رویداد۲۴ مرکز مطالعات استراتژیک الفرات در مطلبی به قلم شیرین هانتر نوشت: در سایه تاثیر حوادث ۱۱ سپتامبر، سیاست مهار دوگانهای که آمریکا اتخاذ کردهبود، تبدیل به سیاست تغییر نظامهای فعال در تعدادی از دولتهای خاورمیانه، از جمله ایران شد.
برای مثال، دولت جرج دبلیو بوش، ایران را یکی از محورهای شرارت نامید و حتی در دوران ریاست جمهوری اوباما و زمانی که کلینتون وزارت خارجه ایالات متحده را بر عهده داشت، همچنان آمریکا سیاست فشار بر ایران را ادامه میداد؛ چرا که زبان کلینتون در مورد ایران معتدلتر از زبان دونالد ترامپ نبود و وی به صراحت میگفت: «ایران به اسرائیل حمله کرده است، پس آمریکا آن را محو خواهد کرد.
در ادامه این تحلیل آمده است: کلینتون اولین کسی بود که از اعمال تحریمهای شدید علیه تهران صحبت کرد. در واقع، بدترین تحریمها در زمان ریاست اوباما اتفاق افتاد و کلینتون تصور کرد که اصرار او برای تحریم ایران، این کشور را به پای میز مذاکره کشانده است.
اجرای کُند جوانب مختلف برجام در مورد کاهش تحریمها، رنجش و نگرانی ایران را به دنبال داشت و در طول ماههای باقی مانده ریاست اوباما، هیچ نشانی از عملیات بانکی یا سرمایه گذاری آمریکایی گسترده در ایران، دیده نشد. علاوه بر این، بلافاصله پس از امضای برجام، امریکاییها مساله موشکهای ایران را پیش کشیدند.
در مجموع، باید گفت، ترامپ تنها، شراره اختلافات بین امریکا و ایران را شعله ورتر کرد؛ اما جوهره سیاست او در مورد تلاش برای به تسلیم واداشتن ایران از طریق فشار، تفاوتی با سیاستهای چهار دولت پیشین امریکا ندارد.
سیاست ایالات متحده در قبال ایران، تا حد زیادی منسجم و هماهنگ است، به این دلیل که تنگناهای اساسی در روابط بین آمریکا و ایران، از زمان تاسیس جمهوری اسلامی، تغییری نکرده است.
با وجود نوبتهایی از همکاری بین این دو در افغانستان و حتی در عراق و ارائه راه حلهایی برای اختلافات، اما همچنان گفتمان ایران در مورد دشمن نامیدن آمریکا ادامه دارد. همانطور که موضع ایران در مورد اسرائیل و مساله فلسطین نیز تغییری نکرده است. با این حال، با روی کار آمدن هر رئیس جمهور جدیدی در ایران، اسرائیلیها به عادی سازی روابط تهران با واشنگتن، امیدوار میشوند! این در حالی است که اسرائیل و دوستان آن سهم زیادی در سیاست عداوت امیز آمریکا علیه ایران داشته اند.
در سایه این تاریخ، انتظارِ رفتن ترامپ، به امید دست یابی به توافق بهتری با آمریکا، تنها باعث طولانی شدن سختیها میشود. در سال ۱۹۸۰، ایران در رسیدن به توافقی در مورد گروگانهای آمریکایی، به امید دست یابی به توافقی بهتر با جیمی کارتر، صبر کرد و این تاکتیک منجر به برکناری بنی صدر شد. در ادامه، این کشور در جنگ ویران کننده با عراق وارد شد که ۸ سال به طول انجامید.
با اینکه دولت ترامپ موضع عداوت آمیزی در قبال ایران اتخاذ کرده است، اما به احتمال زیاد، از این پس، ایران و آمریکا به توافق بهتری با هیچ یک از رؤسای دولت آمریکا، نخواهند رسید.
منبع: انتخاب