رویداد۲۴ تصویر حسن روحانی روی جلد مجله نیوزویک با تیتر «جنگ بعدی آمریکا: آیا ایران، عراق ِ ترامپ خواهد شد؟» توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.
در یادداشت نیوزویک به قلم جف استین ستوننویس بخش سیاست خارجی و آژانسهای جاسوسی این نشریه به اظهارات اخیر مقامات ارشد اطلاعاتی آمریکا درباره ایران اشاره کرده و نوشته رییس جمهور با ناراحتی در محل اقامتش در کاخ سفید طبق معمول تلویزیون تماشا میکرد. او متوجه شد که روسای سازمانهای اطلاعاتی اش به یکی از وعدههای انتخاباتی او پشت پا زدهاند: ایران.
ترامپ و دو مقام امنیت ملیاش دو سال است که در تلاش هستند ثابت کنند ایران هنوز به دنبال بمب اتمی است و برای همسایگانش و برای غرب خطرآفرین است. اما دن کوتز رییس سازمان امنیت ملی در جلسه استماع کنگره اعلام کرد که این صحت ندارد.
نه تنها کوتز بلکه جینا هاسپل رییس سازمان سیا نیز این واقعیت را تایید کرده و گفته ایران ممکن است تصمیم بگیرد برنامه هستهایاش را از سر بگیرد، اما در حال حاضر به تعهداتش در برجام پایبند بوده است.
ترامپ بلافاصله در توییتر هاسپل و کوتز را مورد خطاب قرار داد و گفت: آنها اشتباه میکنند و بهتر است به مدرسه برگردند.
دونالد ترامپ در مصاحبه با سی بی اس، ایران را اصلیترین کشور حامی تروریسم در جهان خوانده و گفته «ایران ریشه همه مشکلات در خاورمیانه است.» ادعایی قابل توجه و بی اساس! ترامپ روسای سازمانهای اطلاعاتی خود را ساده لوحانی خطاب کرد که خطر ایران را درک نمیکنند.
ترامپ سپس به اقدامات تحریک آمیز محرمانه علیه ایران یا حتی یک جنگ نظامی با این کشور اشاره کرد و گفته میتوانم به شما بگویم که ما اخیرا کارهایی را شروع کردهایم.
به گزارش رویداد۲۴ بسیاری از ناظران این اظهارات ترامپ را با اظهارات خلف او جرج بوش زمانی که عراق را محور شرارت خواند و در نهایت با ادعای وجود سلاحهای کشتار جمعی در عراق به این کشور حمله کرد مقایسه کردهاند. در سالهای بعد از حمله به عراق، در سال ۲۰۰۳، بوش نزدیک به ۲۰۰ هزار نیروی آمریکایی را برای یافتن سلاح کشتار جمعی و بیولوژیک و شیمیایی روانه عراق کرد، اما هیچ چیزی پیدا نکرد. تنها چیزی که از جنگ عراق باقی مانده، یک دهه اشغال این کشور بود که همه خاورمیانه در آتش خود سوزاند.
بسیاری نگرانند که آمریکا وارد یک جنگ منطقهای فاجعه آمیز دیگر شود؛ این بار با ایران.
یکی از افسران عملیاتی با سابقه سابق سازمان سیا تفسیرهای غلط ترامپ درباره ایران را با دروغهای روسای جمهور سابق برای توجیه جنگ با ویتنام مقایسه کرده و گفته نمیخواهم ویتنام را قیاس مع الفارق کنم، اما همان پروسه در حال تکرار شدن است. دروغ گفتن به خودمان و مردم آمریکا درباره ایران!
چیس فریمن سفیر سابق آمریکا در عربستان درباره ایران میگوید: هرچه ما بیشتر فشار بیاوریم آنها بیشتر مقاومت میکنند. در نتیجه یک رابطه نا مبارک بین دولت ترامپ و دشمنانش در تهران وجود دارد. برخی ناظران معتقدند فشارهای ترامپ به علاوه واکنشهای اغراق شده ایران نتیجهای جز جنگ در بر نخواهد داشت.
سلاحهای ترامپ برای مبارزه با ایران تا کنون علاوه بر تحریمها،
حمایت از گروههای اپوزیسیون و بازگذاشتن دست اسرائیل برای حمله به پایگاههای ایرانی در سوریه بوده است. سایر ابزارهای او را در کمپین فشار به ایران در جنگی در سایه و در میان اقدامات محرمانه باید جستجو کرد. در این بین اقداماتی از قبیل: دستکاریهایی در
رسانههای اجتماعی نظیر آنچه در انتخابات آمریکا توسط روسیه رخ داد را میتوان نام برد.
ترامپ همه متحدان منطقهای خود را زمانی که اعلام کرد در
عراق میمانند تا مراقب ایران باشند غافلگیر کرد. اظهاراتی که با واکنش برهم صالح رییس جمهور عراق همراه بود. او گفته بود بار گزاف مشکلات خود را بر دوش عراق نیندازید.
نیوزویک در بخشی از گزارش خود نوشته تنشها میان ایران وآمریکا از سال گذشته شدت گرفته است و ایران در سراسر اروپا عملیاتهای با موضوع گروههای ضد نظام به ویژه مجاهدین خلق کلید زده است.
به گزارش رویداد۲۴ نیوزویک در گزارش خود نوشته مقامهای اروپایی مدعی شده بودند ایران قصد بمبگذاری در نشست سازمان مجاهدین خلق را داشته است. توطئهای که توسط مقامات آلمان خنثی شده و اسدالله اسدی
دیپلمات ایرانی در وین در همین رابطه دستگیر شد. مقامات آلمان مدعی شدهاند که اسدی را با ۵۰۰ گرم مواد منفجره بسیار قوی که قصد داشت آنها را به دست دو ایرانی در بلژیک برساند بازداشت کردهاند. سه ایرانی دیگر نیز در همین رابطه در فرانسه بازداشت شدند.
سخنگوی ایران در مقر سازمان ملل این اداها را رد کرده و گفته این ادعاها کار مجاهدین خلق و اسرائیل برای بی اعتبار کردن ایران است، اما در ماه فوریه مقامهای اروپایی اعلام کردند که به مسیجها یا چتهایی بین اسدی و تهران درباره این توطئه دست پیدا کردهاند.
در ماه آگوست دو مرد ایرانی در کالیفرنیا به جرم جاسوسی علیه مجاهدین خلق در نیویورک بازداشت شدند. اف بی آی در آن زمان گفته بود که این افراد میخواستند یکی از انجمنهای یهودی در دانشگاه شیکاگو را هدف قرار دهند. با همه این احوال دشمن شماره یک ایران مجاهدین خلق است.
برخی کارشناسان نظامی مدعی هستند که ایران شبکهای مخفی را در اروپا؛ آمریکا و خلیج فارس برای زیر نظر داشتن عوامل مجاهدین خلق تشکیل داده است. این در حالی است که
علی ماجدی سفیر ایران در آلمان گفته بود این اقدامات کار نیروهای خودسر است و با عملیاتهای خودسرانه میخواهند اعتمادی که بین ایران و اروپا به وجود آمده را از بین ببرند.
بروس هافمن کارشناس امور تروریسم در دانشگاه جرج تاون میگوید: ایران حساسیت زیادی روی سازمان مجاهدین خلق دارد. این گروه تهدید به شمار میرود، اما به همان اندازه که سایر گروهها تهدید آمیزند.
لوییس روندا یکی از افسران بازنشسته سازمان سیا که تجربه قابل توجهی در خاورمیانه دارد نیز گفته سازمان مجاهدین خلق حمایتی از سوی مردم ایران ندارند و هیچکس به آنها محل نمیدهد. اما حمایتهای دولت ترامپ از این گروه که در داخل ایران به دلیل اتفاقاتی که در جریان جنگ ایران و عراق افتاده بود از هیچ حمایتی برخوردار نیستند بدون شک نظام ایران را نگران کرده است. آنها نگرانند که اسرائیل و عربستان با پمپاژ پول از مجاهدین خلق برای بی ثبات کردن ایران استفاده کنند.
استدلال ایران در همه تنشها با آمریکا چنین بوده است: خودت اول شروع کردی!
سازمان سیا از زمان انقلاب اسلامی به دنبال نفوذ و بی ثبات کردن جمهوری اسلامی ایران بوده است. در سالهای بحران گروگانگیری تونی مندز کارشناس برجسته سیا برای آزادی گروگانهای آمریکایی به ایران سفر کرد. عملیاتی که بعدها در فیلم آرگو بازتاب پیدا کرد.
بین سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ چندین منبع سازمان سیا در ایران بازداشت شدند. در سال ۲۰۱۱ ایران اعلام کرد که ۱۲ جاسوس سیا را بازداشت کرده است. فاجعه زمانی اتفاق افتاد که این بازداشتها به واسطه سوءمدیریت و مشکل کنترل سیستمهای ارتباطی این عوامل اطلاعاتی رخ داده بود.
عملیات مرلین در سال ۲۰۱۱ از سوی سازمان سیا علیه برنامه هستهای ایران در دوران کلینتون کلید خورد. در این عملیات مأموران سازمان سیا با دولت ایران ارتباط بر قرار کرده و نقشههای جعلی ساخت سلاح هستهای به ایران ارائه میکردند که منجر به انفجار در تأسیسات هستهای ایران شود. این عملیات ناکام ماند و گفته میشود برنامه هستهای ایران با اطلاعات آمریکا سرعت گرفت.
این وضعیت بین ایران و آمریکا نا تمام است.
در گزارشی که اکسیوس اخیرا منتشر کرده میگوید ترامپ بارها از تیم امنیت ملی خود خواسته که برنامهای برای نابودی قایقهای پر سرعت سپاه در خلیج فارس بریزند.
جزییات گزارش اکسیوس توسط دستگاه دیپلماسی آمریکا تکذیب شد، اما این گزارش نشان میدهد تحولاتی تعمدی میتواند ایران را خشمگین کند.
به نظر نمیرسد حمله نظامی به ایران یکی از گزینههای موجود دست کم در حال حاضر که ترامپ درگیر مشکلات با متحدانش در ناتو است، باشد. با وجود اینکه متحدان اروپایی آمریکا در ناتو از اقدامات ایران در خاک اروپا ناراحتند، اما همزمان به تعهداتشان در برجام پایبندند و اخیرا یک ساز و کار ویژه مالی به نام
اینستکس برای ادامه مبادلات با ایران راهاندازی کردهاند. با اینکه کارکرد این ساز و کار جلوی چشم ترامپ بعید به نظر میرسد.
دولت ترامپ فقط اهل حرف نیست. به گفته منابع آگاه سیستمهای استراق سمع آمریکا در تشکیلات آنها در کردستان عراق تعبیه شده و آنها از این مرزها برای ارسال ماموران خود به ایران از طریق عراق و ترکیه استفاده میکنند. برخی ناظران از دست داشتن آمریکا در شکست رونمایی و آزمایش دو ماهواره ایرانی در سال گذشته خبر دادهاند.
فریمن که در دوران کلینتون به عنوان دستیار وزیر خارجه در امور امنیت بین المللی خدمت میکرده، میگوید: از آنجایی که آمریکاها تقریبا در همه موارد خرابکاری در برنامه موشکی کره شمالی دست داشتند، میتوان حدس زد که همین روش را در قبال ایران نیز پیاده میکنند.
او همچنین نسبت به استفاده آمریکا از گروههای مخالف نظام در ایران برای انجام عملیاتهای چریکی در این کشور نیز ابراز تردید کرده و گفته آمریکا این کار را در چین و کوبا بدون هیچ موفقیتی انجام داده است.
فریمن معتقد است چنین عملیاتی احمقانه است. بسیاری از کارشناسان اسرائیل را در برجسته کردن معضل هستهای ایران مقصر میدانند.
به گفته امیل نخله یکی از کارشناسان امور خاورمیانه در سازمان سیا که در سال ۲۰۰۶ بازنشسته شده، اسرائیل هر سال یکی از مقامات امنیتی خود را به واشنگتن میفرستاد که هشدار بدهند ایران تنها یک سال تا ساخت سلاح هستهای فاصله دارد و آنقدر این کار را ادامه دادند تا بالاخره یک نفر به آنها گفت ده سال است که این حرفها را میزنید، اما چرا آنها هنوز سلاح هستهای ندارند؟
او میگوید: باید خودتان را جای ایرانیها بگذارید و ببینید آنها چطور به مسائل نگاه میکنند. امکان سوءتفاهم در هر دو طرف وجود دارد. یک اتفاق ساده توسط فردی که قصد شروع یک جنگ را نداشته میتواند آغازگر یک جنگ باشد.