جایگاه پدر و تیشه دختر

از يك طرف مي گوييد شان پدر به فرزندان ربطي ندارد از ان طرف بخاطر پدر فرزند را زنداني مي كنيد ، و از طرفي تمام اعمال ورفتار فرزند بالغ وحتي ميانسال را به پاي پدر مي نويسيد،
اينطوري بهتر است در جا همه فرزندان مسيولين را بكشيد تا نه پدران مزاحم زندگي فرزندان باشند و نه فرزندان موجب تخريب پدر ،
خدايي همومون تودرگير همومون مونديم

متاسفم که همه ی بحثهای مملکتم به تفتیش عقاید ختم میشود. باید بفهمیم که دین و مسلک و جهانبینی و ایدئولوژی و ... شخصی هستند. رفتار انسانها مهم است و تا زمانی که کسی آزاری به دیگری نرسانده، نباید به او آزار رساند، مخصوصاً به این بهانه که او به چیزی اعتقاد دارد که ما خوشمان نمی آید. یک لحظه تصور کنید جمعیت ایران 90 درصد بهایی بود و 1 درصد شیعه و ما را کافر میدانستند. آنوقت ما چه توقعی از اکثریت بهایی داشتیم ؟ اگر یک آقازاده ی بهائی به دیدن زندانیان شیعه می آمد، چقدر خوشحال میشدیم ؟ همان حس خوشحالی را الان همین خانم زندانی بهایی دارد و آن آقازاده، الان همین خانم فانزه هاشمی هستند که متاسفانه خبرگزاری های معلوم الحال مشغول کوبیدنش هستند و حالا حتی شما هم به صف همانها پیوستید.

چه انتظارهای از کسی که باهاش برخورد کردند آبروش بردن (فحش های بسیجی امام زاده عبدالعظیم به خانم هاشمی) و زندانیش کردند اون هم به دلایل سیاسی فشار بر پدرش!!دارید. در ضمن ایشان یک کار انسانی را انجام دادن! همه ملت میدونن کسانی که به آیت اله هاشمی این روزها به خاطر رفتار خانم فائزه هاشمی حمله می کنن درد دین نداشته و ندارن.

چرا انقدر مصلحت گرا! آیا مصلحت آیت الله هاشمی رفسنجانی از اصول ساده انسانیت هم مهمتر است!قطعا دیدار خانم هاشمی با هم بندی بهاييشان نه تنها اشکالی ندارد ،بلکه نشانه شجاعت ایشان است.
در مورد هزینه ها و کشته هایی که در بند۲ نویسنده به آن اشاره کرده بود، سوال این است که در این قضایا ظالم و مظلوم کدام گروه بوده است.آیا میتوان فقط بدلیل عقیده و اعتقاد به بهائیت گروهی از هموطنانمان را از تمام حقوق اجتماعيشان محروم کنیم. در کجای قانون اساسی برای دیدار با یک بهایی اعلام جرم شده است

هیچ اشکالی بر این ملاقات وارد نیست . صرف یک ملاقات دلیل بر دست کشیدن طرفین از عقایدشان نیست. همه برخوردهای صورت گرفته با بهاییان در این سالها درست نبوده .
همینکه یک زندانی 8 سال از مرخصی محروم بوده است گویای خیلی از مطالب است.

با آخرین بخش بند 1 این نوشته که بدون تغییر اعتقاد، یک مسلمان و یک بهایی نمی توانند با یکدیگر ملاقات نمایند به شدت مخالف هستم چرا که اولاً ملاقات ای دو نفر می تواند محرک های دیگری نیز داشته باشد هم چنانکه خود فائزه نیز به برخی از آنها اشاره نموده است و ثانیاٌ اگر این سخن درست باشد پس در زندان نیز نمی بایستی ملاقاتی بین آن دو روی می داد در حالی که شش ماه هم بند آن خانم بهایی بوده است چگونه است که در زندان به مدت طولانی و شبانه روزی ملاقات اشکال ندارد دربیرون امّا برای چند دقیقه نه تنها اشکال دارد بکله امکان هم ندارد؟!