این اولین بار نیست که شاهد چنین اتفاقی از تلویزیون هستیم. چون کمتر از یک سال از توهین های فوتبالیست مداح می گذرد، این تصور در می گیرد که انگار دستی در کار است که به اختلافات دامن بزند.
رویداد۲۴ مداحان کم سواد و بی سواد یا بی توجه به گستره مخاطبان همین اند و از آن‌ها انتظاری نیست. انتظار از آنانی است که به آنان تریبون مستقیم و زنده میدهند.
وقتی در بخش‌های مختلف خبری بر روی مداحان تمرکز می‌کنند و یک جریان سیاسی حساب ویژه‌ای برروی مداحان باز کرده احتمال تکرار این اتفاق همچنان وجود دارد و اگر تلویزیون در ادعای عذرخواهی خود صادق است تریبون زنده را ازمداحان کم سواد بگیرد و با عقل مردم هم سر و کار داشته باشد نه صرفا با احساسات آنان.
وقتی حتی آیت الله مکارم شیرازی هم از شبکه سه حذف میشود آنتن و تریبون را به مداحانی می‌سپارند که جز تحریک احساسات هنری ندارند و اصرار دارند اشک جماعت را با هر سخنی درآورند.
چون در مولودی نمی‌توانند به گریه بیندازند رو به ناسزا گویی می‌آورند تا احساسات منفی را به جریان اندازند. هر قدر صدای نخبگان را از تلویزیون کمتر بشنویم ناگزیریم سیمای این گونه مداحان را ببینیم. عذرخواهی تلویزیون را هنگامی می‌توان باور کرد که این قدر به بی سوادان میدان ندهد. یکی به اینها بگوید بس نیست این همه نفرت پراکنی؟
در دنیای امروز که هر تصویر در فضای مجازی بازنشر میشود اشتباهاتی از این دست یک خطای صرف نیست و هر چند تلویزیون در بخش‌های غیر سرگرمی بیننده زیادی ندارد، اما به خاطر باز پخش در سایت‌ها و کانال‌های تلگرامی و شبکه‌های ماهواره‌ای بار‌ها و بار‌ها در معرض دید قرار می‌گیرند و از این رو می‌توان گفت: چه بسا تعمدی در کار است و کسانی درصددند به خصومت جاری میان ایران و سه کشور عربی منطقه (عربستان، امارات و بحرین) رنگ و بوی مذهبی بدهند و از این رو از منظر امنیتی هم می‌توان این اتفاق را بررسی کرد.
اگر چنین اشتباهی در یک نشریه کاغذی کم شمارگان رخ داده بود آیا برخی رسانه‌ها این موضوع را بهانه‌ای برای برخورد نمی‌ساختند؟ چگونه است که تلویزیون اگر فیلم مستهجن پخش کند یا احساسات مذهبی هم میهنانی را تحریک کند با یک عذرخواهی رفع و رجوع میشود، اما از رسانۀ چاپی یا برخط سربزند داستان به قرار دیگری رقم می‌خورد؟