محمدقلی یوسفی:
وقتی تمایلی برای پذیرش قرارداد‌ها نشان نمی‌دهند، باید به مردم توضیح بدهند که چرا قرارداد‌هایی را که همه کشورها، حتی عربستان هم به آن پیوسته اند را قبول نمی‌کنند.
رویداد۲۴ «واقعیت این است، سرنوشت هر کشوری به دست مردم همان کشور رقم می‌خورد و مسلما هر کشوری که بخواهد توسعه پیدا کند، لازم است با جامعه جهانی همکاری و تعامل داشته باشد»
محمدقلی یوسفی با ذکر مطلب فوق ادامه داد: اگر ایران بخواهد توسعه را هدفی محقق شده ببیند، هر چقدر که روابط دیپلماتیک و اقتصادی با دنیا داشته باشد، به همان مقدار می‌تواند از امکانات موجود در نظام بین الملل برای رفاه مردم و رشد کشور استفاده کند. در واقع هنر دیپلماتیک، هنر سیاستمدار و هنر یک فرد سیاسی باید این باشد، با اتخاذ تدبیرهایی، فضا را برای راحت‌تر زندگی مردم مهیا کنند و از فقر و بیکاری شان کاسته شود. این هنر دیپلماتیک و اقتصادی است و این هنر نیست که مردم را در فقر نگه داریم.
عضو هیئت علمی، دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: تاکید دارم که پیوستن به FATF و معاهده‌های بین المللی از ضرورت‌ها است و مخالفت‌ها هیچ توجیهی نمی‌تواند داشته باشد. ما می‌توانیم، با قبول معاهده‌های بین المللی به دنیا ثابت کنیم که ایران شفاف است. اما وقتی که تمایلی برای پذیرش قرارداد‌ها نشان نمی‌دهند، مشکل ساز می‌شوند و به همین دلیل باید به مردم توضیحات لازم را بدهند که مثلا چرا قرارداد‌هایی را که همه کشورها، حتی کشوری مثل عربستان هم به آن پیوسته اند را قبول نمی‌کنند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: البته مسلم است که همه چیز‌ها در اختیار مردم است و ملت است که باید تصمیم گیری کنند. الان مشکلاتی نظیر فساد و... نشان می‌دهد که امور به درستی پیگیری نشده اند. اگر شفاف سازی در داخل هم بود، هر روز شاهد خودنمایی این سلطان و آن سلطان نبودیم و اعتماد عمومی تا به این حد خدشه دار نمی‌شد. حالا اگر به FATF بپیوندیم، شاید مسئولین به این فکر بیفتند که چطور مانع از شک و شبههِ جهانی علیه سیستم مالی شوند که این حالت ایران را در مناسبات بین المللی در موقعیت بهتری قرار داده و بالطبع می‌توانیم، در فضای تجارت جهانی داد و ستد‌های بهتر و مطلوب تری داشته باشیم.
محمد قلی یوسفی در پایان سخنانش با اشاره به مخالف خوانی‌ها و انگیزه مخالفان گفت: عده‌ای در داخل فقط و فقط به مسایل سیاسی فکر می‌کنند. در واقع یکی از مشکلات اصلی کشور ما این است که گروه‌های سیاسی، اختلافات سیاسی‌ای که باید در جهت رقابت و شفاف سازی باشد، را بیشتر در جهت مقابله به مبل هزینه می‌کنند و هر چیزی که می‌گویند، با هدف تخریب رقیب است؛ بنابراین هر گروهی سعی می‌کند تا رقیب را به حاشیه براند که در چنین فضایی، حق مردم و تصمیم برای مردم و حتی مقابله با توطئه‌های خارجی به طور ملموسی کمرنگ می‌شوند. این مشکلی است که سال‌ها است، گریبان این کشور را گرفته و به جای مانع شدن از عدم شفاف سازی و ممانعت از فساد، فقط این مهم می‌شود که چطور موقعیت سیاسی خود را تثبیت کنند.