهان و آشکار آن نجات دهیم تا مورد سرزنش آیندگان قرار نگیریم.ناهید خداکرمی (رییس کمیته سلامت شور) در نطق پیش از دستور هفتادو پنجمین جلسه شورا به کمتر استفاده کردن از پلاستیک پرداخت.
خداکرمی در ابتدا با بیان اینکه یکی از مهمترین اهداف کمیسیون سلامت و محیط زیست بررسی لوایح، طرح‌ها و تکالیف اجرا نشده‌ی برنامه دوم شهرداری است، گفت: امروز صحبت ما در مورد مصوبه‌ای‌ست که اگر طی ۹ سال گذشته بدان پرداخته بودند امروز من صحبتی نداشتم.
وی با اشاره به مصوبه شورای اسلامی شهر تهران در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۸از الزام شهرداری تهران به تغییر الگو و کاهش مصرف کیسه‌ها تصریح کرد: ۲۱ تیر ماه از سوی طرفداران محیط زیست روز بدون کیسه پلاستیک نامگذاری شده است. ارتقای سطح آگاهی مردم در زمینه زیان‌های رهاسازی و استفاده بی‌رویه از کیسه‌های پلاستیکی، ازجمله اهداف مهم نامگذاری روز بدون پلاستیک است زیرا اگر حساس نباشیم پلاستیک‌ها، سرزمین ما را اشغال می‌کنند.
وی در ادامه تشریح کرد: کیسه‌های پلاستیکی پس از اختراع پلاستیک در سال ۱۸۵۶ میلادی توسط «الکساندر پارکس» مهمان خانه‌های ما شده‌اند و در همین مدت زمان نه چندان طولانی توانسته‌اند اثرات مخرب زیادی بر جای بگذارند. در واقع زندگی مدرن علاوه بر رفاهی که برای انسان به همراه دارد گاه ضررهای جبران ناپذیری را نصیب او می‌کند.
خداکرمی اظهار داشت: هنگامی که کیسه‌های پلاستیکی به عنوان زباله دور ریخته می‌شوند، به علت ماندگاری بیش از ۵۰۰ سال در محیط، باعث آلودگی محیط زیست می‌شوند. این کیسه‌ها به همراه باد جابه جا شده و وارد رودخانه‌ها و کانال‌های آب می‌شوند؛ در نتیجه موجب گرفتگی آبراه‌ها شده و در بسیاری موارد به علت ساکن ماندن آب، زاد و ولد انواع حشرات افزایش می‌یابد. کیسه‌های پلاستیکی درصورت ورود به محیط زیست دریایی، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی از قبیل وال، دلفین، فک و لاک پشت و نیز پرندگان دریایی اشتباهاً بر اثر خوردن این کیسه‌ها و خفگی ناشی از آن می‌میرند. در یک سوم ماهی‌های صید شده در کشور انگلستان میکروپلاستیک‌ها وجود دارند. کیسه‌های بلعیده شده حتی پس از مرگ جانوران و تجزیه آنها نیز سالم باقی می‌مانند، بنابراین دوباره پراکنده شده و زندگی جانداران ازجمله انسان‌ها را تهدید می‌کنند. پلاستیک‌ها درصورتی که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزیه آرام و کند در محل‌های دفن می‌توانند سبب تشکیل شیرابه و نفوذ آن به آب‌های زیرزمینی شوند. این شیرابه شامل ترکیباتی نظیر فلزات سنگین و سایر ترکیبات خطرناک است که برای برای محیط زیست بسیار زیان‌آور هستند.
وی با بیان اینکه مواد پلاستیکی و پلیمری به علت ساخته شدن از منابع نفتی نفتی و خاصیت تجزیه ناپذیری، در خاک باقی می‌مانند و مواد شیمیایی آنها به تدریج از طریق خاک وارد زنجیره غذایی انسان می‌شود، گفت: بنابراین علاوه بر اثرات کیسه‌ها و ظروف پلاستیکی روی محیط زیست، آنچه حائز اهمیت است، سلامت انسان‌هاست، به خصوص اینکه امروزه مصرف بیش از حد و نابجا از این مواد، خطرات جبران ناپذیری را برای سلامت انسان به همراه دارد. رد پای مواد شیمیایی سمی میکرو پلاستیک در خون و همه بافت‌های بدن یافت می‌شود و چنانچه ورود آن به بدن ادامه یابد می‌تواند سبب بروز سرطان، نقایص مادرزادی در نوزادان، اختلال در سیستم ایمنی، اختلال در عملکرد غدد اندوکرین در نتیجه ناباروری و سایر بیماری‌ها مرتبط است.
وی تاکید کرد: سوزاندن پلاستیک علاوه بر اینکه سبب آلودگی هوا می‌شود بلکه می‌تواند سبب آزاد شدن مواد شیمیایی شده و نتیجه آن بیماری‌های تنفسی است.
ناهید خداکرمی یادآور شد: هر سال ۱۳میلیون تن پلاستیک به اقیانوس‌ها ریخته می‌شود، مقدار آلودگی پلاستیکی در دریاها از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵ سه برابر خواهد شد و تحقیقات نشان داده که ۹۳٪ آب آشامیدنی (بطری) در ۹ کشور دنیا و ۸۳% آب شیر آلودگی‌های میکروپلاستیک دارد.
خداکرمی با بیان اینکه کشور ما با اینکه هفدهمین جمعیت جهان را دارد، تحقیقات نشان می‌دهد در ایران سالانه بیش از ۲ میلیون تن پلاستیک تولید می‌شود، خاطرنشان ساخت: بیشتر این پلاستیک‌ها نیز بادوام هستند و صدها سال طول می‌کشد تا به خودی خود تجزیه و نابود شوند. میزان مصرف پلاستیک در سال ۹۴ بر اساس نتایج مطالعه‌ای در سازمان حفاظت محیط زیست به شرح زیر اعلام شد: در هرغرفه میوه و تره‌بار به طور میانگین ۵.۸ کیلوگرم در روز بوده است، در شمال تهران ۶.۱۳ کیلو و در شرق تهران ۱۳.۶ کیلو بنابراین روزانه ۲۱ تن و سالیانه ۵.۷ میلیون تن کیسه پلاستیک فقط در میوه و تره بار تهران مصرف می‌شود.
وی ادامه داد: هر ایرانی به طور متوسط روزانه ۳ پلاستیک وارد چرخه محیط زیست می‌کند و در استفاده از ظروف پلاستیک یکبار مصرف جز ۱۰ کشور نخست جهان هستیم.
خداکرمی در ادامه افزود: سازمان بهداشت سازمان بهداشت جهانی پس از تجزیه و تحلیل جدیدی از برخی از محبوب‌ترین مارک‌های آب جهان، اعلام کرده است که بیش از ۹۰ درصد آب داخل بطری‌ها حاوی ذرات پلاستیک است بطوریکه آب داخل بطری‌های پلاستیک بیشتر از دو برابر آب شهری حاوی ذرات پلاستیک است.
عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست شورا افزود: مناطق دفن زباله حاوی انواع مختلفی از پلاستیک هستند و این آلودگی وارد چرخه زندگی ما می‌شود. بخصوص که پسماندهای تهران در کهریزک و آراد کوه دفن می‌شود و هوا، خاک و زندگی ما و نسل آینده را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد. پلاستیک می‌تواند مواد شیمیایی مضر را در خاک اطراف پخش کند که پس از آن می‌تواند به آب‌های زیرزمینی یا سایر منابع آب در اطراف و همچنین اکوسیستم نفوذ کند. خاک که آلوده شد تمامی محصولات زراعی و آبزیان و حتی دام‌هایی که از آن آب می‌نوشند دچار آسیب جدی می‌شوند و این آسیب به انسان نیز منتقل می‌شود.
وی تاکید کرد: اما می‌توان ماهیت پلاستیک را به‌نحوی تغییر داد که از یک عنصر آلاینده و مخرب محیط زیستی به یک عنصر دوستدار محیط زیست تبدیل شود.
وی سپس به تشریح چه باید کرد پرداخت و گفت: بازیافت چاره نیست بلکه کاهش مصرف چاره است چون بازیافت پلاستیک بسیار مشکل است اما کارآفرینان، سازمان های مردم نهاد، استارت آپ‌ها، شرکت‌های بازیافت همه با هم فکر کنیم و ببینیم چگونه می‌شود پلاستیک را در چرخه مصرف دوباره بیندازیم و محیط و طبیعت را از این شر پنهان و آشکار آن نجات دهیم تا مورد سرزنش آیندگان قرار نگیریم. امروزه در آلمان، استرالیا، انگلیس و هند از بازیافت مواد و کیسه‌های پلاستیکی برای آسفالت خیابان‌ها استفاده می‌شود کمیسیون محیط زیست از کارآفرینان و استارت‌ها در این حوزه حمایت خواهد کرد.
رییس کمیته سلامت شورا با بیان اینکه بیایید همه با هم فکر کنیم که امروز همان فردا است، اظهار داشت: آنهم فردایی که با مشارکت اجتماعی و مدیریت تک تک شهروندان به خاطر صرفه‌جویی در مصرف آب، کمبود آب ندارد، هرگز در بیابان، جنگل، پارک یا کانال‌های آب، بطری و کیسه پلاستیکی به چشم نمی‌خورد، نرخ باروری بالاتر از سطح جانشینی است و بیماری‌هایی نظیر سرطان همچنان کمتر از جهان است و روکش آسفالت کوچه‌های تهران با تکیه بر فن آوری نوین بازیافت مواد پلاستیکی می‌درخشد. این رویاها حقیقی است اگر دست به دست هم دهیم و بخاطر نسل آینده که مهمانان فردای ما هستند، شهرمان و پایتخت کشورمان را از هر نوع آلودگی، بالاخص پلاستیک دور نگهداریم و برای بازگشت کیسه‌های پلاستیکی به چرخه مصرف دوباره تلاش کنیم. اگر کیسه پلاستیکی در معابرعمومی و طبیعت مشاهده شد، من- تو- ما خم شویم، آن را برداریم و در سطل زباله بیندازیم. به همین سادگی می‌شود: تهران شهر بدون پلاستیک.