رویداد۲۴ محمد عطریانفر در گفت‌وگوی وضعیت اصلاح‌طلبان و دولت و مجلس را بررسی کرده است. او در تحلیل خود گفته است: فاصله بین اصلاح طلبان و آقای روحانی گزاره درستی نیست.
بخشی از سخنان عطریانفر در ادامه می‌آید:
*فاصله افتادن بین اصلاح طلبان و آقای روحانی گزاره درستی نیست. اصلاح طلبان به دولت آقای روحانی نقد‌هایی معطوف به مشکلات اقتصادی کشور دارند. در چنین وضعیتی اصلاح طلبان معتقدند دولت باید از حال انفعال خارج شود، کمر همتش را محکمتر ببندد و اوضاع را جبران کند.
*البته اصلاح طلبان که مقداری مسیر افراط را طی می‌کنند، می‌گویند بین دولت و اصلاح‌طلبان فاصله افتاده ولی آن‌ها حرف و نظر شخصی خودشان را گفتند.
*نشست روحانی و اصلاح طلبان نشان داد که الان جریان اصلی و محوری اصلاح طلبان همچنان موضع شان تأیید منتقدانه دولت است یعنی در عین تأیید دولت، نقدهای‌شان را مشفقانه و اصلاح طلبانه مطرح می‌کنند.
*درباره اصلاح طلبان نماد مشخص تعریف شده‌مان شخص آقای خاتمی است که او موضع تأییدی درباره دولت دارد.
*روحانی گفت «اصلاح طلبان تنها حامیان من نیستند بلکه شرکای من در دولت و امور اجرایی هستند». این یعنی روحانی هیچ گاه پیوند و اعتقاد خودش و به بیان روشن‌تر وامداری خودش را نسبت به اصلاح طلبان فراموش نکرده و به صراحت آن را بیان کرده است.
* مقوله تندروی و رادیکالیسم با اصلاحات در یک جا جمع نمی‌شود. دوستانی که موضع تند و افراطی می‌گیرند عملا به یک شکلی موضع اصلاح طلبی خودشان را می‌شکنند. در واقع بر سر شاخ نشستند و بن می‌برند.
* لاریجانی در موضوع CFT بسیار هوشمندانه و با غیرت ملی پارلمان را مدیریت کرد و اجازه نداد که هیاهو‌ها و تندرو‌های مجلس که نمادشان جبهه پایداری است، از فضای آشفته به نفع خودشان بهره بگیرند. رئیس مجلس ۷ سناریوی مخالفان را در CFT نقش برآب کرد.
*سناریوی اول تندروها این بود که مجلس را از اکثریت بیاندازند و اجازه ندهند جلسه علنی تشکیل شود، به عبارت دیگر می‌خواستند آبستراکسیون کنند که موفق نشدند.
*سناریوی دوم آن بود که تندروها با شلوغ بازی و انجام رفتار‌های دور از شأن مجلس برای خارج کردن فضای پارلمان از حالت عادی تلاش کردند، اما اقدامات شان اثربخش نبود و به نتیجه نرسید.
*سناریوی سوم این بود که تندروها یک جریانی را از بیرون ساماندهی کردند، معمولا نیز پیش می‌آید برخی تندروها وقتی روند طبیعی را طی نمی‌کنند، مقداری فضای اجتماعی را آشفته می‌کنند تا به هدف شان جامع عمل بپوشانند، در روز بررسی لایحه CFT در مجلس نیز آن‌ها نیرو‌های جوانان را جلوی مجلس آوردند تا فضا را شلوغ کنند، اما این اقدام هم شکست خورد و موفق نبود.
*سناریوی چهارم این بود که لایحه CFT دو شوری شود، اما این مسئله جای طرح نداشت، چون درباره لایحه بحث‌های پیش از این صورت گرفته بود.
*سناریوی پنجم این بود که اخطار‌هایی دادند تا مدیریت مجلس را فشل کنند که این هم شکست خوردند.
*سناریوی ششم تلاش برای القای مخالفت رهبری با لایحه CFT بود. در واقع تندروها موضع خود را به نظر رهبری نسبت دادند و گفتند «رهبری مخالف است».
*سناریوی هفتم تحت فشار قراردادن دو سوم نمایندگان مجلس بود، چون این گروه از نمایندگان وکالت مردم مناطق محروم و شهرستان‌های کوچک تک نماینده را به عهده دارند بنابراین حوزه انتخابیه شان بسیار بسته و کوچک است.
*تندروها در تدارک این بودند که الا و لابد آرایی که به صندوق ریخته می‌شود باید مشخص و علنی باشد، تا آن‌ها توسط عوامل رادیکال بتوانند با برخی تحریکات آرامش و امنیت این دسته از نمایندگان موافق CFT را در حوزه‌های انتخابیه سلب کنند، اما وقتی پیشنهاد رأی گیری علنی دادن با آن مخالفت شد. در کل تمامی بازیگری‌های مخالفان در آن روز عملا نقش برآب شد آنچه در مجلس رخ داد پیامد مثبتی به نفع منافع ملی کشور بود و عملا یک پیروزی دستاوردی برای دولت و اصلاح طلبان به حساب می‌آید.
*مخالفان دولت دست برتری در عرصه سیاسی کشور ندارند.