رویداد۲۴ روزنامه جمهوری اسلامی در صفحه اول شماره امروز خود نوشت هفته گذشته انتشار خبر تصویب نامگذاری چند خیابان تهران به نام چند نفر از هنرمندان و شاعران، حساسیت‌هائی را برانگیخت. هرچند نمی‌توان بر تمام آنچه اعتراض‌کنندگان به این اقدام شورای شهر تهران می‌گویند مهر صحت گذاشت، ولی این واقعیت را نیز نمی‌توان انکار کرد که این اقدام در بعضی موارد دارای ایراد اساسی است و حق اینست که شورای شهر تهران از گذاشتن نام بعضی از افراد بر خیابان‌ها خودداری کند.
مشخصاً شاعره‌ای که پرونده‌ای غیرقابل قبول برای جامعه ما دارد و در طول پنج دهه گذشته هیچ دولت و شهردار و شورای شهری اقدام به قرار دادن نام او بر روی یک خیابان نکرده، چرا باید توسط شورای اسلامی شهر تهران به عنوان فردی مقبول انتخاب و خیابانی برای نامگذاری به نام او درنظر گرفته شود؟ این انتخاب که نه بر معیار‌های اخلاقی منطبق است نه دینی و نه اجتماعی، شورای شهر تهران را که قید اسلامی را هم در عنوان خود دارد، با سوالی بی‌جواب مواجه می‌کند.
در مواردی نیز افراد انتخاب شده در اندازه‌ای نیستند که نام آن‌ها بر خیابانی در مرکز کشور گذاشته شود. نام آن‌ها را می‌توان بر کوچه محل سکونتشان یا خیابانی در شهر خودشان گذاشت. از موارد اختلافی صرفنظر می‌کنیم هرچند اصولاً هر اقدامی که موجب دامن زدن به اختلاف شود پسندیده نیست.
روزنامه کیهان نیز پیش از این از نام گذاری یک خیابان به نام استاد شجریان انتقاد کرده بود و نوشته بود حال سؤال اینجاست که آیا خواننده‌ای که در سال‌های اخیر در کارنامه خود حمایت و حتی حضور میدانی در فتنه ۸۸ را دارد و حتی به گفته خود آهنگی نیز در حمایت از اغتشاشگران آن سال خوانده است، طی سال‌های اخیر از سوی شبکههای معاند همچون تلویزیون صهیونیستی من‌وتو و فرقه‌های منحرف همچون فرقه آقاخان حمایت می‌شود و جایزه می‌گیرد، با طعنه احکام اسلام را مخالف ۱۴۰۰ ساله هنر و موسیقی می‌خواند، در گفتگو با تلویزیون ملکه یعنی BBC با صراحت از پخش تصویر امام خمینی (ه) بر روی یکی از آوازهایش انتقاد می‌کند، و ... شایسته انتخاب برای نام خیابان‌های پایتخت جمهوری اسلامی است؟ همچنین انتخاب برخی نویسندگان و شعرای مسئله‌دار با سابقه‌های آنچنانی آلودگی فکری و سیاسی یا مبتذل سرایی برای نامگذاری خیابان‌های تهران و تلاش برای برجسته کردن چنین افراد ورشکسته‌ای را نمی‌توان جزو فعالیت فرهنگی هنری دانست.