مطلبی که می‌خوانید تحلیلی‌است که در گروه «بحث و بررسی» ارائه شده است.
صداوسیمای جمهوری اسلامی دچار اختلال راهبردی است که آن را دچار شکاف های عمیق و چند لایه کرده است.
این شکاف‌ها از دوران لاریجانی وجود داشته و در دوران ضرغامی اوج گرفته و امروز سرافراز را به کام خود کشیده است.
مهمترین شکاف (تبلیغات - رسانه) است. هر چه از صدا و سیما کارکردهای تبلیغاتی خواسته شد کارکردهای رسانه ای آن دچار ضعف شد و امروز این به بزرگترین چالش و شکاف صدا و سیما بدل شده است.
دومین شکاف مهم (تحمیل- تمکین) است. برنامه سازان صدا و سیما در یک چالش جدی قرار دارند و آن تضاد ترویج و تحمیل الگوی سبک زندگی خاص با تمکین به تنوع سبکهای زندگی مورد علاقه و توجه عموم مردم است.
در حالیکه از بالای صدا و سیما اولی مطالبه می شود ولی از سمت مخاطب دومی مطالبه می شود. و این چالش و شکاف گرانیگاه جنگ رسانه ملی با رقبای خارجی خود بر سر جذب مخاطب است.
سومین چالش مهم در سازمان شکاف حراست و نظارت- تهیه کننده و برنامه ساز است. که تبدیل به سرکوب خلاقیت و ابتکار و نوآوری که ذات هنر و جذابیت هنر و رسانه است منجر شده است.
شکاف مهم آخر شکاف درآمد و هزینه است. در حالیکه رکود گسترده وجود دارد و بنگاه ها تولیدی نمی کنند که بخواهند آگهی بدهند صدا و سیما مجبور است به سهم خود از بودجه عمومی بسنده کند ولی خط و مشی سیاسی صدا و سیما مقابله با دولت است و طبیعی است که دولت هم خیلی مایل نیست هزینه فحش دادن به خودش را به صدا و سیما پرداخت کند. این باعث می شود که فشار به بدنه و کارکنان صدا و سیما وارد شود و چالشهای درونی خودنمایی کنند.