شب دستگیری عبدالمالک ریگی خلبان ایرانی نمی‌دانست ریگی در هواپیما قرار دارد. آن زمان پایگاه‌های بندرعباس، اصفهان، بوشهر و شیراز نیروی هوایی به حالت عملیاتی درآمدند.
رویداد۲۴ امیر سرتیپ خلبان «مهدی هادیان» در خصوص جزئیات عملیات دستگیری «عبدالمالک ریگی» سرکرده معدوم گروهک تروریستی جندالشیطان در اسفندماه سال ۸۸ گفت: عملیات دستگیری «عبدالمالک ریگی» در آسمان، کار عملیاتی و مشترکی بود که از حوزه اطلاعاتی شروع شد و به حوزه پدافند و نهایتا آفند ارتش برگشت.
وی افزود: بخشی از ماموریت نیروی هوایی، حوزه پدافند است؛ نیروی هوایی ارتش، اولین لایه پدافندی است. زمانیکه هواپیمایی وارد فضای میهن اسلامی ما شود و شناسایی نشود و در مسیر خودش حرکت نکند و به قوانین بین‌المللی تمکین نکند، پدافند همیشه بیدار ما اخطار می‌دهد و اگر به این اخطار تمکین نشود، هواپیمای اسکرمبل بلند می‌شود.
معاون هماهنگ‌کننده نیروی هوایی ارتش ادامه داد: در شب واقعه دستگیری ریگی، پایگاه‌های بندرعباس، اصفهان، بوشهر و شیراز نیروی هوایی به حالت عملیاتی درآمدند. البته هدف برای ما ابتدا به ساکن مشخص نبود و فقط به عنوان اینکه هواپیمایی وارد آسمان کشور شده، ما وظیفه داشتیم آن را برگرادانیم و در نزدیکترین فرودگاه بنشانیم. خلبان ما نمی‌دانست ریگی در هواپیما قرار دارد. البته خلبان نیازی ندارد که بداند در آن هواپیما «ریگی» بوده است. خلبان ماموریتی را که به او محول شده، انجام می‌دهد.
وی افزود: زمانیکه خلبان هواپیما را بلند می‌کند، «آلرت» ارتفاع و مسافت اولیه را به خلبان می‌دهد. خلبانانی که با هواپیمای اف ۴ بلند شدند خدا را شکر خلبانان با تجربه‌ای بودند. هواپیما هم از تجهیزات مورد نیاز برخوردار بود. زمانیکه یک هواپیما در آسمان نزدیک یک هواپیمای دیگر می‌شود برابر دستورالعملهای بین‌المللی، علائمی در شب و روز رد و بدل می‌شود تا هواپیمای هدف متوجه هشدار و دستور برای برگشت بشود.
معاون هماهنگ‌کننده نیروی هوایی ارتش ادامه داد: هواپیمای ما حتی وضعیت زدن هواپیمای ریگی را هم به خود گرفت و حتی تیر‌هایی هم شلیک شد. شلیک این تیر‌ها برای این بود که خلبان هواپیمای هدف مطمئن شد اگر تمکین نکند و مسیر خودش را تغییر ندهد، مورد اصابت موشک قرار خواهد گرفت. به عبارتی از این تیراندازی‌ها به عنوان اهرم فشار استفاده شد.
امیر هادیان در ادامه اظهار کرد: با توجه به برد و مسافتی که هواپیمای نیروی هوایی ارتش برای رسیدن به هواپیمای مسافربری طی کرد و همچنین به لحاظ برخی مباحث فنی و با وجود اینکه خلبان نمی‌دانست به سراغ چه هدف پر ارزشی می‌رود، به اعتقاد ما ریسک بالایی در این ماموریت انجام شد. خلبان با توجه به تاکیدات سلسله مراتب از فرماندهی نیرو تا فرماندهی پایگاه، این ماموریت را به نحو احسن انجام داد.
با توجه به میزان سوخت کم و شرایط خاص در منطقه برگشت به پایگاه مورد نظر، اگر برای هواپیما مشکل سوخت پیش می‌آمد و یا اینکه مشکلی پیش می‌آمد که هواپیما مجبور می‌شد در فرودگاه کمکی بنشیند، قطعا اف ۴ نیروی هوایی دچار مشکل می‌شد، اما روحیه چهادی و عشق به ماموریت، باعث شد خلبان این ریسک را بپذیرد و هواپیما را برگرداند.