استاد علوم سیاسی دانشگاه راتجرز:
بسیاری از ایالت‌های آمریکا در سیاست‌های معمول خود تغییر رویه داده‌اند. اکنون، برخی از ایالت‌هایی که در نظرسنجی‌ها به دموکرات رای داده‌اند، پیش‌تر از آنِ جمهوری‌خواهان بودند.
رویداد۲۴«راس بکر» استاد علوم سیاسی در دانشگاه «راتجرز» در نیوجرسی است. وی که برای روزنامه‌هایی، چون «لس آنجلس تایمز» و «نیوزدی» قلم می‌زند، کتاب‌های بسیاری نیز در زمینه قانون اساسی ایالات متحده و سنای این کشور نوشته است که از میان آن‌ها می‌توان به «مجلس نمایندگان و سنا» اشاره کرد.
پروفسور راس بکر، در رابطه با نحوه آرایش احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه در انتخابات پیش روی میان‌دوره‌ای گفت: دموکرات‌ها بسیار امیدوارند که بتوانند اکثریت را در مجلس نمایندگان به دست آورند. در حقیقت، اگر از منظری تاریخی به این انتخابات نگاه کنیم، حزب رئیس‌جمهوری آمریکا معمولاً در نخستین انتخابات پس از رسیدن به صدارت بازنده انتخابات می‌شود؛ بنابراین از منظر تاریخی اقبال با دموکرات‌ها است. از طرف دیگر، شمار بسیاری از نمایندگان جمهوری‌خواه، در سال جاری میلادی، بازنشست شدند و دیگر اعلام نامزدی نکردند؛ بنابراین صندلی‌های خالی بسیاری در این انتخابات وجود دارد؛ صندلی‌هایی که کسی دیگر مالک‌شان نیست و تملک آن‌ها برای احزاب مخالف عموما آسان‌تر است.
وی تصریح کرد: بنابراین در اینجا با دو عامل مهم سروکار داریم: نخست مخالفت پرشور دموکرات‌ها با «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهوری آمریکا و خالی بودن بسیاری از صندلی‌ها. البته ممکن است نظرسنجی‌ها چیز دیگری را نشان دهند، اما همان‌طور که از انتخابات سال ۲۰۱۶ فرا گرفتیم، نظرسنجی‌ها می‌توانند اشتباه باشند؛ بنابراین امسال همه درباره پیش‌بینی نتایج بسیار محتاطانه عمل می‌کنند. ترامپ نیز با قدرت زیادی برای نامزد‌های جمهوری‌خواه کارزار راه انداخته است، به‌ویژه در مورد سنا. احتمالا جمهوری‌خواهان در سنا نمایندگان بیشتری خواهند داشت.
وی با اشاره به سیاست‌های ترامپ و تاثیر آن بر رای جمهوری‌خواهان گفت: در دو ماه گذشته چهار اتفاق بسیار مهم در آمریکا روی داده است که تاثیر بسیاری بر نتایج انتخابات دارد. نخستین عامل «برت کاوانا» نامزد ترامپ برای دیوان عالی این کشور بود که توانست به‌رغم تمام جنجال‌ها وارد دیوان شود.
این امر تاثیر بسیار مثبتی بر اعتمادبه‌نفس ترامپ گذاشت. دومین عامل بمب‌هایی بود که یکی از طرفداران ترامپ برای چهره‌های شاخص دموکرات‌ها ارسال کرده بود. سومین عامل نیز فاجعه تیراندازی در کنیسه یهودیان در حوالی شهر پیتزبورگ بود. ترامپ به‌سختی توانست این دو حادثه را مدیریت کند.
او سعی داشت نشان دهد که با وجود این اتفاق‌های حاشیه‌ای همچنان بر کشور مسلط است، اما به‌خوبی نتوانست این پیام را به مردم برساند. چهارمین عامل کاروانی است که از آمریکای مرکزی به سمت مرز‌های ایالات متحده حرکت می‌کند. واکنش رئیس‌جمهوری به این قضیه بسیار اغراق‌آمیز بود. او به‌شکلی مبالغه‌آمیز مدعی شد که این خطر بزرگی برای آمریکاست و نیرو‌های ارتش را به سوی مرز‌های جنوبی فرستاد. جالب اینجاست که این کاروان در آن زمان حتی به مرز‌های جنوبی آمریکا نزدیک هم نشده بود. اما ترامپ می‌خواست با این کار حمایت آمریکایی‌هایی را جلب کند که از این مردم می‌ترسند. تمام این رویدادها، پیش از انتخابات، باعث پیچیده‌تر شد اوضاع می‌شود.
بکر ادامه داد: ترامپ از این‌که توانسته کنگره را مجاب به تصویب قانون کاستن مالیات‌ها کند بسیار به خود می‌بالد. اما جالب اینجاست که کاهش مالیات شرکت‌ها دائمی و برای مردم عادی موقتی است. وضعیت اقتصادی هم به نفع ترامپ است. خودِ فیگور او هم مهم است. بسیاری او را آدمی می‌بینند دمدمی و دروغ‌گو. اصولا مردم آمریکا رئیس‌جمهور کشورشان را فردی راستگو و محترم می‌دانند که البته ترامپ هیچ یک از این ویژگی‌ها را ندارد.
در حال حاضر، حتی کسانی که دموکرات هم نیستند، به‌خاطر نفرت‌شان از ترامپ، در جبهه مخالفان جمهوری‌خواهان قرار گرفته‌اند. البته این را هم بگویم که ترامپ هیچ‌گاه رئیس‌جمهور محبوبی نبود. او محبوب اقلیت قدرتمندی بود و اکنون هم از همین اقلیت قدرتمند انتظار دارد تا به پای صندوق‌ها بیایند.
استاد علوم سیاسی دانشگاه راتجرز با اشاره به اصرار مقام‌های آمریکایی بر لزوم شرکت در این انتخابات، دلیل این توجه را چنین دانست: انتخابات میان‌دوره‌ای معمولا آنچنان توجه مردم را جلب نمی‌کند. می‌شود انتظار داشت که حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد از مردم در انتخابات رئیس‌جمهوری شرکت کنند.
اما اصولا تنها یک‌سوم مردم آمریکا در انتخابات میان‌دوره‌ای شرکت می‌کنند. امسال داستان بسیار متفاوت است. به گمانم در انتخابات پیش رو شاهد حضور ۴۵ درصدی مردم در پای صندوق‌های رای خواهیم بود. دلیل این امر هم شور بسیاری است که دو طرف دارند؛ آن‌هایی که با ترامپ مخالف هستند، حس می‌کنند که در این انتخابات باید مخالفت خود را با او نشان دهند و دموکرات‌ها هم گمان می‌کنند که اگر اکثریت را در مجلس نمایندگان به دست آورند، همه‌چیز تغییر خواهد کرد. البته تا حدی هم حق دارند: اگرچه جمهوری‌خواهان در زمینه ریاست‌جمهوری و سنا دست بالا را دارند، اما همچنان به مجلس نمایندگان نیاز دارند تا قوانین را تصویب کنند.
وی تاکید کرد: ترامپ به سنا و مجلس نمایندگان به صورت تؤامان نیاز دارد و اگر دموکرات‌ها بتوانند اکثریت مجلس نمایندگان را به دست گیرند، اوضاع متفاوت خواهد بود.
این ستون‌نویس روزنامه لس‌آنجلس تایمز درباره ترکیب فعلی ایالت‌های آمریکا و امکان دست بالا داشتن یک جناح در انتخابات و امکان تغییر شکل و شمایل سنتی آن گفت: بسیاری از ایالت‌های آمریکا در سیاست‌های معمول خود تغییر رویه داده‌اند. اکنون، برخی از ایالت‌هایی که در نظرسنجی‌ها به دموکرات رای داده‌اند پیش‌تر از آنِ جمهوری‌خواهان بودند. در نیوجرسی، پنسیلوانیا و همچنین کالیفرنیا می‌توان این قضیه را شاهد بود.
در ایالت‌های عموما جمهوری‌خواه بسیاری از دموکرات‌ها قدرت گرفته‌اند و کارزار‌های تاثیرگذاری را به راه انداخته‌اند. حتی در ایالت‌هایی، چون آیووا و کانزاس که به‌طور سنتی از آنِ جمهوری‌خواهان است نیز دموکرات‌ها می‌توانند پیروز شوند. تا جایی که به مجلس نمایندگان مربوط می‌شود، دموکرات‌ها بسیار خوش‌بین هستند. البته این خوش‌خیالی که آن‌ها می‌توانند سنا را نیز به دست گیرند، راه به جایی نخواهد برد. در حقیقت، به گمان من جمهوری‌خواهان حتی قدرت بیشتری نیز در سنا خواهند گرفت.
این نویسنده صاحب‌نام در رابطه با نقش سنا و مجلس نمایندگان در سیاست‌گذاری‌های کاخ سفید و تاثیر نتیجه انتخابات پیش رو بر روند کلی قانون‌گذاری در این کشور گفت: نکته جالب اینجاست که سنا نقش پررنگ‌تری در پیشبرد سیاست خارجی دارد. دلایل بسیاری هم برای این قضیه وجود دارد؛ یکی این‌که تنها سنا است که می‌تواند سفرای پیشنهادی رئیس‌جمهوری را تایید کند؛ بنابراین اگر حزب متبوع رئیس‌جمهوری در سنا قدرتمند باشد، انتخاب‌های وی در این زمینه بازتر خواهد بود. مجلس نمایندگان بیشتر با قوانین داخلی سروکار دارد. پیروزی در مجلس نمایندگان می‌تواند محاسبات کلی رئیس‌جمهوری را تغییر دهد. یکی از نکات قوت پیروزی احتمالی دموکرات‌ها در مجلس این است که ترامپ بالاخره به طور مستقیم با آن‌ها سروکار پیدا می‌کند. او در دو سال نخست ریاست‌جمهوری‌اش با دموکرات‌ها به‌طور مستقیم دست‌وپنجه نرم نکرده بود؛ بنابراین اگر ترامپ بخواهد در مورد فلان موضوع به توافقی برسد، باید این کار را با دموکرات‌ها انجام دهد و کسی نمی‌داند که او چگونه بناست با آن‌ها کنار بیاید.
نویسنده کتاب «مجلس نمایندگان و سنا» با اشاره به این‌که برخی از احتمال پیروزی قاطع جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای سخن به میان می‌آورند، گفت: راستش اگر جمهوری‌خواهان در انتخابات برنده شوند، همگان شوکه می‌شوند. اما اگر چنین شود بدین معناست که مردم ترامپ را پذیرفته‌اند و این پیروزی بزرگی برای او به حساب می‌آید.
در نهایت همه‌چیز به این بازمی‌گردد که چه کسانی در روز انتخابات به پای صندوق‌های رای می‌روند. اصولا آمریکایی‌ها از هر بهانه‌ای برای رای ندادن استفاده می‌کنند، مثلا می‌گویند که باید فرزندان‌شان را به مدرسه ببرند یا این‌که هوا چندان خوب نیست و به سر کار دیر می‌رسند و غیره. اما امسال همه‌چیز متفاوت است. دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان شور زیادی برای این انتخابات دارند.
شرایط به‌گونه‌ای است که حتی خود ترامپ نیز از احتمال برد دموکرات‌ها سخن به میان می‌آورد؛ و ترس ترامپ هم این است که به هیچ روی نمی‌داند باید چطور با این جبهه کنار بیاید. شخصا بسیار مشتاقم که ببینم ترامپ چگونه با مجلس نمایندگان دموکرات مواجه می‌شود. او نمی‌تواند دموکرات‌ها را نادیده گیرد.
راس بکر با اشاره به تاثیری که پیروزی احتمالی دموکرات‌ها می‌تواند بر فضای کلی سیاست‌های ایالات متحده، به‌ویژه در مورد ایران، داشته باشد گفت: من چندان به تغییر موضع آمریکا در قبال توافق هسته‌ای خوش‌بین نیستم. به گمان من، دموکرات‌ها در این زمینه با ترامپ درمی‌افتند. البته بسیاری از دموکرات‌ها از خروج آمریکا از این توافق ناامید شدند، اما این از آن مسائلی نیست که کمکی به پیروزی دموکرات‌ها در روز سه‌شنبه بکند. باید در این زمینه واقع‌بین بود. ممکن است در این زمینه تغییراتی صورت گیرد، اما به گمانم تاثیر انتخاب دموکرات‌ها در سیاست داخلی بسیاری بیشتر از سیاست خارجی خواهد بود.