رویداد۲۴ یک مصاحبه از
اسماعیل حسن زاده در رادیو کافی بود تا فضای مجازی پُر شود از هشتگ‌های من شهرستانی هستم. حسن زاده چند روز قبل در مصاحبه‌ای خطاب به وریا غفوری گفته بود «به هرحال با توجه به اینکه بخشی از رفتار‌های امروز ورزشکاران خصوصا جوان شهرستانی که دو روز است به تهران آمده و علیه وزیر می‌زند یا در بخش مصاحبه‌های ورزشی از زمین و زمان صحبت می‌کنند.»
حسن‌زاده حتی بعد از تذکر مجری برنامه هم حاضر نشد سخنان خود را اصلاح کند و ادامه داد: «نخیر اصلا، من می‌گفتم جوانی که دو روز است به تهران آمده و معروف شده به خودش اجازه می‌دهد به وزیر مملکت، مدیر باشگاه، صدا و سیما، رئیس جمهور و ... انتقاد کند پس هرکسی می‌تواند این کار را بکند و در این میان باید کالبد شکافی شود که ما چرا این گونه هستیم.»
وریا غفوری در استوری خود پاسخی به حسن زاده داد و نوشت اهل شهرستان است و هنوز خیابان‌های تهران را درست نمی‌شناسد. او همچنین به طعنه نوشته بود «تا مرد سخن نگفته باشد/عیب و هنرش نهفته باشد»
پس از آن بازیکنان دیگر به حمایت از وریا شتافتند. سید جلال حسینی از پرسپولیس، مهدی رحمتی و مرتضی تبریزی از استقلال با هشتگ من شهرستانی‌ام به حسن زاده واکنش نشان دادند. فوتبالیست‌های دیگری همچون علی کریمی، سجاد شهباززاده، بختیار رحمانی، بهنام برزای، میلاد میداوودی و حنیف عمران زاده نیز از وریا حمایت کردند.
سخنان حسن‌زاده از چند جهت سخنان عجیبی بود.
اولاً حسن‌زاده خودش شهرستانی است و متولد بابل و از بابل به تهران آمده و توانسته به ریاست کمیته انضباطی منصوب شود.
دوم آن‌که حسن‌زاده یک حقوق‌دان است و باید متوجه باشد کسی که خودش مجری قانون است باید حواسش بیش از هر زمان دیگری به اظهارات و مصاحبه‌هایی که انجام می‌دهد باشد تا مصاحبه‌هایش بار حقوقی ایجاد نکند و توهینی به کسی نباشد.
سوماً حسن‌زاده قطعاً حواسش هست که اعتراض در هر کشوری اولین و طبیعی‌ترین حق شهروندان است.
مدیران و کارنامه‌شان توسط تمام جامعه رصد می‌شود و این حق برای تمامی افرادی که در آن جامعه زندگی می‌کنند محفوظ است که به عملکرد مدیران اعتراض کنند. این در حالی است که گویا از نظر حسین زاده اعتراض فقط حق تهرانی‌هاست. یعنی اگر کسی تهران به دنیا نیامده باشد و خیابان‌های تهران را نشناسد، حق اعتراض ندارد!
یکی از کاربران توئیتر در واکنش به اهانت حسن زاده نوشته بود: «آقای حسن زاده شما که خودت متولد شهرستان هستی لطفا شرایط گرفتن پاسپورت پایتخت را اعلام کنید. چند سال اقامت تهران لازم است تا بتوانیم درباره وزیر و رئیس و ... صحبت کنیم؟»
با استدلال اسماعیل حسن زاده فردی که تازه از شهرستان به تهران آمده باشد، نمی‌تواند معترض باشد. این اظهارنظر در افکار عمومی به نژادپرستی و فاشیسم تعبیر شد. با این حال هنوز حسن زاده واکنشی نشان نداده و حتی عذرخواهی نکرده است.
همین یکی دو روز پیش بود که حسین کیهانی قهرمان دو و میدانی ایران در بازی‌های آسیایی در اینستاگرام خود استوری منتشر کرد و به سخنان وزارت ورزش واکنش نشان داد تا نشان دهد قهرمانان ورزشی کشور همگی تحت فشار هستند. اعتراض ورزشکاران به سخنان وزیر ورزش که گفته بود ورزشکاران متوجه با شند در چه آرامشی زندگی می‌کنند و می‌توانند علیه مسئولان حرف بزنند و آن‌ها را مکلف کرده بود که شرایط اقتصادی را تحمل کنند با واکنش منفی گسترده‌ای از سوی ورزشکاران مواجه شد که صفحه کمیته ملی اُلمپیک تصمیم گرفت این پست را به طور کامل حذف کند.
این سخنان تنها سخنان موهن و توهین آمیز مدیران ورزشی ما نبود. همین چند وقت پیش بود رئیس فدراسیون اسب سواری سخنان شگفت‌انگیزی درباره مردم ترکمن به زبان آورد که مرز‌های نژادپرستی را جابه‌جا کرد. در چند هفته گذشته فایل صوتی از از مسعود خلیلی منتشر شد که موجی از انزجار را در فضای مجازی به وجود آورد.
خلیلی در سخنرانی مربوط به آسیب شناسی مسابقات اسب دوانی ترکمن صحرا سخنانی درباره قوم ترکمن به زبان آورد که شگفت انگیز بود: «این ترکمن‌ها؛ یارو اسم بچه‌شو گذاشته بود رستم، خودش هم می‌ترسید بغل بگیره …؛ خودمون پروروندیمشون و وقتی می‌خواهیم فشاری بیاریم؛ میگن این ترکمن‌ها بدبخت‌ها ندارن، اگر حق ثبت‌نام بیشتر از ۵۰ تومان بذاریم این‌ها اتوبوس می‌شن میان... یک بچه ترکمنی که مثلا تا دیروز ۵ میلیون پول نداشته یهویی ۱۷۰ میلیون بهش میگم تو توی قمار (اسب دوانی) بردی و نمی‌دونه چطور خرج کنه، بچه‌شو که نمی‌فرسته دانشگاه، میره معتاد میشه؛ قمارباز. ترکمن‌ها سرکش شدند... سوارکاری با بقیه ورزش‌ها متفاوته، فدراسیون جهانی سوارکاری زن شیخ محمد دبی هست و دختر ملک حسین اردنه، پرنسسه، کلاسش همینه، ما مخاطب خود را گم کرده‌ایم، برای پیژامه پوش فقیر میخوایم سوارکاری.»
این سخنان کار را به مجلس کشاند و خلیلی را وادار به عذرخواهی کرد.
مجموع ادبیات از سوی مدیران ورزشی نشان می‌دهد این مدیران شانی بالاتر از شان مردم معمولی برای خود قائل هستند و چنان از بالا به پایین ورزشکاران نگاه می‌کنند که گویی دارند با برده‌ها و زیردستان خود صحبت می‌کنند.
عجیب است که مدیران ورزشی ما متوجه این نکته ساده و بدیهی نیستند و به فعال شدن این گسل کمک می‌کنند. این نگاه فاشیستی و اظهاراتی چنین تخفیف‌دهنده و تحقیرکننده باعث می‌شود این احساس به مردم منتقل شود که شهرستانی بودن یک ضعف است.