رویداد۲۴ سرانجام جام جهانی به پایان رسید. با پایان یافتن جام جهانی مهمترین و نزدیکترین اتفاق فوتبالی برای فوتبال دوستان ایرانی آغاز لیگ برتر است. به همین خاطر هواداران دو تیم بزرگ پایتخت با دقت بیشتری اتفاقات دو باشگاه را بررسی میکنند. پرسپولیسیها نگران از نیمفصلی طاقتفرسا که در آن حق به خدمت گرفتن بازیکن جدید را ندارند و استقلالیهای اوج گرفته با شفر نگران از اخبار منفی که مدام از باشگاه به گوش میرسد در انتظار آغاز لیگ برتر فوتبال ایران هستند.
در آستانه آغاز لیگ اما مشکلات دو باشگاه آنقدر زیاد هست که هواداران این دو تیم را بیشتر از هر زمانی نگران کند؛ از طرف دیگر ماجرای سوپرجام برای این دو باشگاه، سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال حواشی تازهای درست کرده که تا به امروز ادامه دارد.
فدراسیون فوتبال هنوز در حال و هوای جام جهانی به سر میبرد و واکنشی به اتفاقات چند وقت اخیر نداشته است. اعتراضات به قدری بالا گرفت که برخی از هواداران استقلال جلوی درب ساختمان وزارت ورزش تجمع کردند؛ تجمعی که البته با دخالت پلیس به پایان رسید و باعث شد کدورت استقلالیها از وزارت ورزش بیشتر شود. اما این پایان ماجرا نبود. سوپر جام و حواشی مربوط به آن مشکلاتی را به وجود آورده که بیشتر از قبل فضای فوتبال ایران را متشنج کرده است.
سوپر جام؛ جامی که هیچگاه منظم برگزار نشده است
واقعیت این است که برگزاری مسابقات سوپر جام هیچ وقت امر متداولی نبوده است. بر خلاف کشورهای اروپایی که سوپر کاپ یا سوپرجام در آنها به صورت منظم برگزار میشود در ایران این مسابقه یا برگزار نشده، یا اگر هم ارادهای برای برگزاری آن بوده انجام نشده است.
دو سه سالی است که فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ مصمم شده مسابقات سوپر جام را برگزار کند. سوپر جام امسال قرار بود در تاریخ 29 تیر برگزار شود. تاریخی که مشخص بود برای برگزاری سوپر جام مناسب نیست. استقلال بیشتر از هر زمان دیگری در تیم ملی فوتبال ایران بازیکن داشت. چهار ستاره اصلی استقلال همراه با کاروان تیم ملی ایران به روسیه سفر کردند. با توجه به زمان بازگشت کاروان تیم ملی فوتبال ایران از مسابقات جام جهانی (6 تیر ماه) و استراحتی که تیمها ملزم بودند به بازیکنان ملی پوش خود بدهند مشخص بود که زمان برگزاری سوپر جام مساعد نیست اما سازمان لیگ به شدت اصرار داشت این مسابقه برگزار شود.
زمزمههای تغییر تاریخ مسابقه سوپر جام از سوی باشگاه استقلال که وضعیت ملی پوشان آن مشخص نبود به گوش میرسید. به همین خاطر بود که فتاحی پا به میدان گذاشت و اعلام کرد اگر استقلال تهران در مسابقه سوپر جام شرکت نکند دو میلیارد تومان جریمه میشود و مسابقه هم سه بر صفر به سود تیم رقیب یعنی پرسپولیس اعلام خواهد شد.
باشگاه استقلال با ارسال نامهای به فدراسیون فوتبال از آنها خواست بازی سوپرجام را به تعویق بیاندازند که با واکنش شدید فتاحی روبهرو شد. تا اینکه امروز خبر رسید فدراسیون فوتبال نتیجه مسابقه سوپر جام را سه بر صفر به سود پرسپولیس اعلام کرده است. این تصمیم با واکنش شدید هواداران استقلال مواجه شد. آنها به این نکته اشاره کردند که مسابقات سوپر جام قرار بوده از سال 84 به صورت منظم برگزار شود. اما از چهارده دوره فقط در سه دوره این مسابقات برگزار شده و حتی یک بار در سال 87 پرسپولیس با بهانه اردوی اسپانیا باعث شد این مسابقات لغو شود. اما تنها باری که فدراسیون قانون را دقیق اجرا کرد همین امسال بوده است.
وزارت ورزش هم پای خودش را از این ماجرا بیرون کشید و اعلام کرد برگزاری سوپر جام بر عهده فدراسیون فوتبال است و ربطی به این وزارتخانه ندارد.
فتاحی که پیش از این با درگیری در زمین فوتبال حاشیهساز شده بود بر سر موضع خود ایستاد تا ماجرای سوپر جام آنطور که سازمان لیگ میخواهد تمام شود. البته باید افتخاری و مدیران استقلال را هم در این تلخکامی شریک دانست. آنها که از تاریخ برگزاری سوپرجام اطلاع داشتند باید تمرینات را سریعتر آغاز و بستن تیم را به موقع انجام میدادند تا به چنین مشکلاتی برنخورند. به هر حال تا این لحظه ماجرای سوپر جام بدون برگزاری بازی و با دخالت فدراسیون به سود پرسپولیس به پایان رسید.
اگر فدراسیون میخواهد سوپرجام برگزار شود باید برای برگزاری آبرومندانه آن فکری بکند تا این جام اعتباری هم شان جام حذفی و لیگ داشته باشد. هواداران فوتبال ایران اُمیدوار هستند این برخورد چکشی فدراسیون فوتبال سرآغازی باشد بر رعایت قانون در تمام سطوح فوتبال. وگرنه این برخوردها اگر تداوم نداشته باشد فقط به حواشی دامن میزند و از اعتبار سوپر جام میکاهد. جامی که از چهارده دوره فقط سه دوره آن برگزار شده نمیتواند جام ارزشمندی تلقی شود. پس فدراسیون بهتر است فکری برای برگزاری منظم این جام بکند که نه حاشیهای پیش بیاید و نه هواداری احساس کند تیم محبوبش مورد ظلم قرار گرفته است.
استقلال؛ ابهام و تردید تا دقیقه 90
حال استقلال خوب نیست. این را میشود با گشتی ساده در فضای مجازی فهمید. استقلالیها که بعد از آمدن شفر متحول و امیدوار شده بودند این روزها بسیار سرخورده هستند. پارسال که شفر به استقلال آمد و توانست این تیم را متحول کند و از گروه مرگ صعود کند همه به قهرمانی استقلال در آسیا امیدوار شدند.
درخشش تیام، ابراهیمی، جپاروف، چشمی و حسینی باعث شد استقلالیها رویای ستاره سوم را در سر بپرورانند. اما شرایط به گونهای رقم خورد که استقلالیها را مایوس کرد.
اولین شوک به استقلالیها زمانی وارد شد که بهترین بازیکن این تیم و فرمانده استقلالیها تصمیم گرفت از استقلال جدا شود و به لیگ قطر بپیوندد. همه مطمئن بودند امید ابراهیمی تنها در صورتی از استقلال جدا خواهد شد که یک پیشنهاد خوب اروپایی داشته باشد. اما امید ابراهیمی ناگهان نه استقلال که لیگ ستارگان قطر را انتخاب کرد. علت این انتخاب هم البته مشخص بود؛ پول. با نوسانهای بازار ارز و بالا رفتن ناگهانی قیمت دلار بازیکنانی مثل امید ابراهیمی ترجیح میدهند به کشورهای حاشیه خلیج فارس بروند تا از باقی مانده عمر فوتبالیشان پول بهتری کسب کنند.
از میان ملیپوشان استقلال فقط ماندن منتظری قطعی شده. تکلیف چشمی و حسینی نامشخص است. چشمی را در قطر دیدهاند و حسینی هم هوای ترکیه به سرش زده است. این را بگذارید کنار خرید بازیکنانی که مشخص شده مصدوم هستند تا درک کنید چرا هواداران استقلال نگران هستند.
هر روز خبر میرسد خریدهای استقلال وضعیت ایدهآلی ندارند و هر کدام به شکلی مصدوم هستند. قرارداد تیام و جپاروف هم تمدید نشده تا داد هواداران استقلال بلند شود. هواداران پندار توفیقی معاون ورزشی باشگاه و مسئول نقل و انتقالات را مقصر اصلی این اتفاقات میدانند.
بعد از او انگشت اتهامات به سمت افتخاری مدیرعامل استقلال است. این مسائل باعث شد که پای سلطانیفر وزیر ورزش و پسر او هم به پیجهای استقلالی باز شود. استقلالیها وزیر و پسر او را به پرسپولیسی بودن متهم کردند و تصمیم گرفتند مقابل درب وزارت ورزش تجمع کنند.
آینده استقلال بسیار مبهم است. این در حالی است که استقلال باید برای فصلی طاقتفرسا آماده شود. برای جدالی بزرگ با السد که حالا در کنار ژاوی، گابی ستاره بزرگ اتلتیکو مادرید را هم به خدمت گرفته است. هواداران نگران آینده هستند و به نظر میرسد حق هم با هواداران است.
پرسپولیس؛ فصل سخت شاگردان برانکو
پرسپولیس شاید به ظاهر اوضاع بهتری از استقلال تهران داشته باشد. اما آنها هم هنوز درگیر حکم سنگین فیفا در قبال پرونده مهدی طارمی و ریزه اسپور هستند. آنها مهدی ترابی و سروش رفیعی را جذب کردهاند، اما نمیتوانند از آنها استفاده کنند. این در حالی است که پرسپولیس همین الان هم با کمبود بازیکن روبهرو است و جدالی سنگین با الدحیل تا بن دندان مسلح را پیش رو دارد. همین مسئله باعث شده پرسپولیسیها هم به اندازه استقلالیها نگران فصل پیش رو باشند.
پرسپولیس هم مانند استقلال بازیکنانی را جذب کرده که به لحاظ بدنی ناآماده هستند. مهدی شریفی بعد از یک نیم فصل ناموفق به پرسپولیس پیوسته تا مشکلات این تیم در خط حمله را حل کند. اما ناآمادگی او باعث شده با اصرار برانکو در تیم بماند و برای یک نیم فصل به جای دیگری منتقل نشود تا بدنسازی مناسبی برای نیم فصل دوم انجام دهد.
علاوه بر این مدیران پرسپولیس سابقه بدی در ایجاد پروندههای بیحاصل و زیانده دارند. گولیچ، بازیکنان اوکراینی، طارمی و ریزه اسپور و مانوئل ژوزه تنها بخشی از زیانهای هنگفتی است که پرسپولیس داده است. از طرف دیگر به نظر میرسد در این فصل خبری از کمکهای مالی هدایتی (که درگیر حواشی زیادی است) هم نخواهد بود که سربزنگاه این تیم را شارژ کند و اجازه ندهد پرسولیس دچار مسائل مالی شود.
آینده پرسپولیس هم مثل استقلال به شدت مبهم است. کافی است پرسپولیس در نیم فصل امتیاز از دست بدهد. آن وقت است که حتی اضافه شدن سروش رفیعی و مهدی ترابی هم مشکلات این تیم را حل نمیکند. یادمان نرود که تکلیف مهدی ترابی هم به طور کامل مشخص نیست و تراکتورسازی مدعی است این بازیکن به آنها تعلق دارد. همه این مشکلات را بگذارید کنار تقویت رقبای مستقیم پرسپولیس مثل سپاهان و ذوب آهن تا متوجه شوید نیم فصل بسیار سختی در انتظار پرسپولیس خواهد بود. نیم فصلی که اگر با مصدومیت یکی دو بازیکن همراه شود میتواند این تیم را از اوج به حضیض بکشاند و آن وقت است که هواداران این تیم هم مثل استقلال مغبون خواهند شد.
پرسپولیسیها در تلاش هستند وحید امیری را هم به ماندن راضی کنند. چون اگر بنا باشد امیری هم از پرسپولیس جدا شود دست برانکو در بخش تهاجمی از همیشه خالیتر خواهد بود. این خالی بودن دست برانکو ممکن است به قیمت از دست رفتن لیگ و آسیا باشد. اتفاقی که قطعاً پرسپولیس را به ناکامترین تیم لیگ ایران بدل خواهد کرد.
سوءمدیریت و ناکامی استقلال و پرسپولیس
مشکلات اقتصادی، نوسانهای بازار ارز، مدیریت ناکارآمد، کوچک شدن سفره مردم و ... همه واقعیتهای امروز جامعه خشمگین ایران هستند. تنها دلخوشی که باقی میماند همین فوتبال است. فوتبال نمیتواند جامعه بحران زده ایران را به سمت موفقیت سوق دهد، اما میتواند مسکنی باشد که برای چند روز دردهای ملت ایران را تسکین دهد. مثل اتفاقی که در جام جهانی فوتبال افتاد و مردم برای چند روز و چند هفته همه این مشکلات را فراموش کردند و برای تیم ملی ایران شادی کردند. پس از اتمام این مسابقات برگزاری سوپر جام میتوانست کمی این دردها را تسکین دهد. حداقل مردم برای یک روز فراموش کنند که در چه شرایط سختی زندگی میکنند. اما همین یک ذره دریغ شد.
دو تیم پرهوادار ایران خوب اداره نمیشوند تا مردم عصبانی باشند و... فوتبال آخرین سنگر این مردم است. سنگری که میتوانند با پناه گرفتن در آن به آرامش برسند. اما این سنگر هم دارد از آنها دریغ میشود و این بدان معنا است که دیگر نمیتوان به سرگرم شدن هم امیدوار بود. نتیجه نااُمیدی خشم است و نتیجه خشم تخریب.