رویداد۲۴ پوبلیکو با اشاره به هشدار «حسن روحانی» رئیس جمهوری
ایران به «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر اینکه 'با دم شیر بازی
نکند' و واکنش ترامپ به این سخنان با عنوان 'هیچوقت و هرگز آمریکا را
تهدید نکن' ادامه داد: ترامپ فکر می کند با فرمول کره ای و با تحت فشار
قرار دادن ایران، می تواند تهران را به زانو در آورد.
این روزنامه با
طرح این سئوال که آیا دیدار ترامپ و آیت الله خامنه ای امکان پذیر است ؟
ادعا کرد: دیدار «اکبر ولایتی» مشاور امور بین الملل آیت الله خامنه ای از
روسیه دو روز قبل از نشست سران مسکو و واشنگتن در هلسینکی فنلاند، نشان
می دهد که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه به عنوان کانال تماس میان
ایران و آمریکا عمل می کند.
این نشریه افزود: در صورت شکست این روش، می شود از «بتنا» استفاده کرد.
بتنا،
روشی است که پس از بحران موشک های 1962 میلادی به وجود آمد و آن مبتنی بر
دادن یک پیشنهاد عملی در مقابل عدم امکان رسیدن به یک توافق است. در آن
سال آمریکا موشک های خود را از ترکیه بر چید و شوروی ها نیز موشک ها را از
کوبا جمع کردند. بدین صورت از یک جنگ اتمی جلوگیری شد.
پوبلیکو مدعی
شد: ایرانی ها بسیار محتاط هستند. تماس های مستقیم میان مقامات جمهوری
اسلامی و آمریکا، همیشه وجود داشت. این موضوع با پرونده ایران گیت فاش شد
هرچند که اوباما و روحانی، تماس تلفنی خود را پنهان نکردند.
در این
مقاله آمده است: اکنون جمهوری اسلامی می گوید که ترامپ تا 8 بار به روحانی
زنگ زد اما وی به او پاسخ نداد. این امر شاید به خاطر جو ایجاد شده از سوی
تهران باشد که هرگونه تماس حتی مجازی با شیطان بزرگ را یک خیانت قلمداد
می کند.
پوبلیکو ادعا کرد: با این حال، وضعیت کنونی باعث شده که
اطرافیان قدرت، از حاکمان ایران بخواهند که مذاکرات مسقیم با ترامپ را آغاز
کنند.
به نوشته این روزنامه، نظامیان با سخن گفتن در باره جنگ می
خواهند بحران عمیق داخلی را به مسائل خارجی ارتباط دهند، قوه مجریه را به
روش نظامیان پاکستان در دست گیرند و پاکسازی جدید سیاسی انجام دهند.
**هدف واقعی ترامپ
پوبلیکو
ادامه داد: به عقیده ترامپیسم، کلید حفظ ابرقدرتی آمریکا افزون بر قدرت
نظامی او ، به جای تسلط به منابع طبیعی دیگر کشورها (همانطوری که بوش سعی
آن را داشت )، باشد تسلط بر بازار انرژی است.
این روزنامه با طرح این
سئوال که ترامپ چگونه این کار را خواهد کرد؟ نوشت: این هدف با استخراج
منابع عظیم فسیلی نظیر زغال سنگ، نفت و گاز در داخل آمریکا صورت می گیرد
اما نه با این هدف که به استقلال انرژی دست یابد بلکه برای اشغال بازار
رقبا و وابسته کردن همه جهان به آمریکا .
روزنامه اسپانیایی یادآوری کرد
که ترامپ برای تبدیل دولت خود به تامین کننده سلاح و فروشنده جهانی سوخت
های فسیلی، با اعلام سیاست انرژی خود به عنوان یک مساله امنیت ملی صورت می
گیرد. به طوری که فعالان محیط زیست، مردم بومی، کشاورزان و آنهایی که با
طرح ساخت یک شبکه بزرگ زیرساخت ها نظیر جاده ها ، پلها و غیره مخالفت کنند،
مورد تعقیب قرار خواهند گرفت .
همچنین قراردادن استثمار بدون پیچیدگی
محیط زیست افزون بر استفاده از سوخت های فسیلی از جمله زغال سنگ در مرکز
استراتژی سیاسی خود و اخراج صادرکنندگان اصلی گاز (ایران ، روسیه و قطر )
از بازار برای جذب مشتریان آنها از دیگر راه های دست یابی ترامپ به این هدف
است.
اوباما نیز این کار را کرد و گاز آمریکا را پس از اعمال تحریم های
گازی علیه روسیه در سال 2014 ، به اروپا پیشنهاد داد. ترامپ می گوید که
میلیاردها تن زغال سنگ را به اوکراینی ها خواهد فروخت.
اتخاذ 20 اقدام
ضد محیط زیستی برای استخراج وحشیانه منابع طبیعی از قبیل کم ارزش کردن طرح
انرژی های پاک اوباما که قصد کاهش شدید استفاده از زغال سنگ را داشت،
اعمال تعرفه های سنگین برای واردات پانل های خورشیدی، رد توافق پاریس،
تصویب خط لوله داکوتا، لغو قانونی که مانع از تخلیه زباله ها به رودخانه ها
می شد و بررسی قوانین حفاری ها در دریا از دیگر روش های ترامپ است.
این
روزنامه نوشت: گام بعدی ترامپ این خواهد بود که مردم جهان را وادار کند که
اگر نمی خواهند از بین بروند، برای استفاده از زغال سنگ آمریکا فقط غذای
کبابی بخورند.
به نوشته پوبلیکو، در این سناریو ، ایران که اولین ذخایر
گاز جهان و چهارمین ذخایر نفت را دارد، صادرات طلای سیاه خود را از 6
میلیون بشکه نفت روزانه در سال 1976 به 2.8 میلیون امروزی کاهش داد.
**آیا ایران می تواند تنگه هرمز را ببندد ؟
روزنامه اسپانیایی ادامه داد، ایران می تواند تنگه هرمز را ببندد و این امر ، آخرین راه حل تهران خواهد بود .
در
این مقاله آمده است: تنگه هرمز، مهمترین کانال جهان است .هر روز 14 نفتکش ،
18 میلیون بشکه نفت کشورهای خلیج فارس و گاز مایع قطر (که ترامپ قصد باج
گیری از او را دارد ) را به بازارهای جهانی حمل می کنند.
پوبلیکو
تصریح کرد: ایران می تواند یک جنگ چریکی دریایی به راه اندازد و با قرار
دادن هزاران مین در دریا و با استفاده از موشک های ضد کشتی، هرچند که فقط
برای چند روز، تنگه را ببندد، به نیروهای ناتو در افغانستان، عراق، ترکیه ،
جمهوری آذربایجان و کشورهای خلیج فارس حمله کند و شبکه کماندوهایی که در
کشورهای مختلف از چند دهه قبل تشکیل شده ا‌ند را فعال سازد.