رویداد۲۴ مایکل رابین مقام سابق پنتاگون در سرمقاله‌ای که در واشنگتن اگزمینر منتشر شده با عصبانیت به تبریک آلمان به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی تاخته و گفته چنین اقدامی از سوی آلمان عجیب نبوده و مسبوق به سابقه است.
او در این سرمقاله گفته جالب است که ایران در جشن چهلمین سال انقلاب تنها نبوده است. دولت آلمان نیز سالگرد انقلاب ایران را همزمان با آنها جشن گرفته است. فرانک والتر اشتنمایر رییس جمهور آلمان همزمان با سالگرد انقلاب پیام تبریکی را خطاب به حسن روحانی نوشته است. رییس میز ایران در وزارت خارجه آلمان نیز در جشن سالگرد انقلاب در سفارت ایران حاضر شدند.
این مقام سابق امنیتی آمریکا در انتقاد از آلمان نوشته هیکو ماس وزیر خارجه آلمان به دلیل مواضعی که در مورد آشویتس داشته وارد سیاست شده و امروز از حکومتی حمایت می‌کند که یکی از دولت‌های آن هولوکاست را نفی کرده و هدفش نابودی اسرائیل است.
این اهداف و باور‌ها قابل تعمیم به حسن روحانی که زمان دبیر شورای امنیت ملی بوده نیز هست. او در آن زمان به دنبال برنامه هسته‌ای ایران بود و همان کسی بود که به جورگن گراف، سوییسی معروفی که هولوکاست را نفی کرد، پناهندگی داد.
رابین در توضیح دلایل اشتیاق آلمان به ارتباط با ایران نوشت: آلمان در خط مقدم تلاش برای حمایت از ایران قرار دارد. برای مقامات آلمانی در همه طیف‌های سیاسی، حقوق بشر تنها ابزاری برای لفاظی‌های سیاسی آنهاست. عرصه عمومی آلمان شاید نگران حقوق بشر باشد، اما نخبگان کمی هستند که از جریان راست تا چپ سیاسی آلمان به این مقوله اهیمت بدهند.
برای مقامات آلمان هدف اصلی سود اقتصادی است.
تاریخ رسمی حقوق بشر در آلمان را در ارتباط با ایران مرور کنید. کلاس کینکل وزیر خارجه آلمان کسی بود که در سال ۱۹۹۲ بوق حقوق بشر را در دست گرفت و وارد عمل شد، اما همزمان به دنبال توسعه روابط تجاری با ایران بود. در آن زمان بیشتر کشورهای اروپایی به خاطر فتوای ارتداد سلمان رشدی منتقد ایران بودند.
مقام‌های ایرانی می‌دانستند که می‌توانند از آلمان برای شکستن اجماع غربی‌ها علیه خودشان استفاده کنند. در جولای ۱۹۹۲ مقام‌های آلمان میزبان علی اکبر ولایتی وزیر وفت خارجه ایران شدند. آنها درباره حقوق بشر حرف زدند، اما تنها برای حفظ ظاهر.
به گزارش رویداد۲۴ واشنگتن اگزمینر نوشته در پایان همان سال اتحادیه اروپا بر گفتمان انتقادی برلین صحه گذاشت. این رویکرد در واقع پیشرفت‌های ایران در حوزه حقوق بشر را با تقویت روابط تجاری پاداش می‌داد. از همه نظر با افزایش روابط تجاری، حقوق بشر در ایران بیشتر نادیده گرفته می‌شد.
هرچه مقامات آلمانی بر سوابق حقوق بشری ایران چشم‌پوشی می‌کردند، همتایان ایرانی آنها این رویکرد را ضمانتی برای قرداد‌های خود تفسیر می‌کردند. در واقع کمتر از یک سال و نیم بعد از روی کار آمدن کینکل، دولت ایران جرارد بچمن رییس اتاق بازرگانی ایران و آلمان را بازداشت کرد. زمانی که ایران او را آزاد کرد روابط تجاری ایران و آلمان ۱.۴ میلیارد دلار افزایش یافته بود؛ این میزان دو برابر بیشتر از تجارت آلمان با هر کشور دیگری بود.
با وجود این که به دلیل تحریم‌های آمریکا تجارت با ایران کاهش پیدا کرد، اما در سال‌های اخیر آلمان بار دیگر تجارت با ایران را از سر گرفته و چشمانش را بر روی مسائل هسته‌ای ایران و وضعیت حقوق بشر در این کشور بسته است.
به گزارش رویداد۲۴ مایکل رابین مقام سابق پنتاگون نوشته مقامات آلمان ممکن است که به ظاهر از حقوق بشر دفاع کنند، اما آنها و دولت آلمان سابقه طولانی در نادیده گرفتن هرگونه تلاش و تمایل برای بهبود وضعیت جهان دارند. پایبندی آنها به صلح بسیار محدود است و اولویت آنها حساب‌های بانکی‌شان است.
بازگشت به ایران و تبریک آلمان به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب شاید بی‌سابقه باشد، اما با چند دهه سیاست خارجی آلمان همخوانی دارد. برای حکومت‌های آلمان قراداد‌های سودآور همیشه بر حقوق بشر اولویت دارد.