در حالی که متخصصان و کارشناسان بارها کانون ریزگردها را قسمتهای خشک شده تالابهای جنوب کشور بهویژه هورالعظیم دانستهاند، دست دولت و پیمانکاران مالچپاش، بر شنزارها و ماسهزارهای زیستگاههای ارزشمند خوزستان "گرد مرگ" میپاشد.
رویداد۲۴ شنزارها و ماسهزارهایی در کویرهای فکه، چذابه و بستان که مانند سایر کویرهای کشور، هزاران سال قدمت دارند، اما حالا، قیراندود شدنشان هم به سود منفعتطلبان است و هم به سود مسئولانی که از پذیرفتن علت اصلی گردوغبار یعنی خشک شدن تالابها در نتیجه سیاستهای نادرست طی سالهای اخیر، طفره میروند.
امیر سرخه، فعال محیط زیست خوزستان میگوید: پیشتر نسخه مالچپاشی برای منطقه حفاظت شده میشداغ هم پیچیده و مدتی به اجرا هم درآمده بود که سازمان حفاظت محیط زیست از ادامه آن جلوگیری کرد، اما این سازمان با مالچپاشی در مناطق آزاد موافقت کرده و در نتیجه شاهد نشستن گرد مرگ بر طبیعت مناطق ارزشمندی هستیم.
این فعال محیط زیست با بیان اینکه متخصصانی، چون "پرویز کردوانی" و "اسماعیل کهرم" بارها نسبت به پیامدهای جبرانناپذیر مالچپاشی هشدار دادهاند، گفت: پاشیدن این حجم از مواد چرب نفتی در طبیعت اقدامی است کارشناسی نشده که زیستبوم منطقه را شامل کلیه گونههای گیاهی و جانوری برای همیشه به کام مرگ کشانده و علاوه بر آن نقشی موثر در افزایش دما ایفا خواهد کرد.
وی با تاکید بر اینکه مالچپاشی تنها، راهی برای فرار مسئولان از مواجهه با عامل اصلی هجوم ریزگردهاست، میگوید: شنزارها و ماسهزارهایی که این روزها قیراندود میشوند قدمتی هزاران ساله دارند در حالی که هجوم ریزگردها پدیدهای است با عمر کمتر از بیست سال که با خشک شدن تالابهای جنوبی کشور آغاز شد.
سرخه ادامه میدهد: مناطقی، چون بستان، چذابه و فکه که این روزها به مالچ نفتی آغشته میشوند زیستگاه جانورانی، چون افعی شاخدار عربی، بوای شنی عربی، آگامای سروزغی عربی، اسکینک معمولی، سوسمار انگشت شانهای اشمیت، همچنین انواع و اقسام حشرات و پستانداران کوچک مثل جربیل پاسفید، پامسواکی و مهمتر از همه آهوی شنی هستند؛ آهوانی که عوامل متعدد، جمعیتشان را به کمتر از ۴۰ راس رسانده و در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت قرارشان داده است.
این فعال محیط زیست متذکر شد: بومیان و فعالان محیط زیست بارها اعتراض خود را نسبت به این اقدام هزینهبر که به جز تبعات محیط زیستی جبرانناپذیر و ریختن بیتالمال به جیب سودجویان حاصلی ندارد اعلام کردهاند، اما با توجه به اصرار مسئولان بر ادامه مالچپاشی، ورود دستگاههای نظارتی به این مقوله، تنها راه نجات طبیعت خوزستان از نابودی ابدی به نظر میرسد.
پرویز کردوانی، مشهور به پدر علم کویرشناسی ایران، بارها با اشاره به پیامدهای جبرانناپذیر مالچپاشی، مالچپاشی در ماسهزارها و شنزارها را اقدامی بی اثر در مهار ریزگردها دانسته و پاشیدن لایه نازکی از ریگ بر بستر خشکشده تالابهایی که کانون ریزگرد محسوب میشوند را راهکاری کمهزینه، بیضرر و موثر برای حل معضل گردوغبار معرفی کرده است.