مطالعه محققان دانشگاه نورث فلوریدا نشان می دهد بعد از دویدن با پای برهنه، افراد شاهد بهبود در حافظه کاری یا توانایی یادآوری یا پردازش اطلاعات هستند. به گفته محققان، دویدن با کفش دارای چنین فواید مشابهی نیست.
راس آلووی، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «اگر ما کفش هایمان را درآورده و با پای برهنه بدویم، در پایان دویدن باهوش تر از زمان شروع دو خواهیم بود».
در این مطالعه، محققان از ۷۲ شرکت کننده خواستند در یک فاصله معین، به مدت حدود ۱۶ دقیقه با پای برهنه و سپس با کفش بدوند. رده سنی افراد داوطلب ۱۸ تا ۴۴ سال بود.
محققان در این تست متوجه شدند در حین دویدن با پای برهنه، افراد توجه بیشتری به گام های خود دارند تا از برخورد با اشیایی که ممکن است به پاهایشان اسیب برساند خودداری کنند.
قبل و بعد از دویدن، محققان حافظه کاری شرکت کنندگان را آزمایش کردند.
آنها دریافتند بعد از دویدن با پای برهنه، در حدود ۱۶ درصد افزایش در عملکرد حافظه کاری افراد حاصل شد. این تاثیر بعد از دویدن با کفش مشاهده نشد.
محققان در این مطالعه سرعت و ضربان قلب دونده ها را اندازه گیری کردند و متوجه شدند که این دو عامل تاثیری در عملکرد حافظه ندارند.