اوپک کنترلی که بر بازار نفت داشت را از دست داده است. اکنون اقدامات یا توییت‌های سه نفر یعنی دونالد ترامپ، ولادیمیر پوتین و محمد بن سلمان است که بهای نفت را در سال ۲۰۱۹ یا پس از آن تعیین می‌کند. البته هر یک از آن‌ها خواسته‌های متفاوتی دارند.
رویداد۲۴ جولیان لی در اویل پرایس نوشت: در حالی که اوپک دست و پا می‌زند تا هدف مشترکی بیابد، آمریکا و عربستان و روسیه بر بازار عرضه جهانی نفت تسلط یافته اند. این سه کشور در کنار هم بیشتر از ۱۵ عضو دیگر اوپک نفت تولید می‌کنند. هر سه کشور تولید خود را به سطح بی سابقه‌ای رسانده اند و قادرند سال آینده نیز به آن بیفزایند هرچند ممکن است هر سه چنین تصمیمی نداشته باشند.
در ادامه این مطلب آمده است: این روسیه و عربستان بودند که در اجلاس پیشین اوپک+ فشار آوردند تا محدودیت‌های تولیدی که از سال ۲۰۱۷ مقرر شده بودند، برطرف شوند. متعاقب آن نیز هر دو تولید خود را به رکورد بی سابقه‌ای رساندند. با غلبه تولیدکنندگان نفت آمریکا در تگزاس بر محدودیت‌های انتقال نفت از طریق خطوط لوله، تولید این کشور نیز رکورد‌های جدیدی ثبت کرد. این افزایش تولید‌ها در کنار عقب نشینی از پیش بینی‌های رشد تقاضا که با اعطای معافیت‌های آمریکا به خریداران نفت ایران همراه شدند، شرایط نگرانی از کمبود عرضه در بازار را به نگرانی بابت عرضه مازاد تبدیل کرد. ذخایر نفتی در کشور‌های توسعه یافته عضو OECD که از ابتدای سال ۲۰۱۷ روند نزولی داشت، رشد دوباره یافته است و طبق پیش بینی آژانس بین المللی انرژی احتمالا از سطح میانگین پنج سال گذشته فراتر می‌رود.
با کاهش بهای نفت، عربستان سعودی اعلام کرد که ماه آینده پانصد هزار بشکه از تولید خود می‌کاهد و به سایر کشور‌های تولیدکننده نیز هشدار داد که باید یک میلیون بشکه در روز از تولید خود بکاهند. این خواسته با استقبال نه چندان گرم پوتین و البته واکنش فوری ترامپ در توییتر همراه بود.
بن سلمان برای تحقق بخشیدن به برنامه‌های جاه طلبانه اش به منظور متحول کردن اقتصاد عربستان و اجتناب از نارضایتی کسانی که در این مسیر آسیب می‌بینند، به درآمد نفت احتیاج دارد. صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده که این کشور برای حفظ تراز بودجه خود در سال آتی به بهای ۷۳ دلاری نفت نیاز دارد. بهای نفت برنت اکنون پنج دلار پایین‌تر از این میزان است و عربستان نفت خود را با قیمت کمتری از آن می‌فروشد. تنها راه رسیدن به قیمت دلخواه برای عربستان این است که کاهش تولید را برای سومین سال پیاپی تمدید کند.
بن سلملن نسبت به پوتین و ترامپ با چالش‌های بیشتری مواجه خواهد بود. پوتین انگیزه‌ای برای محدود کردن مجدد تولید نفت کشورش ندارد. نسبت به سال ۲۰۱۶ که پوتین برای کنترل تولید به عربستان پیوست، اکنون بودجه روسیه وابستگی کمتری به نفت دارد و شرکت‌های روسی نیز قصد دارند از میادینی که در آن‌ها سرمایه گذاری کرده اند، نفت استخراج کنند.
با این حال ممکن است پوتین به این نتیجه برسد که حفظ روابط خوب با ولیعهد عربستان، ارزش کمی ایثار را داشته باشد. اما نمی‌توان اطمینان داشت که در نشست آتی تولیدکنندگان نفت در وین، روسیه با تمدید کاهش عرضه موافقت کند. پوتین می‌گوید بهای ۷۰ دلاری نفت برایش بسیار مناسب است.
طبیعتا مخالفت از سوی ترامپ بیشتر خواهد بود که آن نیز در زمانی رخ می‌دهد که او و ولیعهد سعودی قصد دارند روابطشان را بهبود ببخشند و این در حالی است که سناتور‌های آمریکایی به علت ادامه جنگ در یمن و قتل خاشقجی می‌خواهند ولیعهد را تنبیه کنند. اما تهدید بزرگتر نسبت به توییت‌های ترامپ از ناحیه آمریکا برای عربستان، تولید نفت در تگزاس است. تولیدکنندگان آمریکایی معادل مجموع تولید نیجریه در ۱۲ ماه گذشته، به حجم عرضه خود افزوده اند. به گفته وزارت انرژی آمریکا، ممکن است میزان تولید در ماه آوریل به ۱۲ میلیون بشکه در روز برسد. این شش ماه زودتر از زمان پیش بینی شده قبلی و ۱.۲ میلیون بشکه بیشتر از میزان پیش بینی شده در ژانویه است. عربستان اگر بخواهد بهای نفت را در سال ۲۰۱۹ به تعادل برساند، باید ریسک خشم ترامپ را به جان بخرد و با بی تفاوتی پوتین و رونق صنعت نفت شیل در آمریکا دست و پنجه نرم کند.
منبع: انتخاب