رویداد۲۴ ساعت ۱۱ شب یکشنبه ۱۱ خرداد ماه، به مرکز مدیریت پارک ملی خبر واقع در منطقه بافت کرمان «بخش خَبـْر» خبر می‌رسد که تعدادی از شکارچیان غیرقانونی مشغول شکار جبیر (نوعی آهوی کمیاب) در این منطقه حفاظت شده هستند. محیطبانان به منطقه رفته و شکارچیان را مشاهده می‌کنند، ابتدا راه را بسته و بعد فرمان ایست می‌دهند، اما شکارچیان بدون توجه به فرمان محیطبانان به مسیر خود ادامه می‌دهند، تعقیب و گریز آغاز شده و سرانجام دو تن از شکارچیان جان خود را از دست داده و دو تن از محیطبانان به شدت مجروح می‌شوند.
یک منبع آگاه دراین باره با بیان اینکه حرفه این شکارچیان صید غیرمجاز در این پارک بوده، می‌گوید: با اعلام خبر حضور شکارچیان غیرقانونی در منطقه، علی محمد خلیفه‌ای (مدیر پارک) به همراه محمد جهانداری و فرامرز سلجوقی (محیط‌بان) و ضیاء سلجوقی (از مدیران ارشد اداره محیط زیست استان کرمان) راهی منطقه شده و سرانجام حدود ساعت ۱۱:۳۰ با شکارچیان غیرقانونی برخورد کرده و تعقیب و گریز آغاز می‌شود.
محیط‌بان‌ها شلیک نمی‌کنند
این منبع مطلع در «منطقه خَبـْر» با اشاره به اینکه شکارچیان با یک دستگاه موتور سیکلت و یک دستگاه خودروی سمند در منطقه حضور داشتند که موتورسیکلت اقدام به صید و سمند آن را حمل می‌کرده، ادامه می‌دهد: زمانی که تعقیب شروع می‌شود موتورسیکلت نقش حایل را بین سمند و خودروی پیکاپ محیط‌بان‌ها ایفا می‌کند تا نتوانند به آن برسند که متاسفانه سمند متواری می‌شود، اما موتور سیکلت شروع به تیراندازی به محیط‌بان‌ها می‌کند، در این تیراندازی یک گلوله مستقیما به شیشه ماشین اصابت می‌کند، نهایتا طی این تعقیب و گریز در حالیکه محیط‌بان‌ها تنها در تعقیب شکارچیان بوده و شلیک نمی‌کنند علی محمد خلیفه‌ای که پشت فرمان بوده با اصابت ۳ ساچمه به ناحیه دست و کتف و محمد جهانداری با صابت ۵ ساچمه به صورت مجروح می‌شوند.
به گزارش رویداد۲۴ ماجرای اصلی پرونده از آنجا آغاز می‌شود که بر اساس اطلاعات به دست آمده پس از حدود ۵۰ متر تعقیف و گریز، موتور سیکلت که به سرعت در حال حرکت در تاریکی شب بوده و سرنشینان هم مشغول تیراندازی به محیط‌بان‌ها، با صخره‌ای برخورد کرده و به سمت دیگری پرت می‌شوند که به علت جراحات وارده جان خود را از دست می‌دهند، به گفته مطلعان خودروی محیط‌بان‌ها به هیچ عنوان با شکارچیان برخورد نکرده است.
سرهنگ جمشید محبت خانی دراین‌باره به رویداد۲۴ گفته مسئله از آنجا شروع می‌شود که در حین فرار، موتورسیکلت شکارچیان با دو سرنشین واژگون می‌شود و به خاطر فاصله کم ماشین و موتور سیکلت این برآورد به وجود می‌آید که موتورسیکلت به زیر خودروی محیطبانان ما رفته است که هنوز این مسئله تایید یا تکذیب نشده و در حال بررسی مقام محترم قضایی استان کرمان قرار دارد.
اما آنچه بعد از این حادثه رخ می‌دهد، قابل تامل است، به گفته منابع آگاه پس از حادثه محیط‌بان‌ها نیرو‌های اورژانس و مسئولان استانی محیط زیست کرمان را مطلع می‌کنند، شکارچیان به خبر منتقل شده و مرجان شاکری مدیر کل حفاظت محیط زیست استان کرمان همراه با مریم سرمست مسئول حقوقی این اداره ساعت ۱۲ شب به منطقه می‌آیند.
این منبع آگاه می‌افزاید: سرانجام دو محیط‌بان مجروح برای معالجه به بیمارستان بافت منتقل شده و ساعت ۵ بعد از ظهر روز بعد درحالیکه هنوز فرایند درمان به صورت کامل طی نشده و هر دو محیط بان به تازگی از اتاق عمل بیرون آمده‌اند و پزشکان موفق نشده‌اند ساچمه‌ها را به صورت کامل از بدن آنها خارج کنند، به اداره آگاهی منتقل می‌شوند، در حالیکه پزشک خطر را به ماموران گوشزد کرده است، زیرا باقی ماندن این نوع ساچمه در بدن می‌تواند منجر به مسمومیت خونی در فرد شود.
وی می‌افزاید: از سوی دیگر آقای ضیاء سلجوقی مدیرارشد اداره محیط زیست کرمان که پیش از شروع تعقیب و گریز از خودرو پیاده شده و به دلیل کمبود وقت نمی‌تواند دوباره سوار خودرو شود و در جریان تعقیب و گریز نبوده است نیز در منزل دستگیر و با زدن دستبند راهی پلیس آگاهی می‌شود.
به گفته این فرد ساعت ۱۰ شب این افراد از بازداشت‌گاه به دادگاه برده شده و به اتهام قتل عمد تفهیم اتهام می‌شوند، و قرار بازداشت غیرقابل تبدیل برایشان صادر می‌شود، این درحالی است که در مقابل در دادگاه تعدادی از افراد طایفه دو شکارچی غیرمجاز، درست درمقابل چشم ماموران این افراد را مورد ضرب و شتم شدید قرار می‌دهند و پس از آن هر ۴ نفر به زندان بافت منتقل می‌شوند.
او با بیان اینکه روند رسیدگی قضایی به این پرونده و نحوه برخورد با این محیط بانان با هیچیک از اصول آئین دادرسی کیفری و حقوق شهروندی مطابقت ندارد، می‌گوید: این نوع برخورد‌ها و نیز مداخله اطلاعات شهرستان در این پرونده بسیار تامل برانگیر است، گویا رئیس اطلاعات شهرستان از اقوام نزدیک ۲ جان باخته است که این مساله باعث پیچیده شدن موضوع شده است.
اما یکی دیگر از منابع محلی درباره این ماجرا با بیان اینکه دو شکارچی جان باخته از یکی از طوایف بزرگ و متنفذ منطقه هستند، می‌گوید: شرایط به گونه‌ای شده بود که افراد این طایفه هر محیط‌بان و هر فردی از اداره محیط زیست را که می‌دیدند به سمت او حمله می‌کردند و ۴ محیط‌بان دخیل در این ماجرا هم مدام از سوی افرادی از این طایفه مورد تهدید قرار می‌گیرند، لذا برای ایجاد آرامش در منطقه و حفظ امنیت محیط‌بان‌ها آنها را در بازداشت نگه داشته‌اند.
به گفته او اداره آگاهی بافت هر ۴ نفر را در زمان انتقال از آگاهی به دادگاه بر پشت وانت روباز سوار کرده و سربازی که کنار آنها حضور داشته نیز مسلح نبوده است، که این موضوع باعث می‌شود دسترسی افراد طایفه جان باختگان که درمقابل دادگاه تجمع کرده بودند به آنها آسان بوده و محیط‌بان‌ها مورد ضرب و شتم قرار گیرند، او این سوال را مطرح می‌کند که اگر این ۴ نفر در جریان ضرب و شتم جان خود را ازدست می‌دادند چه کسی پاسخگو بود و اصولا ضرب و شتم کنندگان چگونه به زمان انتقال این افراد به دادگاه پی بردند.
این منبع آگاه همچنین می‌گوید که فرماندار و رئیس شورای شهر بافت نیز از همین طایفه هستند که این موضوع شرایط را برای محیط بان‌ها پیچیده می‌کند.
متاسفانه پیگیری‌های خبرنگار رویداد۲۴ برای گفتگو با مسئولان استانی به جایی نرسید، مدیرکل اداره محیط زیست استان اظهار کرد که براساس قوانین حق گفتگو در این زمینه را ندارد! فرماندار بافت نیز پاسخگویی در این زمینه را به هماهنگی و اخذ مجوز از روابط عمومی استانداری منوط کرد.
در حالیکه لایحه حمایت از محیطبانان چندسالی است که در مجلس شورای اسلامی چشم به راه اندک توجهی مانده است، محیطبانان در وضعیتی بغرنج قرار دارند، از یک سو براساس وظایف خود باید از گونه‌های حیوانی و منابع طبیعی حفاظت کنند و در صورت کم توجهی و کم‌کاری باید به مسئولان بالادستی، افکار عمومی و رسانه‌ها پاسخگو باشند و از سوی دیگر در صورت برخورد با متخلفان و ایراد جرح به این افراد یا در صورت مرگ متخلفان در زمان برخورد خود در مظان اتهام قرار می‌گیرند و در مواردی جان‌شان به خطر می‌افتد، از سوی دیگر دربسیاری از مناطق حفاظت شده در صورت بروز چنین حوادثی، کار از برخورد میان متخلف و مامور گذشته و به درگیری‌های خانوادگی و طایفه‌ای می‌کشد که خود بر پیچیدگی شرایط می‌افزاید و در نهایت دود همه این حوادث و واکنش‌ها به چشم محیط زیستی می‌رود که نگهبانانش به تدریج ناامید شده و حتی میل و رغبت برای انتخاب چنین شغلی از میان می‌رود.