رویداد۲۴ متن یادداشت رئیس کمیته انضباطی به این شرح است.
به نام خداوندی که بصیر و علیم است
تقدیم به آنانی که ۴۸ ساعت از تخریب و تفرقه و وحدت شکنی لذت بردند و بی خبر از اصل ماجرا با واکنش‌های ناپسند و غیر منصفانه بهانه‌ای به دست دشمنان این مرز و بوم دادند.
نقل شده که در مسیر حرکت کاروانی تابلوی هشدار دهنده‌ای نصب شده بود که:
بعد از این گردنه کوه، چشمه آبی وجود دارد که آب آن آلوده به زهر است، احتیاط کنید و مبادا از آن آب بخورید.
نگارنده‌ی تابلو، زهر را به غلط با حاء جیمی (زحر) نوشته بود و اکثریت اهل کاروان هم به محض رویت تابلو با تمسخر نویسنده که زهر را زحر نوشته حرف‌ها و متلک‌هایی پشت سرس می‌گفتند و با افتخار از اینکه یک غلط املایی در تابلو کشف کرده اند از آب چشمه نیز می‌نوشیدند و تلف می‌شدند.
جز عده قلیلی که با عقل و درایت و حسن نیت، از آن یک غلط املایی گذشتند و اصل پیام را دریافتند و آلوده به زهر نشدند.
من اسماعیل حسن زاده رییس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال پس از حدود سه دهه فعالیت و خدمت در حوزه فوتبال و حدود ۸ سال خدمت در پست ریاست کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، جرات کردم تا یک نکته از ده‌ها نکته‌ی درد آور فوتبال کشورم را بیان کنم، آن هم در روزگاری که دروغ و چاپلوسی و تملق در فوتبال به یک واقعیت تبدیل شده و به زبان آوردن حقیقت بسیارخطرناک و هزینه بر است.
همه را به یک چوب نزنیم
در بین رسانه‌های فوتبالی که من با آن‌ها سر و کار داشته ام، هستند انسان‌های شرافتمندی که فقط به رسالت خود عمل کرده و با رزق حلال گذران زندگی می‌نمایند و نه از سختی کار خم به ابرو می‌آورند و نه سر در مقابل برخی‌ها خم می‌کنند، که من هم دستشان را می‌بوسم و هم افتخار می‌کنم که در کنارشان هستم.
به این پیام رهبر معظم انقلاب که در تاریخ ۲۱/۱۲/۹۱ در جمع ورزشکاران فرمودند: توجه فرمایید.
ایشان با اظهار گلایه از تلاش برخی، برای تخریب فضای ورزشی کشور از طریق ترویج تهمت، دروغ، نزاع و تخریب افراد تأکید کردند: متأسفانه سهم رسانه‌های ورزشی در این کار خلاف کم نیست و من در این خصوص هشدار می‌دهم.
رهبر انقلاب اسلامی خاطر نشان کردند: برخی رسانه‌های ورزشی با بزرگنمایی موضوعات کوچک و ایجاد فضای دعوا، تلاش می‌کنند تا افراد مصاحبه کننده رابه سمت حرفهای تند و ناسزاگویی سوق دهند که این کار نادرستی است و باید نقطه مقابل آن در رسانه‌ها تقویت شود.
بنده صبح روز یکشنبه ۱۲ اسفند ۹۷ تلفنی به برنامه‌ی رادیویی دعوت شدم و انتظار داشتم مثل همیشه در خصوص حوزه فعالیت اینجانب، خصوصا در آستانه مسابقات لیگ قهرمانان آسیا سوالاتی شود تا بتوانم پاسخگو باشم.
مجری محترم با قرائت پیام شخصی یک فوتبالیست در صفحه شخصی اش که از قضا آن پیام مضمونی زشت و توهین آمیز علیه من داشت، اصرار داشت تا من هم جوابی دهم.
بنده اظهار داشتم آیا این مطلب کمکی به اصلاح و پیشرفت فوتبال خواهد کرد؟ چرا اصرار دارید که این شیطنت‌ها در رسانه‌ای که ثانیه ثانیه آن از بیت المال تامین می‌گردد مطرح شود؟
همچنین گفتم شما عزیزان رسانه گاهی باعث شده اید تا منکرات و رفتار‌های ناپسند شیوع پیدا کند. آیا لازم است کل مردم ایران از طریق رادیو بدانند که دروازه بان و کاپیتان استقلال تهران در صفحه شخصی اش به رییس کمیته انضباطی فوتبال کشور اهانت نموده است؟
در مسیر توضیح این مطلب مثالی زدم که به کمک مجری محترم، کلمه‌ای از آن مثال ابزاری شد در دست برخی که مترصد فرصت بودند تا به رکن قضایی فوتبال و شخص رییس کمیته انضباطی بتازند.
قبل از این که آن جمله خاص که موجب سوء برداشت شد را بگویم، سوالی از اهالی فوتبال دارم که آیا یادتان است حدود ۲۰ سال پیش جوان فوتبالیستی از تیم شهر و دیار خود با رویای پیشرفت و ملی پوش شدن به یکی از تیم‌های پایتخت پیوست و، چون در کنار رشد فوتبالی و شهرت شگفت انگیز آن، هیچ کمکی در مسیر ارتقای فرهنگی علمی آموزشی و از همه مهمتر زندگی حرفهای به او نشد و چهره شدن در رسانه‌ها فرصت اندیشیدن در رفتارش را به او نداد و باشگاه هم کنترل لازم در زندگی حرفهای او نداشت، آن تازه جوان رعنای فوتبال ایران که از دیارفوتبال خیز کشورمان وارد تیم بزرگ پایتخت شده بود، یک شبه هم حیثیت خود و خانواده اش را بر باد رفته دید وهم زندانی شد و کیفر دید و فوتبال و جوانی اش نابود شد؛ و یا راه دور نرویم سال گذشته نیز نوجوان آینده دار فوتبال ایران هم از تیم کوچک دیار خود به تیم بزرگ پایتخت آمد و به همان دلایلی که عرض کردم چنان در رسانه بزرگ و بزرگ گردید که رشد نامتوازن این فوتبالیست آینده دار سبب شد تا رفتار‌های غیرمتعارف در میدان فوتبال از او سر بزند و در اولین حضور تفریحی در کنار دوستانش نیز حادثه ساز شده و حتی موجب سلب جان فوتبالیست دیگری شود.
عرض من در برنامه رادیویی این بود که اگر یک جوان که در تیم کوچک شهر خود بوده و برای رشد فوتبالی اش او را وارد یک تیم بزرگ می‌کنیم باید به فکر تربیت حرفهای اوهم باشیم نه اینکه رسانه ملی فضایی ایجاد کند که هر کس با هر میزان علم و آگاهی و مقصود و غرض، مطالبی نوشت آن را فورا رسانه‌ای کنیم.
بدیهی است که گفتن این حرف‌ها در مقابل رسانه، شجاعت می‌خواهد که من با توجه به شجاعتی که در وجود رهبر نازنین انقلاب دیدم به ایشان تاسی و اقتدا کردم.
(پیام مقام معظم رهبری را دوباره بخوانیم:ایشان با اظهار گلایه از تلاش برخی، برای تخریب فضای ورزشی کشور از طریق ترویج تهمت، دروغ، نزاع و تخریب افراد تأکید کردند: متأسفانه سهم رسانه‌های ورزشی در این کار خلاف کم نیست و من در این خصوص هشدار می‌دهم.
رهبر انقلاب اسلامی خاطر نشان کردند:برخی رسانه‌های ورزشی با بزرگنمایی موضوعات کوچک و ایجاد فضای دعوا، تلاش می‌کنند تا افراد مصاحبه کننده رابه سمت حرفهای تند و ناسزاگویی سوق دهند که این کار نادرستی است و باید نقطه مقابل آن در رسانه‌ها تقویت شود.)
البته پرواضح است که اگر کسی دیگر از برخی رسانه انتقاد کند چنان بلایی بر سرش می‌آورند که دیگر به فکر انتقاد نباشد.
شهرستانی بودن برای همه ما افتخار است و اگر امروز شما برای بایکوت کردن کمیته انضباطی و تخریب حسن زاده هشتک من شهرستانی ام راه انداخته اید من خودم در فروردین سال ۹۰ که این سمت را عهده دار شدم، شهرستانی بودنم را تاکید می‌کردم جالب است که تکرار می‌کردم شهرستانی ام، چون برخی از شما عزیزان معتقد بودید که من به توصیه مدیران آبی یا قرمز به فدراسیون تحمیل شده ام و باور نمی‌کردید که من شهرستانی با سابقه فوتبالی و مدیریتی ام شخصا این قابلیت را داشته ام، لذا تاکید می‌کردم شهرستانی ام و کسی را هم نمی‌شناسم.
من افتخار می‌کنم که با حدود ده گویش و زبان با هموطنان کرد و آذری و گیلک و مازنی و تالشی و عرب و ... با گویش خودشان صحبت می‌کنم؛ و اگر امروز در لباس حمایت از آقای ووریا غفوری چالش را به قومیت‌ها کشانده اید باید بگویم که:
اولا من با این بازیکن، کردی صحبت می‌کنم.
ثانیا شما امروز سنگ کردستان و خوزستان را به سینه می‌زنید آن هم در حد نگارش یک پست و متن دوخطی در هتل ۵ ستاره، ولی من در دوران نوجوانی ام ازکنار خانواده ام در شمال کشورجدا شده و در مریوان و دزلی و قله‌های شهدا و تته و ملخور و یا در جفیر و طلائیه و اروند کنار و سوسنگرد خوزستان ادای وظیفه کرده ام و بسیاری از دوستان عزیزم از شهر‌های مختلف ایران اسلامی در کنارم شربت شهادت نوشیدند.ای کاش دوستانی که امروز نگران برخی اتفاقات دلخراش فوتبال هستند، این حساسیت را نسبت به خانواده گریان آن تازه جوانی که پرپر شد هم می‌داشتند. راستی چند بار اعضای تیم را دسته جمعی برای دلجویی به منزل خانواده آن جوان مرحوم در بوشهر برده اید؟
با افتخار عرض می‌کنم حدود ۱۵۰ قاضی شریف در سراسر کشور در رکن قضایی فوتبال همکاری پاره وقت دارند که فدراسیون فوتبال باید منت دار قوه قضاییه هم باشد.
اقلا چند قاضی شریف عالی رتبه نیز در کمیته‌های استیناف و اخلاق و تعیین وضعیت و انضباطی مشغولند که برخی اشاره کرده اند جناب آقای تورک (رییس کمیته اخلاق) را کاملا و به خوبی می‌شناسند و لابد می‌دانند که ایشان هم قاضی شاغل هستند و هفته‌ای چند ساعت در خارج از وقت اداری به فوتبال کمک می‌کنند؛ و هم می‌دانید که همه ما کسوت قضاوت داریم ودر ساعات غیر اداری و هفته‌ای چند ساعت هم در خدمت فوتبال هستیم، پس چگونه شما فقط مرا دوشغله یافته اید و به همکارم که شرایطی مثل من دارد توصیه به رسیدگی می‌کنید؟
پر واضح است که خروجی رکن قضایی فدراسیون فوتبال از جمله کمیته انضباطی یا محرومیت است ویا جریمه و توبیخ و ... و مسلم است که ما محبوب هواداران هیچ تیمی نیستیم، خصوصا در چشم برخی هواداران متعصب فوتبال که همه چیز را در منافع تیم محبوب خود می‌خواهند، چه بسا منفور هم هستیم و ما این را پذیرفته ایم، چون اساسا کار قضاوت چنین وصفی دارد و حداقل یک طرف پرونده از دست قاضی ناراحت می‌شود.
به هر حال رای دادن علیه تیم بزرگ و بازیکنان بزرگ کار سختی است و در طول این ۸ سال هر وقت رایی علیه دانه درشت‌ها دادیم، تهدید شدیم، اما مقاومت کردیم، تطمیع شدیم، اما آلوده نشدیم، به اتومبیل ما خسارت زدند مقاومت کردیم، تهدید به ربایش فرزندانمان و قتل آنان شدیم که مراتب را با آدرس و مشخصات به مقامات ذی ربط منعکس نمودیم، ولی مقاومت کردیم.
با هیچ یک از شما بزرگان رفت و آمد نداریم حتی دعوت باشگاه‌ها و افراد معروف فوتبالی را هم در کمال احترام رد کرده ایم تا بتوانیم قاطعانعه رای بدهیم.
آیا تاکنون ما را در میهمانی‌ها و حتی مراسم دینی و مذهبی و افطار و جشن پیراهن و مراسم باشگاه خود یا سایر باشگاه‌ها دیده اید؟ آیا با یکی از شما‌ها عکس و فیلم داریم؟
بازیکنان محترمی که در طول این ۸ سال در تیم ملی بوده اید، آیا حسن زاده و همکارانش را در مجالس و ضیافت‌های شام و مراسم بدرقه و سفر‌های خارجی تیم‌های ملی دیده اید؟ پرهیز کرده ایم تا بتوانیم بدون هیچ تعلق خاطر و رودربایستی کارمان را محکم انجام دهیم؛ و اینگونه است که شهرستانی بودیم و شهرستانی هم مانده ایم و شاید گناه بزرگ ما همین است که با برخی‌ها قاطی نشده ایم و براحتی حق متخلف را کف دستش گذاشته ایم.
حضور فوتبالیست در اجتماع و مشارکت قهرمانان ملی در حوادث و بلایای طبیعی موجب افتخار فدراسیون و کل جامعه است، ولی بین حضور در کنار زلزله زده‌ها و خانه سازی و اهدا صمیمانه محبت تا تایپ چند کلمه چالش بر انگیز در صفحه شخصی زمین تا آسمان فرق است (و کل یدعی وصلا بلیلی)
هزاران حرف محرمانه از خانواده فوتبال در سینه من و همکارانم هست که مطمئنم هیچ وقت برملا نخواهد شد، چون ما سوگند خورده ایم، مخصوصا مسایلی مربوط به دوستان گرمابه و گلستان امروزی که تا دیروز همدیگر را تکفیر می‌کردند و مدارک و مستنداتی علیه همدیگر ارائه می‌دادند که هیچ وقت برای احدی بازگو نخواهیم کرد.
فرهنگ پرخاش و تحقیر از روی تکبر و منیت، شایسته پهلوانان ورزشی که پرچم مقدس و آرم الله در سینه و بازویشان نقش می‌بندد نیست.
برخی از شما عزیزان که خود را متخصص فوتبال می‌دانید اجازه نمی‌دهید تا یک نفر به مسایل فنی شما ایراد بگیرد چگونه است که حقوقدان نیستید، ولی مکرر راجع به موازین حقوقی و جایگاه‌های قانونی مناصب و مشاغل ایراد می‌گیرید؟
اینجانب شخصا اطلاعات و تجربیات فوتبالی هم دارم لیکن تاکنون یک کلمه‌ای راجع به مسایل فنی هیچ تیمی حرف نزده ام در حالی که من در سال ۱۳۶۸ در ورزشگاه آزادی به عنوان مربی تیم روی نیمکتی نشسته ام که برخی از شما دوستان الان نشستن روی آن نیمکت را تجربه می‌کنید.
بنازم به معرفت و بصیرت آن مدیر فوتبالی که دیروز خبرنگار راجع به همین حاشیه فوتبالی اخیر اصرار می‌کند تا پاسخی جنجال برانگیزتر بشنود، ولی مدیر محترم با بصیرت کافی می‌گوید این حواشی به ما مربوط نمی‌شود و ما وظیفه فوتبالی مان را دنبال می‌کنیم، بیایید به یکدیگر احترام بگذاریم و حرمت شکنی نکنیم و این خصلت زشت و ناپسند عقده گشایی در فضای مجازی که بار‌ها موجب وهن جامعه ما شده را مدیریت کنیم تا فرهنگ جامعه نیز ارتقا یابد. انشالله
کسی که همیشه و با افتخار شهرستانی می‌ماند
ارادتمند
اسماعیل حسن زاده ۱۵/۱۲/۹۷
رییس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران