مشکلات داخلی عربستان، شکست خفتبار ریاض در مدیریت بحرانهای منطقهای به ویژه یمن، سوریه و لبنان، ناتوانی در حفظ رهبری شورای همکاری و...، واشنگتن را کاملاً نسبت به صلاحیت آلسعود برای تامین منافع غرب به ویژه مشروعیتبخشی به رژیم صهیونیستی و مقابله با ج.ا.ا ناامید ساخته است لذا به جای شورای همکاری کشورهای عرب خلیج (فارس) GCC(P)، طرح جدیدی با عنوان "ائتلاف راهبردی خاورمیانه" MESA را در دستور کار قرار داد تا خود مستقیماً رهبری دولتهای وابسته را در اختیار گیرد.
طرح جدید که قرار است 20و21 مهر ماه 1397 (12و13 اکتبر 2018) در واشنگتن یا کمپ دیوید، با حضور مقامات ارشد امریکا، اردن و کشورهای عضو شورای همکاری (عربستان، کویت، عمان، قطر، بحرین و امارات) کلید بخورد، بزرگترین فرصت بهرهبرداری تبلیغاتی جمهوریخواهان و ترامپ برای انتخابات کنگره خواهد بود.
طرح جدید، متضمن سه نکته کلیدی است:
1- از این پس حضور و مداخله امریکا در مسائل منطقه، مستقیم و بلاواسطه خواهد بود. هیچ کشوری از جمله عربستان، نقشی محوری در هیج ائتلافی نخواهد داشت و این پیام باید به وضوح توسط اروپا و چین، درک شود.
2- دولتهای متمول عرب خلیج فارس، باید به طور کامل هزینههای برنامههای ابلاغی کاخ سفید را بپذیرند و در اولین فرصت، مبالغ مندرج در فاکتورهای ارسالی از واشنگتن را بپردازند.
3- جهتگیری ائتلاف جدید، جمهوری اسلامی ایران و همپیمانان منطقهای تهران است. دولتهای عضو ضمن تمهیداتی برای حلوفصل موضوع فلسطین (در چارچوب معامله قرن) و ایجاد روابط رسمی و علنی با رژیم صهیونیستی، باید ایران را آماج حملات سیاسی، اقتصادی، رسانهای و اطلاعاتی خود قرار دهند.
تقریباً هیچ یک از صاحبنظران و کارشناسان غربی و عربی نسبت به نتایج این طرح حتی برای امریکا، خوشبین نیستند و معتقدند؛ همچون طرح "خاورمیانه بزرگ" جرج بوش، شکست آن، حتی در کوتاه مدت قطعی است. عناوین برخی از دلائل به شرح زیر است:
1- بی خردی سیاسی و فقدان نگاه استراتژیک تیم ترامپ
2- عدم همکاری و همراهی دولتهای منطقهای مانند ترکیه، پاکستان، مصر و...
3- نارضایتی و ناخشنودی عربستان به دلیل کنارگذاشتهشدن از موقعیت راهبری
4- مقاومت تامین کنندگان مالی به دلیل خستگی از پرداختهای کلان و بینتیجه سالهای اخیر
5- عدم آمادگی افکارعمومی منطقه برای فراموشی جنایات اسرائیل و رویارویی با ایران
6- فقدان چشماندازی برای باقیماندن ترامپ بر سر قدرت و استمرار این سیاست در دولتهای بعد
7- نامشخص بودن نتایج عملی این راهبرد در تضعیف موقعیت منطقهای ایران
8- اختلافات تاریخی و ریشهای بین اعضای ائتلاف از جمله بین دو مثلث موجود در شورای همکاری (عربستان، امارات و بحرین در مقابل عمان، قطر و کویت)
9- نگرانی و مخالفت سایر بازیگران بینالمللی به ویژه اتحادیه اروپا (به ویژه فرانسه)، روسیه، چین و حتی انگلیس از این برنامه
10- وارداتی بودن طرح و بیتوجهی به ملاحظات بومی (ژئوکالچر، ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک) منطقه