رویداد۲۴ غلامرضا ظریفیان در مراسم بزرگداشت روز دانشجو که به همت انجمن اسلامی پیشرو در دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد، با اشاره به تاریخچه جنبش دانشجویی در ایران اظهار کرد: یک سال بعد از تاسیس دانشگاه تهران اولین اعتصاب دانشجویی شکل گرفت؛ جالب آنجاست که مدیر دانشگاه به مطالبه دانشجویان پاسخ داد.
وی سپس گفت: گفتمان چپ، گفتمان ملی و گفتمان اسلامی در تاریخ ۸۳ ساله جنبش دانشجویی وجود داشته است. اگر حرکت‌های دانشجویی را از تحولات ۹۰ ساله انقلاب های ایران بر داریم در واقع بخش مهمی از اتفاقات تاریخی کشور را نادیده گرفتیم.
ظریفیان یادآور شد: بعد از انقلاب جمعیت زیادی از جنبش دانشجویی تحت تاثیر جنگ قرار گرفت، میزان شهدای دانشجو این موضوع را نشان می دهد.
وی ادامه داد: در دوران سازندگی جنبش دانشجویی در قالب تحکیم وحدت احیا شد. به دلیل تفاوت‌های جنبش دانشجویی و دولت سازندگی در دوره دوم این دولت تعارضاتی ایجاد شد و حتی به دستگیری دانشجویان انجامید.
وی سپس با اشاره به فضای دولت اصلاحات گفت: در دولت اصلاحات بیش از ۲هزار انجمن و ۴ هزار نشریه دانشجویی در دانشگاه‌ها ایجاد شد.
ظریفیان تصریح کرد: تا ابتدای پیروزی انقلاب جمعیت دانشجویی ما ۱۷۰ هزار نفر است. تا سال ۷۶ این جمعیت چند برابر شد. از سال ۱۳۳۲ جنبش دانشجویی معطوف به سیاست است، اما در سال‌های اخیر با توجه به تحولات اجتماعی جامعه دانشجویی سیاست محور به اجتماعی محور تبدیل شد.
وی ادامه داد: تا پیش از اتفاقات کوی دانشگاه؛ همه دانشگاه‌ها فعالیت مدنی می‌کردند اما آن واقعه همه را تا به امروز در یک شوک بزرگ فرو برد. همه می گفتند این جنبش دانشجویی برای نظام فرصت بود و نه تهدید، پس چرا این اتفاق افتاد؟ از آنجا بود که گفتمان دموکراسی خواهی جای گفتمان عدالت محوری را گرفت.
این استاد دانشگاه گفت: دوره آقای احمدی نژاد تقریبا نقش تعیین کننده ای در سرنوشت دانشگاه نداشت. دانشگاه باز در زمان دولت تدبیر و امید به صحنه آمد. دانشجو موتور محرک شد. در دور دوم دولت روحانی با وجود اینکه دانشگاه اولویت دولت اول روحانی نبود و چندین وزیر علوم عوض شد ؛ اما دانشجو، به صحنه آمد.
ظریفیان در پایان گفت: به نظر من جنبش دانشجویی زنده است. مهم ترین موضوع در کشور بحث امید است؛ اگر قرار است اتفاقی بیافتد باید در دانشگاه بیافتد. جامعه ما استعداد بازگشتن به دوران احمدی نژاد را دارد؛ کسی که باید در این باره هشدار دهد دانشجو است. دانشگاه باید به موضوعات اجتماعی حساس شود و نباید فرصت بزرگی که در دانشگاه است را از دست داد.