رویداد۲۴ وقتی در دهه هشتاد سعید حجاریان از ائتلاف بزرگ سخن می‌گفت و نظریه می‌داد که از موتلفه تا نهضت آزادی را می‌توان زیر یک سقف جمع کرد، حزب موتلفه اسلامی بیشترین مخالفت و اعتراض را کرد. در دهه نود دبیران کل دو حزب زیر یک سقف نشستند و سقف پایین نیامد و این آخرین یادگار نبی حبیبی در افکار عمومی بود.
کمتر کسی می‌توانست پیش‌بینی کند آخرین تصویر مهم ثبت‌شده از دبیرکل حزب موتلفه اسلامی تصویری باشد که در مهمانی پیروز حناچی شهردار اصلاح‌طلب تهران شرکت کرده بود. به جز حبیبی و حناچی چهره‌های آشنای دیگری در آن تصویر بودند؛ محمدعلی نجفی و مرتضی الویری (از چهره‌های موثر در انتخابات ۸۸) و البته محمد توسلی دبیرکل نهضت آزادی. تنها ده سال کافی بود تا دبیرکل موتلفه آزادی از منتها علیه اصولگرایی در کنار دبیرکل نهضت آزادی از منتها علیه اصلاح‌طلبی بنشیند.
حبیبی کنار فعالان ستاد موسوی و کروبی و دبیرکل نهضت آزادی و اصلاح‌طلبان دو آتشه نشست، با اینهمه مواضعش را فراموش نکرده بود، درست یک روز پیش از درگذشتش در جمع دبیران حزب موتلفه سخنرانی کرده بود و گفته بود این سوال را مطرح کرد که دلیل اصرار برخی برای تصویب پالرمو و سی اف تی چیست؟
آخرین تصویری که از عسکراولادی دبیرکل پیشین موتلفه اسلامی در ذهن باقی مانده بود، با اندکی اغراق دست کمی از تصویر واپسین محمدنبی حبیبی نداشت. حبیب‌الله عسکراولادی مدتی پیش از مرگ مواضع متفاوتی از دیدگاه‌های موتلفه اتخاذ کرده بود. او پس از حوادث سال ۸۸ در پی ایجاد آشتی میان گروه‌های سیاسی بود. موسوی و کروبی که هر دو از سوی اصولگرایان فتنه‌گر خطاب شده بودند، توسط عسکراولادی «برادر» خطاب شدند؛ همین موضوع هم کافی بود که به مرور میان دبیرکل و اعضای جوان‌تر حزب که شیفته محمود احمدی‌نژاد بودند اختلاف پیش بیاید.
اختلافات درونی موتلفه سرانجام باعث استعفای عسکراولادی شد و چند ماه بعد از روی کار آمدن دولت روحانی، خبر رسید که عسکر اولادی نیز به رحمت خدا رفته است.
با درگذشت نبی حبیبی، یکی دیگر از یاران موتلفه کم شد. حالا از جوانان پرشور دهه پنجاه و شصت و مقلدان سنتی امام خمینی که با فدائیان اسلام و روحانیت مبارز همسو بودند و نقش پشتیبانی را برای احزاب اصولگرا در یک سو و برای رزمندگان دفاع مقدس و محرومان از سویی دیگر (از طریق نهاد‌هایی مثل کمیته امداد) ایفا می‌کردند، چهره‌های زیادی باقی نمانده‌اند.
اسدالله بادامچیان حالا بیشتر از همیشه تنهاست. او خسته‌تر از همیشه پله‌های طولانی بدون آسانسور ساختمان خردمند را بالا می‌رود. بادامچیان، حمیدرضا ترقی و مصطفی میرسلیم، آخرین بازماندگان حزبی هستند که روزی روزگاری، در سال‌های ابتدایی دولت هاشمی، مدیران ارشد سه قوه اصلی کشور بودند.