مادر اژدها گزینه جدید نخست‌وزیری اسرائیل/ ربات اسرائیلی دشمن جدید فلسطینی‌ها

آیلت شاکد 42 ساله متولد 7 می 1976(17 اردیبهشت 1355) است. نام اصلی او «آیلت بن شائول» است و در تل آویو متولد شده اما تبار پدر و مادر او عراقی است. پدر و مادر او در دهه پنجاه میلادی قرن گذشته از عراق به ایران و از ایران به اسرائیل مهاجرت کردند. پدر او «شائول»، بعد از مهاجرت به سرزمین های اشغالی عضو حزب لیکود شد. او یک سکولار بود؛ مانند دخترش و در رژیم صهیونیستی کار حسابداری می کرد، اما «آرئیلا» مادر آیلت یکی از متدینان یهودی اشکنازی بود و در کسوت معلم دینی، کتاب «تنخ» یا همان تورات عبری را تدریس می کرد و بعدها به جریان های چپ صهیونیستی پیوست.

شاکد به ارتش رژیم صهیونیستی ملحق شد و به عنوان افسر آموزش در گردان 12 تیپ نیروهای ویژه موسوم به «گولانی» فعالیت داشت اما تحصیلات و شغل خود را در زمینه مهندسی برق و رایانه ادامه داد و سپس مدیر بازاریابی شاخه اسرائیلی شرکت «تگزاس اینسترومنتس» آمریکا شد؛ شرکتی که دفاتر آن در دالاس و تگزاس آمریکا قرار داشت و تخصص او در بازاریابی مواد نیمه هادی (نیمه رسانا) و فناوری رایانه بود.

آیلت در فاصله سال های 2006 تا 2008 مدیر دفتر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود. در آن زمان، نتانیاهو رهبر معارضان اسرائیلی بود. شاکد در همان دفتر با «نفتالی بنت» رهبر حزب «خانه یهودی» آشنا شد. بنیت مشاور نتانیاهو بود اما در مارس 2008 هر دو نفر (شاکد و بنت) دیگر در دفتر نتانیاهو حضور نداشتند. دلیل آن به نوشته روزنامه های اسرائیلی این بود که سارا همسر نتانیاهو نمی خواست این دو به ویژه آیلت شاکد در حلقه نزدیکان نتانیاهو باشند.

بعد از استعفای دو عضو خانه یهودی و خروجشان از دفتر نتانیاهو، این دو، جنبشی به نام «یسرائیل شیلی» را تاسیس کردند. این کمپین، دو شاخه راستگرای افراطی را به هم پیوند زد؛ جریان راست سکولار به نمایندگی شاکد و جریان صهیونیسم دینی به نمایندگی بنت.

یسرائیل شیلی به معنای «اسرائیل من» کمپینی با مشارکت برخی از نمایندگان کنست برای حمایت از یهودی سازی کامل در رژیم صهیونیستی بود.

تشویق شهرک‌سازی‌های یهودی در کرانه باختری و فعالیت گسترده در شبکه‌های اجتماعی برای بازاریابی ایده «دولت یهودی» از مهم‌ترین اهداف این کمپین بود. اعضای این کمپین در دو عرصه اینترنتی به شدت فعالیت داشتند و از ظرفیت آن استفاده کردند. یکی از این زمینه‌ها متن محور و دیگری فضایی برای فعالیت چند رسانه‌ای است؛ پایگاه ویکی پدیا برای تبلیغ و ترویج اسرائیل و شبکه اجتماعی یوتیوب برای اشتراک گذاری ویدیوهای تاثیرگذار در حمایت از ایده دولت یهودی.

شبکه 7 تلویزیون اسرائیل گزارش داد: این کمپین ده‌ها نفر را در قالب «ارتش نویسندگان ویکی پدیایی» استخدام و برای آنها دوره‌های مختلف برگزار کرد؛ از نویسندگی در دایره المعارف‌ها و به شکل خاص ویکی پدیا تا مهارت‌های چند رسانه‌ای و تدوین و انتشار فیلم در شبکه های اجتماعی به ویژه یوتیوب.

اکنون هم بخشی از این کمپین وظیفه نظارت بر محتوای شبکه های اجتماعی در ارتباط با اسرائیل و دادن گزارش های نوبه ای به آیلت شاکد را دارند که حالا وزیر دادگستری است.

چهار ماه پیش بود که شاکد با استناد به همین گزارش‌ها از مدیر توئیتر خواست محتوای ضد اشغالگری این شبکه را حذف کند اما توئیتر زیر بار نرفت. شاکد گفت: من در توئیتر بیش از فیس بوک فعالیت دارم اما وقتی از فیس بوک چنین کاری خواستم 95 درصد مطالب مورد نظر اسرائیل حذف شد در حالی که توئیتر نمی خواهد این درخواست را بپذیرد و قصد داریم از این شبکه اجتماعی شکایت کنیم.

بنت تا سال 2012 جنبش یسرائیل یشلی را هدایت می کرد تا اینکه توانست رهبر حزب «مفدال» شود و نامش را به حزب خانه یهودی تغییر داد. شاکد را هم به این حزب آورد و او را به عنوان نخستین زن سکولار در فهرست این حزب برای انتخابات کنست قرار داد.

شاکد بعد از انتخابات کنست 2013 توانست به سرعت در پارلمان نفوذ کند و در مدت کوتاهی، تاثیرگذاری خود را در حزب خانه یهودی نشان دهد. زن جوان عضو حزب و کنست را دو ویژگی از رقبایش متمایز می کرد؛ او یک سخنران ماهر و آشنا به بهره برداری مناسب از ظرفیت رسانه های اسرائیلی و خارجی است. طبیعتا سخنرانی های شاکد، چاشنی تندی از گفتمان نژادپرستانه شووینیستی و افراط گرایانه با استفاده از ادبیات جریان صهیونیسم دینی و مفاهیمی رایج در میان متدینان صهیونیست مانند «وعده الهی» و «حق یهود در سرزمین موعود» دارد. شاکد با همین ابزار گفتمانی جنگی رسانه ای را نیز علیه آفریقایی های ساکن اسرائیل به راه انداخت و آنها را خطری وجودی برای اسرائیل معرفی کرد.

او اکنون وزیر دادگستری رژیم صهیونیستی است. در محله «بابلی» واقع در شمال تل آویو زندگی می کند. مادر دو فرزند است و همسرش، «اوفیر» یکی از فرماندهان نیروی هوایی ارتش صهیونیستی و خلبان جنگنده اف16 است.

شاکد از زنان تاثیرگذار در ائتلاف حاکم صهیونیستی به رهبری حزب لیکود است. او عضو حزب خانه یهودی است و در چند هفته اخیر گفته است که قصد دارد در راس این حزب برای نخست وزیری اسرائیل نامزد شود.

خانه یهودی یک حزب سیاسی دینی و صهیونیست اسرائیلی است که به عنوان جایگزین حزب ملی- مذهبی تأسیس شد. این حزب، مخالف جدی تاسیس کشور فلسطین (راه حل تاسیس دو کشور) و مهمترین طرفدار گسترش شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری است.

این حزب، راست‌گرا و نماینده یهودیت ارتدوکس مدرن است. طرفدار سرسخت شهرک سازی اسرائیلی است و برای آن توجیه های دینی و لاهوتی می آورد اما گرایش ملی‌گرایانه بیشتری نسبت به یهودیان ارتدوکس سنتی دارد. خانه یهودی به همراه حزب نماینده طبقه متوسط سکولار با نام «یش عاتید» (آینده آنجاست)، طرحی جنجالی برای لغو معافیت سربازی طلبه‌های یهودی ارتدوکس و کاهش حمایت‌های دولتی از آنها ارائه داد و یکی از دلایل رشد سریع محبوبیت آن، استقبال طبقه متوسط اسرائیل از این طرح بوده است؛ طبقه متوسطی که همواره از تبعیض به نام دین و ترجیح طبقه روحانیون بر سایرین، شکایت داشته است و همین موضوع، خانه یهودی را در مقابل احزاب سنتی دینی و افراطی اسرائیل به ویژه حزب دینی «شاس» قرار داد که به شدت با این طرح مخالفند.

خانه یهودی در سال 2009 در نخستین کارزار انتخاباتی خود تنها موفق به کسب سه کرسی در کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) شد. در انتخابات 2013 بهترین نتیجه خود را با کسب 12 کرسی رقم زد و با سه وزیر به دولت ائتلافی بنیامین نتانیاهو پیوست. در انتخابات پارلمانی 2015 این رژیم، آنها حدود یک سوم آراء خود را از دست دادند و موفق به کسب 8 کرسی شدند.

در هفته های گذشته، شاکد اعلام کرد که نامزد شدن برای نخست وزیری اسرائیل را بعید نمی داند در عین حال گفت که اگر بنا باشد انتخابات زودهنگام در سایه بحران های ائتلافی جاری برگزار شود، نفتالی بنت رئیس حزب خانه یهودی را مناسب تر می بیند.

شاکد برای نخستین بار در انتخابات سال 2013 به کنست راه یافت. او چهره ای سکولار در میان فهرست نمایندگان هم حزبی خود بود که همه از جریان های دینی افراطی صهیونیستی بودند، اما شاکد سکولار، هر چند متدین نبود اما در تندروی راستگرایانه و نژادپرستانه علیه اعراب و طرفداری از لایحه «دولت قومی یهود» رقیب نداشت. 

زن سیاستمدار اسرائیلی با تصمیم نفتالی بنت رهبر حزب خانه یهودی وارد پارلمان شد. از انتخابات گذشته کنست اسرائیل که در نیمه ماه مارس 2015 برگزار شد نیز کاملا آشکار بود که بنت یک کرسی وزارتی را برای شاکد نشان کرده است. هدف بنت نشستن شاکد بر مسند وزارت داخلی این رژیم بود؛ جایی که مسئولیت بخشی از نیروهای امنیتی شامل پلیس و نیروهای مرزبان را بر عهده داشته باشد، اما کاهش محبوبیت این حزب و کم شدن کرسی هایش در کنست از 12 به 8 کرسی، این حزب را به عقب راند؛ با این وجود، خروج «آویگدور لیبرمن» از مذاکرات تشکیل کابینه در سال 2015، فضای تنفسی به حزب خانه یهودی داد، بنت از این فرصت استفاده کرد و با حزب لیکود به ریاست نتانیاهو وارد مذاکرات ائتلافی برای دستیابی به مناصب بهتری در کابینه شد؛ نتیجه این مذاکرات، تکیه شاکد بر کرسی وزارت دادگستری اسرائیل بود. 

حالا، رهبر حزب خانه یهودی امیدوار است که این زن جوان، بتواند توجه افکار عمومی را به خود و حزب متبوعش جلب کند و جان تازه ای به حزبش بدهد.

بعضی چهره های حزب خانه یهودی از وزیر دادگستری اسرائیل خواسته اند جای نفتالی بنت در ریاست حزب را بگیرد تا زمینه برای حاکم شدن حزب در ائتلاف حکومتی با تکیه بر نفوذ این زن فراهم شود. «یوسی فوکس» فعال حزب خانه یهودی برای اینکه شاکد را قانع کند تا نامزد ریاست حزب در انتخابات مقدماتی در مقابل بنت شود، اقدام به نظرسنجی کرد. نتایج نظرسنجی این بود که در صورت ورود شاکد به انتخابات در صدر فهرست خانه یهودی، وی موفق به کسب 33 کرسی کنست خواهد شد یعنی 3 کرسی بیشتر از کرسی های فعلی حزب حاکم لیکود.

این نظرسنجی که مرکز بررسی و پژوهش «رافی اسمیت» انجام داده حاکی است که اگر شاکد در جایگاه رئیس حزب خانه یهودی در انتخابات کنست شرکت کند رای 9 درصد کسانی که در انتخابات 2015 به حزب لیکود رای دادند به صندوق حزب خانه یهودی واریز خواهد شد. 

نظرسنجی روزنامه معاریو رژیم صهیونیستی نیز تقریبا همین نتایج را نشان می دهد با این تفاوت که در نظرسنجی معاریو، فرض بر این است که آیلت شاکد در صدر فهرست حزب لیکود قرار گیرد نه حزب خانه یهودی.

این نظرسنجی تصریح می کند جریان راستگرای اسرائیلی جایگزین دیگری برای نتانیاهو دارد که می تواند بیشتر از خود نتانیاهو رای بیاورد.

نظرسنجی نشان می دهد که در صورت حضور شاکد در راس حزب لیکود، این حزب 31 کرسی ازمجموع 120 کرسی کنست را از آن خود خواهد کرد، حزب «اردوگاه صهیونیستی» به ریاست «بنی گانتز» رئیس پیشین ستاد مشترک ارتش صهیونیستی 24 کرسی (به همراه 11 کرسی حزب کار) به دست خواهد آورد، حزب یش عاتید به ریاست «یئیر لبید» به 18 کرسی می رسد و این در حالی است که انتقال شاکد از خانه یهودی به لیکود تاثیری به حال حزب اصلی او (خانه یهودی) نخواهد داشت و 8 کرسی را کسب خواهد کرد. 

11 کرسی هم به فهرست مشترک اعراب اسرائیلی به ریاست «ایمن عوده» تعلق خواهد گرفت.

حزب «یسرائیل بیتنو» (اسرائیل خانه ما) به ریاست آویگدور لیبرمن، حزب «کولانو» (همه ما) به ریاست «موشه کحلون» و حزب «جدید» به رهبری «اورلی لیوی ابکسیس» جمعا 5 کرسی و حزب دینی «شاس» به رهبری «آریه درعی» 4 کرسی تصاحب خواهند کرد. 

معاریو می نویسد اگر شاکد حزب خانه یهودی را ترک کند این حزب در میان گروه های افراطی یهودی (حاریدیم ها) محبوبیت بیشتری می یابد زیرا آنها دوست ندارند زنی را در مرکزیت حزب و تا این درجه تاثیرگذاری ببینند.

این سناریوی معاریو بعید به نظر می رسد زیرا هیچ نشانه ای مبنی بر تمایل شاکد برای ورود به انتخابات از طریق لیکود نیست و شاکد هم تا زمانی که نتانیاهو در راس لیکود باشد به آن نخواهد پیوست و ضمنا ارادت او به رئیس حزب خانه یهودی در میان سیاستمداران اسرائیلی بر کسی پوشیده نیست، اما نتایج نظرسنجی نشان می دهد که ستاره وزیر دادگستری اسرائیل فعلا افولی ندارد چه در قالب حزب خانه یهودی و چه در راس لیکود. نکته اینجاست که ناظران می گویند حتی چهره های کهنه کار حزب لیکود مانند «میریت ریجف»، «یسرائیل کاتز» و «گدعون ساعر» هم نخواهند توانست تهدیدی برای شاکد باشند.

«داوید بیطان» رئیس پیشین ائتلاف حکومتی اسرائیل و عضو حزب لیکود اخیرا در کنفرانس سندیکای وکلای اسرائیلی در «ایلات» گفته است: شاکد در صورت ورود به انتخابات داخل حزبی لیکود هم می تواند بر همه اعضای بارز این حزب پیروز شود؛ حتی بر فرد بانفوذی مانند میریت ریجف وزیر فرهنگ و ورزش و بقیه کسانی که در منصب هایشان میراث دار نتانیاهو هستند.

شاکد بارها خواستار اشغال غزه و شرق قدس شده است. او شهرک سازی و یهودی سازی را به هر قیمتی اولویت اول اسرائیل می داند.

در جریان حمله اسرائیل به غزه در تابستان 2014 شاکد مطلبی را در فیس بوک منتشر کرد که انتقادهای وسیعی را در سطح جهانی برانگیخت. 

او نوشته بود: پشت سر هر تروریست (اشاره به فلسطینیان در حال مبارزه با اشغالگری اسرائیل)، ده ها مرد و زن ایستاده اند که بدون آنها نمی توان عملیات تروریستی کرد. همه آنها دشمن جنگجو هستند و باید خونشان ریخته شود.

شاکد ادامه داد: این شامل مادران آنها نیز می شود که آنان را با گل و بوسه به میان آتش می فرستند. آنها (مادران) نیز باید به دنبال فرزندانشان بروند. عادلانه تر از این چیزی نیست... خانه هایشان هم همینطور زیرا در آن افعی پرورش می دهند. خانه هایشان باید ویران شود زیرا افعی های کوچک در آن پرورش خواهند یافت.

فردای آن روز، شهرک نشینان صهیونیست «محمد ابوخضر» نوجوان فلسطینی را در کرانه باختری به شدت کتک زدند و سپس در حالی که زنده بود به آتش کشیدند و به قتل رساندند.

توجیه شاکد برای مطلب نفرت ساز این بود: این پست را منتشر کردم اما من آن را ننوشته بودم. او مقاله ای در روزنامه اسرائیلی جروزالم پست منتشر کرد و در آن نوشت: بگذارید از پست فیس بوکی خودم در یکم جولای 2014 شروع کنم. این مطلب من نبود. 12 سال پیش روزنامه نگار عزیز، «اوری الیتسور» آن را نوشته اما تا حالا منتشر نشده بود.

او همچنین طراح قوانینی است که مانع از آزادی اسیران فلسطینی می شود.

او مجازات زندان برای کسانی که بدون مجوز از غزه و کرانه باختری به سرزمین های اشغالی 1948 وارد می شوند را از 2 به 4 سال افزایش داد. همچنین قانونی را در کنست برای ممانعت از ورود دام های فلسطینیان به مراتع اشغالی با جریمه سه تا 6 ماه حبس به تصویب رساند.

زن سیاستمدار اسرائیلی فقط به آزار فلسطینیان اکتفا نمی کند. او طراح قانون «شفافیت» است. به وسیله این قانون فعالیت سازمان های مدنی و حقوق بشری را در اسرائیل محدود کرد و انتقادهای اتحادیه اروپا را برانگیخت.

شاکد در کنفرانسی اسرائیلی گفت: باید اکثریت یهودی را حتی به قیمت زیر پا گذاشتن حقوق بشر حفظ کرد.

به همین دلیل به شدت با جمع شدن اعضای خانواده های فلسطینی در کنار هم مخالف است و به عنوان مثال نمی پذیرد که فردی در داخل سرزمین های اشغالی 1948 با دیگری در کرانه باختری ازدواج و در محدوده 1948 زندگی کنند.

برای نخستین بار «رونی مانا» بازرگان اسرائیلی و دوست نزدیک نتانیاهو پرده از حساسیت سارا نتانیاهو همسر نخست وزیر به آیلت شاکد برداشت؛ هر چند پیش از این و در جریان استعفای سال 2008 شاکد از دفتر نتانیاهو، روزنامه های اسرائیلی گمانه هایی درباره نقش سارا نتانیاهو مطرح کرده بودند.

مانا گفته است که سارا نظارت شدیدی بر هر نشست یا دیداری دارد که بین شوهرش و آیلت شاکد برگزار می شود اگر چه شاکد وزیر دادگستری است و باید با نخست وزیر دیدارهای مرتب داشته باشد.

این در حالی است که بنیامین و سارا نتانیاهو در دستگاه قضایی آیلت شاکد پرونده قطوری دارند و هر دو به دادگاه کشانده شدند. 

علاوه بر اتهام رشوه و استفاده شخصی از اموال حکومتی، شاکد پرونده های مختلف دیگری را نیز علیه این دو به جریان انداخته است. یکی از این پرونده ها استفاده از بزرگترین شرکت ارتباطات اسرائیل و یک پایگاه خبری برای انتشار اخبار مثبت درباره نتانیاهو و همسر او است.

به هر روی، شبکه دو تلویزیون رژیم صهیونیستی گزارش داد مانا بازرگان اسرائیلی و دوست نتانیاهو از شدت نفرت سارا نتانیاهو از آیلت شاکد خبر داده است. 

او گفته که سارا از آیلت به شدت متنفر است به گونه ای که بنیامین نتانیاهو حق ندارد به شاکد نزدیک شود یا حتی نام وزیر دادگستری خود را در محافل خصوصی ببرد. سارا اصرار دارد که پروازهای خارجی را با هواپیمایی که آیلت در آن باشد انجام ندهد تا با وزیر دادگستری شوهرش روبرو نشود.

شاید به همین علت است که «نشنال پست» کانادا در گزارشی نوشته است «نتانیاهو با شاکد دست نمی دهد و مصافحه نمی کند».

خانواده نتانیاهو هم در واکنش به این اظهارات مانا گفته اند که او 8 سال است با خانواده شان رفت و آمدی ندارد و پایش را از منزلشان قطع کرده اند اما در این مدت پیامک هایی به سارا نتانیاهو می داده که برخی آنها متملقانه است و نهایتا تهدید کرده که اسرار خانوادگی آنها را فاش می کند.

یدیعوت آحارونوت گزارش داد شاکد هم بارها از نتانیاهو خواسته است که در صورت اثبات اتهام های فساد، کناره گیری کند اما نوعی تضمین هم به نخست وزیر داد که قرار نیست اثبات اتهام و کناره گیری از ریاست کابینه به ابزاری برای عزل و انزوای سیاسی او منجر شود.

شاید نتانیاهو و خانواده اش تصور نمی کردند زمانی رئیس دفتر برکنار شده یا مستعفی بنیامین به این شدت پایه های نفوذ این خانواده را تکان دهد.

نشنال پست درباره شاکد نوشت: این سیاستمدار تازه کار زن، در فاصله کوتاهی به صدای افراط گرایی و خطرناک اسرائیل تبدیل شد. او در نظر بعضی ها زیبا، جوان و سکولار است اما نظرات نژادپرستانه و خشن خود را خیلی بلند و بی پرده فریاد می زند. 

«جوزف باریتکی» وزیر اسبق اسرائیلی درباره آیلت شاکد در اظهاراتی طعنه آمیز و هشداردهنده به رادیو «داروم» اسرائیل گفت: او جدا زیباست؛ شبیه زنان آلمان نازی. 

گفته می شود چپ های اسرائیلی از انتخاب او برای تصدی وزارت دادگستری خشمگین بودند و «ناشمن شای» رهبر حزب «اتحاد صهیونیستی» گفت: دادن پست وزیر دادگستری به شاکد مثل این است که به یک آتش نشان مشعل بدهید و از او بخواهید آتش را خاموش کند.

در چند عبارت می توان گفت؛ آیلت شاکد وزیر دادگستری اسرائیل است اما به صهیونیسم فرای حقوق بشر باور دارد و می گوید حفظ اکثریت یهودی، ارزش زیرپا گذاشتن حقوق بشر را دارد. او یک زن و مادر است اما مادران، زنان و فرزندان فلسطینی را افعی می بیند و شایسته مرگ.

وی وزیر کابینه اسرائیلی است اما خودش را در قامت نخست وزیر می بیند و بارها از نتانیاهو خواسته از منصب خود کناره گیری کند.

زنی که وزیر نتانیاهو است اما گفته می شود سارا نتانیاهو، همسر نخست وزیر به شدت از او بیزار است و نمی گذارد «بی بی» (نتانیاهو) به او نزدیک شود و یا با او در یک پرواز باشد.

کسی که با تناقض ها خو گرفته است آنگونه که مرامنامه حزبش روی کاغذ، حفظ حقوق بشر است اما روی زمین، فقط با زبان لوله تفنگ و غرش اگزوز بولدوزها صحبت می کند.

آیلت شاکد سکولار است اما دور و برش را چهره های افراط گرای دینی حزب خانه یهودی گرفته اند. از لحاظ مشرب سکولاری با سیاست ورزی دینی فاصله دارد، اما از این ظرفیت استفاده می کند و نقش ادبیات دینی را در پیشبرد سیاست های صهیونیستی نادیده نمی گیرد. این زن یاد گرفته با گرگ های پیر برقصد اما از همه آنها درنده تر باشد.