رویداد۲۴رای الیوم نوشت: با توجه به محال بودن چنین چیزی، دولت آمریکا به یک گزینه آسانتر روی آورده و بانکهای جهانی را تهدید کرد که در صورت تعامل با ایران و تحویل عایدات و درآمدهای نفتی به تهران، آنها را مورد تحریمهای سختی قرار میدهد. اما با توجه به اینکه گزینههای تهران برای دور زدن تحریمهای آمریکا متعدد است، ممانعت بانکهای جهانی از تعامل با ایران نیز نمیتواند اهداف ترامپ را محقق کند.
یکی از گزینههای ایران برای دور زدن تحریمها، مبادله است، یعنی فروش نفت و خرید کالاهای وارداتی، یا تعامل با استفاده از ارز داخلی. حتی در صورتی که اتحادیه اروپا در راه اندازی ساز و کار مالی ویژه خود برای تعامل با ایران جدی نباشد، ایران میتواند از گزینههای مذکور استفاده کند؛ این در حالی است که تروئیکای اروپایی (آلمان، فرانسه و انگلیس) بر اجرای این ساز و کار اصرار دارند و بنابراین، نیازی به استفاده از این گزینههای جایگزین از سوی دولت ایران نیست.
مساله قابل توجه آن است که ایران با تمام صراحت و از زبان رئیس جمهور خود اعلام میکند که تحریمهای آمریکایی را دور میزند و آن را قانونی نمیداند. همزمان، تحلیلگران مسائل ایران به شکل ملموسی به تنش زایی ایران علیه ایالات متحده، بویژه در سطح نظامی، توجه دارند.
بیش از سه ماه است که مسئولان سیاسی و نظامی ایرانی صحبتهای تندی علیه ایالات متحده میکنند. علاوه بر اینکه فعالیتهای خود در مورد آزمایش سلاحهای جدید، پرتاب موشکهای فضا پیما یا اجرای رزمایشهای نظامی زمینی، دریایی و هوایی را گسترش داده اند. با این حال، واشنگتن سکوت کرده و هیچ نمیگوید.
باید گفت: علت اصلی این مساله، ترس ترامپ از بالا رفتن قیمتهای نفت است؛ بر این اساس، رئیس جمهور آمریکا به خوبی میداند که هر اظهار نظری از سوی یکی از مسئولان موجب افزایش قیمتهای نفت میشود؛ بویژه در صورتی که واکنش آمریکا همراه با اقدام عملی باشد، و منحصر به تهدید نشود.
ترامپ همچنین میداند که به محض حرکت یگان دریایی نظامی آن به سمت آبهای خلیج فارس، قیمت نفت به بیش از ۱۰۰ دلار برای هر بشکه میرسد و حتی شاید شاهد افزایش قیمت نفت تا ۲۰۰ دلار باشیم.
امروز، ترامپ تمام تلاش خود را میکند تا قیمت نفت را در پایینترین سطح ممکن حفظ کند، بویژه پس از آنکه عربستان به شکل غیر مستقیم، با پر کردن بازار از نفت خود، با کاهش تولید آن، مخالفت کرده و در نشستهای اپک تصریح کرد که به تولید سهم خود پایبند است. به این ترتیب، ریاض عملا درخواست واشنگتن در مورد کاهش سهم تولید نفت خود که باعث کاهش قیمتها میشود را رد کرد.
پس از آنکه ترامپ به این باور رسید که نمیتواند روی اپک و کاهش تولید نفت، برای پایین آوردن قیمت نفت تکیه کند، به ذخایر راهبردی نفت آمریکا متوسل شده و تصمیم گرفت هر مدت یک بار میزانی از این نفت را به بازار تزریق کند. در این میان، با توجه به اینکه ارائه ذخایر نفتی آمریکا اقتصاد این کشور را در معرض خطر و چالشهای بزرگی قرار میدهد و مستقیما بر قیمتهای نفت تاثیر میگذارد، میبینیم که برخی رسانهها اطلاعات و ارقامی دروغین را در مورد افزایش میزان ذخایر راهبردی نفت میدهند.
اما آیا این بدان معناست که مقابله نظامی بین ایران و ایالات متحده هرگز واقع نمیشود؟
بعید است در کوتاه مدت و بویژه تا پایان دوره ریاست ترامپ، چنین اتفاقی بیفتد، اما پس از اتمام این دوره و نامزدی دوباره ترامپ، در صورت پیروزی اش در انتخابات، پیش بینی میشود که وی دست به چنین ماجراجویی بزند.
با اینکه ترامپ همه تلاش خود را به کار بسته است تا اقتصاد آمریکا را تقویت کرده و هزینههای اکثر دستگاههای دولتی در بودجههای سالانه را کاهش داده و کمک مالی به تعدادی از سازمانهای بین المللی را متوقف نموده است، گرایش شدیدی به افزایش بودجه پنتاگن، برای تقویت تواناییهای نظامی آمریکا دارد و شاید خروج از توافق موشکی با روسیه نیز در این چارچوب قرار میگیرد.
بالا بردن سطح هزینههای نظامی، در زمانی که دولت ترامپ به دنبال کاهش هزینههای اکثر دستگاهها و سازمانهای خود و قطع کمکهای بین المللی است، اشاره به این مهم دارد که ترامپ برای استفاده از گزینه نظامی در راستای حل مشکلات کشورش با برخی دولتها، نقشههایی در سر دارد.