رویداد۲۴ محمدصادق جوادی حصار گفت: به نظر من بزرگترین عامل اطمینان آفرین در مناسبات داخلی و بین‌المللی اعتماد کامل بین دولت ملت است که اگر این مهم وجود داشته باشد فشاری که از جانب آمریکایی‌ها بر اثر خروج از برجام به ایران وارد می‌شود می‌تواند باعث انسجام ملی شود و مردم را هم با یکدیگر متحدتر کند. در انسجام ملی است که مردم مثلا می‌توانند اوراق قرضه مثل همان چیزی که در دولت مصدق خریدند را خریداری کنند و می‌توانند خرید‌های خارجی خود را کم کنند تا دولت مجبور نباشد برای جبران ارز تحت فشار قرار بگیرد یا به خارجی‌ها باج دهد.
وی تاکید کرد: بنابراین اگر بین دولت و ملت اعتماد وجود داشته باشد حتی تهدیدهای علیه کشور می‌تواند به فرصت تبدیل شود ولی اگر شکاف بین دولت و ملت افزایش پیدا کند و اعتماد موجود از بین برود یا مخدوش شود و مردم در آن شرایط مشاهده کنند که رانت و رشوه و دزدی در اموال عمومی وجود دارد و دستگاه قضایی آن صلابت لازم را نشان نمی‌دهد و موازی کاری و مبارزه درونی قدرت در بین بالادستی‌های کشور علنی شده و می‌خواهند یکدیگر را از عرصه بیرون کنند، در این شرایط مردم قطعا ناامید می‌شوند. وقتی مردم از دولت و از دستگاه‌های حاکمه ناامید شوند هرکس به فکر این می‌افتد که بار خود را جمع کند و به فکر خودش باشد که در این صورت این انسجام ملی و اتحاد ملی به انسجام خانوادگی تبدیل می‌شود که هر خانواده‌ای منافع خود را حفظ کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پاسخ به این سوال که فکر می‌کنید حفظ این اعتماد عمومی چقدر برای تصمیم‌گیران کشور ما مهم است، اظهار کرد: ظاهرا آن کسانی که در تعامل با ملت هستند از دو منظر به این مساله نگاه می‌کنند یک منظر این است که عده‌ای بقای کشور و دوام نظام را منوط به قدرت نظامی و دفاعی کشور می‌دانند و معتقدند ما با تقویت نظامی و بنیه دفاعی خود از بیرون آسیب پذیر نخواهیم شد و از درون هم سطحی از حامی و مدافع را برای خودمان می‌توانیم حفظ کنیم که حتی در شکل دموکراتیکش هم به حاشیه نرویم و در متن باقی بمانیم.
جوادی‌حصار گفت: این‌ها به حمایت و مشارکت حداقلی در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی بسنده می‌کنند و می‌گویند ما اگر بتوانیم اقتدار حاکمیتی و بنیه‌های دفاعی و نظامی خود را تقویت کنیم و از بحران‌ها بگذریم این نارضایتی‌های مقطعی و جزئی را می‌توانیم کنترل و مدیریت کنیم بنابراین بعدا که ما از بحران عبور کردیم این‌ها هم به مدافعان ما تبدیل می‌شوند. این یک نگاهی است که عده‌ای در کشور دارند و در سطوح عالی مدیریتی هم این نگاه را دارند.
وی افزود: عده دیگری معتقدند بنیه‌های دفاعی و نظامی و قدرت حاکمیتی وقتی ارزشمند و اثر گذار است که مبتنی بر اقتدار ملی باشد. اقتدار ملی هم یعنی حمایت اکثریت چشم نواز ملت، درنتیجه این اقتدار و حمایت ملی می‌تواند دولت‌ها را از تعرضات بیرونی و اعتراضات داخلی مصون نگاه دارد. در چنین شرایطی اعتراضات داخلی هم به خاطر همدلی و همراهی و همنوایی بین دولت و ملت کاهش پیدا می‌کند چون بالاخره یک درصد بسیار قابل توجهی از مردم با دولت همدلی می‌کنند درنتیجه اعتراضات کنترل خواهد شد.
این سیاستمدار اصلاح‌طلب تصریح کرد: متاسفانه این نگاه دوم که نگاه بنیانیتر و زیرساختی‌تری هست و مشارکت آفرین و حمایت آفرین و تولید کننده اقتدار است کمتر به آن توجه می‌کنند. با این وضعیت افزایش روزافزون شکاف دولت ملت و بی اعتمادی لجام گسیخته‌ای که الان در میان مردم نسبت به دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی به وجود آمده به این مورد کمتر توجه می‌کنند. باید یکی از مهمترین آسیب‌شناسی‌ها در این حوزه اتفاق بیافتد و باید ببینیم چه‌کار می‌توان کرد که مردم دوباره احساس کنند خودشان هستند که دارند تصمیم می‌گیرند و خودشان هستند که دارند مدیریت می‌کنند و خوب یا بد را گزینشگری کردند.
وی در پاسخ به این سوال که توجه به این نگاه دوم برای سال آینده که انتخابات مجلس را هم پیش رو داریم چقدر ضرورت دارد که با اهمیت دادن به این نگاه بتوانیم بار دیگر شور ملی را در سطح بالایی داشته باشیم؟، گفت: به نظر من راه‌های زیادی وجود دارد ولی دم دستی‌‌ترین راه و عملیاتی‌ترین راه این است که نظام پارلمانی و حزبی در جامعه به طور واقعی تقویت شود شرط آن هم این است که از نظر قانونی چند اتفاق لازم و ضروری رخ دهد یکی اینکه پدیده نظارت که به یک اهرم ضربه آفرین در افکار عمومی تبدیل شده است اصلاح شود هرچند که حتی ممکن است غایتا هم اینگونه نباشد.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی ابراز کرد: نظارت شورای نگهبان الان تبدیل شده به اینکه ما مجلس خوب و آزاد و مستقل را نمی‌توانیم داشته باشیم که این شیوه باید اصلاح شود ،یعنی شورای نگهبان همانطور که در قانون هم پیش‌بینی شده نظارت بر مصوبات مجلس را داشته باشد نه بر نمایندگان چون نماینده باید مصونیت داشته باشد و باید آزاد انتخاب شود تا بعدا هم بتواند آزاد انتخابگری کند و آزاد هم عمل کند. این می‌تواند مشارکت آفرین باشد.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: دوم اینکه احزب به معنای واقعی کلمه بتوانند در تعیین قدرت نقش آفرین باشند یعنی اگر احزاب چپ یا راست یا احزاب اعتدالی یا هر حزب دیگری توانستند مجلس و ریاست جمهوری را به دست بگیرند و واقعا توانستند برنامه‌هایشان را اجرا کنند این هم مشارکت آفرین است. الان یکی از آفت‌هایی که داریم این است که مردم می‌آیند در انتخابات شرکت می‌کنند و بعد می‌بینند رئیس جمهوری که انتخابش کرده‌اند با یک برنامه‌هایی آمده ولی آن برنامه‌ها اجرا نمی‌شود و بعد هم که از او پرسیده می‌شود چرا اجرا نمی‌شود می‌گوید نمی‌گذارند. چه کسی نمی‌گذارد؟ باید این نمی‌گذارندها از بین برود.
وی اظهار داشت: هر برنامه‌ای که در کشور با انتخاب مردم رای می‌آورد و به قدرت می‌رسد آن برنامه تا پایان چهارسال بدون ممانعت‌ها و مزاحمت‌های فراقانونی و غیر قانونی باید اجرا شود تا مردم نتیجه برنامه را ببینند و بعد از چهارسال یا هشت سال یا به همان برنامه یا ادامه آن برنامه رای دهند یا به خلاف آن برنامه رای دهند اینکه هردولتی سر کار بیاید و آخرش بگوید نمی‌گذارند من کار کنم این یعنی چه کسی نمی‌گذارد که کار کنند؟ بالاخره همه دولت‌های جمهوری اسلامی که خائن نیستند، همه دولتمردان که خائن نیستند چه کسانی هستند که نمی‌گذارند این دولت‌ها کار کنند؟ آن منابع و مراکزی که مانع از تحقق اراده ملت می‌شوند باید از سر راه ملت برداشته شوند تا مردم امید واقعی به اجرای منویات خود پیدا کنند. ما برنامه مصوب می‌کنیم ولی قدرت اجرای آن را نداریم.
جوادی‌حصار در پاسخ به این سوال که چرا بعد از گذشت چهاردهه از انقلاب هنوز منافع ملی را برای خود تعریف نمی‌کنیم، گفت: برای اینکه از روزهای اول انقلاب تا الان بین ملیت و عقاید مسلط تضاد تعریف کرده‌اند یعنی از همان روزهای اول عده‌ای گفتند ملیت چیزی منفی است و زمانی که شما کلمه ملی را منفی اعلام می‌کنید حال منفعت ملی را چطور می‌خواهید مثبت تعریف کنید؟ این ملیت باید یک جایگاهی داشته باشد. ملیت ناشی از رای ملت باید باشد. وقتی می‌گوییم ملت ایران دارد می‌آید در انتخابات و راهپیمایی شرکت می‌کند و ملت ایران به این امر روی خوش نشان می‌دهد و به آن امر ترش رویی می‌کند و از آن روی برمی‌گرداند این یعنی ملاک و معیار خواست ملت است.
وی ادامه داد: وقتی ملاک و معیار خواست ملت شد، سپس باید منفعت این ملت را خود این ملت تعریف کنند و کس دیگری نباید بگوید شما نمی‌فهمید منفعتتان چیست و من برایتان منفعتتان را تعریف می‌کنم آن جایی که مردم منفعت ملی را تعرف کنند می‌شود ملاک و محور عمل و آن‌جایی که دیگران بخواهند برای ملت ایران منفعت ملی تعریف کنند و در تعارض با منافع واقعی مردم باشد آنجا آن منفعت خلاف منفعت واقعی و ملی مردم خواهد بود.
این عضو حزب اعتماد ملی تاکید کرد: یک اراده مسلط از خارج از کشور و یک اراده سلطه‌طلب از داخل کشور دارند همسو و همگام عمل می‌کنند برای ناامید کردن مردم در امر تعیین سرنوشت؛ برای اینکه مردم را برسانند به اینجا تا بگویند فایده‌ای ندارد و ول کنید و برویم، اگر مردم مساله را رها کردند درواقع دارند در زمین آن دو لبه قیچی بازی می‌کنند که می‌خواهند بند ناف ملت را از امر تعیین سرنوشت ببرند. اینجا این اتفاق می‌افتد که یک عده برای خودشان به عنوان قیم به جای مردم تصمیم بگیرند و آنجا هم این عده این‌ها را تحت فشار قرار دهند که فارغ از پشتوانه‌های ملی پای میز مذاکره بنشانند و تحت فشار امتیاز بگیرند. یعنی در هر دو صورت بازنده اصلی ملت ایران خواهند بود اگرکه برسند به مرحله بی تفاوتی.
جوادی‌حصار گفت: مردم باید مبارزه کنند و مبارزه قانونی و چهارچوب دار و مبارزه انتخاباتی داشته باشند و ناامید نشوند. ما داریم به رئوس قله نزدیک می‌شویم چون شفافیت اصل مبارزه است. بالاخره مردم به برکت این فضای مجازی و مبارزات مدنی خیلی مسائل برایشان مشخص شده که کانون‌های قدرت پنهان پیدا شدند و کانون‌های سلطه‌خواهی و تسلط‌طلبی بر منافع مردم روشن شده‌اند و رانت‌ها و رانت‌خواران برای مردم مشخص شده‌اند و حالاکه مشخص شده‌اند مردم نباید میدان مبارزه را ترک کنند اتفاقا الان باید مبارزه را تا آخر راهش ادامه دهند و این رانت‌خواران و منفعت‌جویانی که از بی تفاوتی مردم ارتزاق کردند و از غفلت مردم ارتزاق کردند را از عرصه‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری به حاشیه برانند و نگذارند آن‌ها همچنان برای مردم تصمیم بگیرند.