رویداد۲۴ ایرج عرب مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در نشست خبری با اصحاب رسانه درباره مسائل مالی این باشگاه اظهار داشت: درباره مسائل مالی باید نکاتی را بگویم. در خصوص مسائل مربوط به درآمدزایی و مسائل اقتصادی باشگاه در دو سه فصل اخیر پرسپولیس از نظم بهتری برخوردار شده است. قرارداد‌هایی که بسته شده، قرارداد‌های بهتری بوده است و تحقق بهتری داشته، اما ایراداتی هم وجود داشته است. اسپانسر فعلی ما ایرانسل است و بر اساس مستنداتی که در اختیار بنده است، عملکرد خوبی داشته و به تعهداتش عمل کرده است. بحث دیگر مجری اسپانسری است که در چند ماه اخیر عملکرد مناسبی نداشته است و در پرداختی‌ها کوتاهی کرده است. حدود یک هفته‌ای به او فرصت می‌دهیم و سپس از طریق قانونی این مسائل را پیگیری می‌کنیم.
او ادامه داد: گاهی تداخلی به وجود می‌آید که اسپانسر و مجری اسپانسری یکی در نظر گرفته می‌شوند. اسپانسر ما شرکت ایرانسل و یک سامانه است که شایعاتی علیه این شرکت پخش شد و باعث شد تا نمودار در آمدی این شرکت و باشگاه سیر نزولی پیدا کند و این جالب نیست و امیدواریم هواداران به این موضوع دقت کنند، زیرا ایرانسل به تعهداتش عمل کرده است. ما شرکتی دولتی هستیم و باتوجه به مسائل قانونی به صورت مستقیم نمی‌توانیم با اسپانسر ارتباط داشته باشیم و همین باعث شده تا مجری‌ای که کار‌های را برای ایرانسل انجام می‌دهد و برند باشگاه هم دست او است، کار‌های ما را انجام دهد. در تلاش هستیم تا هر چه زودتر مشکلات برطرف شود و جلسات زیادی در این رابطه برگزار کردیم.
عرب افزود: اعداد و ارقام درآمد‌ها با هزینه‌ها هم‌خوانی ندارد. مدیران عامل پرسپولیس همیشه وارث بدهی‌ها بوده‌اند و طلبکاران به صورت غیرمترقبه به باشگاه مراجعه می‌کنند و یک سری بدهی‌های نهفته ناگهان آشکار می‌شود. در یک ماه اخیر باید بدهی ۶۰ هزار دلاری‌ای که در سال ۹۱ با دلار هزار تومانی می‌شد پرداخت شود را با دلار ۱۴ هزار تومانی پرداخت کنیم. مدیران هیچ‌گاه باشگاه را در حالت صفر تحویل نگرفته‌اند و همیشه بدهی‌هایی بوده که برنامه‌ریزی‌ها را به هم زده است.
وی اضافه کرد: موضوع دیگر هزینه‌های ریالی و تورم آن است. هزینه‌های هتل، پرواز و هزینه‌های جاری ۲ یا ۳ برابر شده است، اما درآمد ثابتی داشته‌ایم که این مربوط به نوسانات ارزی می‌شود. اگر قرارداد بازیکنان و کادر فنی خارجی را بدون آپشن‌ها حساب کنیم، باید ۶۰ میلیارد به آن‌ها پرداخت کنیم. در آمدی که از اسپانسر و مجری اسپانسری به حساب باشگاه قرار است واریز شود، حدود ۶۱ میلیارد است. هزینه‌های جاری باشگاه، بدهی‌ها و مالیات‌ها می‌ماند و به آپشن‌هایی که در قرارداد‌ها است، اضافه می‌شوند که در نهایت مجموع هزینه‌های باشگاه در یک فصل به ۱۱۰ میلیارد می‌رسد.
مدیرعامل پرسپولیس ادامه داد: بایستی برای فصل آتی یک فکری برای این موضوع بشود. جلسات مختلفی را برگزار کردیم. در آمد یک باشگاه حرفه‌ای از تبلیغات محیطی و پخش تلویزیونی است. از پخش تلویزیونی به طور کامل محرومیم و از تبلیغات محیطی هم بهره زیادی نداریم. مجموع بلیت‌فروشی با مجموع قرارداد ایرانسل، همراه اول و بانکی که با آن قرارداد داریم، می‌شود ۶۱ میلیارد تومان که آن هم بستگی به استقبال هواداران دارد. مثلاً برای دیدار با الاهلی عربستان، اگر این بازی در تهران برگزار می‌شد با ۱۰۰ میلیون هزینه‌های آن انجام می‌شد و با برگزاری آن در کشور ثالث هزینه به ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرد.
پارسال برای پرواز چارتر به ازبکستان ۴۰۰ میلیون هزینه کردیم و امسال ۱ میلیارد و ۴۰۰ میلیون هزینه کردیم. این تورم‌های ریالی برنامه‌ها را به هم می‌زند. در مورد بدهی‌ها هم باید بگویم که تمام آن پرداخت نشده است و فقط با طلبکاران توافق شده است و پول آن‌ها باید به صورت قسطی پرداخت شود که این باعث می‌شود هزینه‌های باشگاه افزایش پیدا کند. چیزی که باید به برانکو در نیم‌فصل اول پرداخت می‌شد و پرداخت شد مربوط به بدهی‌های او بود و آپشن‌ها و قرارداد او قرار بود در نیم فصل دوم پرداخت شود. ۵۰۰ هزار دلار به برانکو پرداخت شد، اما برای پرداخت آن به مشکل خوردیم و در حال تدبیری برای رفع این موضوع هستیم.
او درباره پاداش آسیایی باشگاه پرسپولیس هم گفت: پاداش آسیایی ۲ میلیون دلار بود. ۱۰۰ هزار دلار آن را AFC به عنوان خیریه برداشت و ۱۸۰ هزار دلار برای برگزاری مسابقه برداشته شد. همچنین حدود ۷۵ هزار دلار تخلف تماشاگران بود. باقی آن به ریال به حساب باشگاه پرداخت شد. واریز به خزانه باشگاه انجام شده است. این عدد به ریال به صورت ۱۸ میلیارد به حساب باشگاه واریز شده است که ۸ میلیارد آن به عنوان مصوبه هیأت‌مدیره قبلی باشگاه به بازیکنان و مربیان توزیع شد.
حدود ۷ میلیارد تومان به عنوان قسط به بازیکنان داده شد و یک میلیارد مالیات معوقه کادر فنی و بازیکنان سال‌ها قبلی بود، زیرا اگر پرداخت نمی‌شد اجازه خروج از کشور را پیدا نمی‌کردیم. ۱.۵ میلیارد آن هم به عنوان بدهی‌ها پرداخت شد و سند تمام این هزینه‌ها وجود دارد، زیرا باشگاه تحت کنترل واحد‌های نظارتی است. حدود ۱۷۵ هزار یورو بابت مطالبات منشأ دادیم، زیرا اگر پرداخت نمی‌شد برای ادامه فصل با مشکل جدی برخورد می‌کردیم آن هم در دوره‌ای که باشگاه به شدت مشکل مالی داشت. این مجموع پاداش آسیایی و هزینه‌های آن است.
عرب در پاسخ به سوال خبرنگار درباره وضعیت برانکو و مطالبات این مربی تصریح کرد: به طور کلی برای درآمدزایی باشگاه حدود ۵۰ جلسه داشتیم. بالای ۱۰ جلسه هیأت مدیره هم داشتیم تا بتوانیم مسائل مالی را به گونه‌ای تنظیم کنیم که برای سال بعد مشکل نداشته باشیم، زیرا مسائل ارزی تورم‌های زیادی دارد و باید بتوانیم هزینه‌ها را تأمین کنیم، زیرا درآمد‌ها ثابت است. مثلاً قراردادی که با برانکو بسته شده، ۲۴ میلیارد تومان است و بخشی از آن داده شده و اکنون به این رقم رسیده است.
در آن زمان باید ۸ میلیارد پرداخت می‌کردیم، اما اکنون این قرارداد ۳ برابر شده است. اولویت اول و آخر ما برانکو است و جلساتی هم قرار است برگزار شود که نمونه آن جلسه امروز با ایرانسل است و قرار است با رویکردی جدی برابر مجری قرار بگیریم. تمام قرارداد برانکو با آپشن‌های مختلف ۱.۵ میلیون است، اما پولی که به او پرداخت شده است برای بدهی‌های فصل قبل او بوده و تنها این ۵۰۰ هزارتا بخشی از طلب این فصل برانکو بوده است.
وی ادامه داد: من نمی‌دانم مذاکرات مربی‌های دیگر از کجا می‌آید. وقتی خبر مذاکره یکی از اعضای هیأت مدیره با یک مربی دیگر آمد، این خبر دیده شد، اما وقتی وکیل باشگاه و وکیل آن مربی این خبر را تکذیب کردند، این تکذیبیه‌ها خیلی دیده نشد. اساس این خبر اشتباه بود. این ظلم به افراد است و باید حق‌الناس را رعایت کنیم و پخش این اخبار به آبروی آدم‌ها ضربه می‌زند. بخاطر نوسانات ارزی هنوز نتوانسته‌ایم ۱ میلیون یورو باقی مانده از قرارداد این فصل برانکو را پرداخت کنیم. پول او به ریال ۳ برابر شده است و این در حالی است که درآمد باشگاه ثابت است.
ما دو اسپانسر اصلی داریم که یکی از آن‌ها به تعهداتش عمل کرده است، اما شرکت مجری با ما اختلاف حساب دارد و سه قسط اخیر را با تأخیر پرداخت کرده‌اند. یعنی ۲ قسط را پرداخت نکرده‌اند و قسط سوم هم دیر پرداخت شده است.
مدیرعامل پرسپولیس درباره نوع قرارداد با اسپانسرها، گفت: قراردادی در زمان خودش بسته شده و قرارداد خوبی بوده است، ولی این نوسانات ارزی باعث شده که اکنون این پول به چشم نیاید. این اتفاقات قابل پیش‌بینی نیست. در اوایل مدیریت من دلار از ۱۱ به ۱۶ هزار تومن هم رسید. قرارداد از قبل بسته شده است و باید از شهریور که قرارداد جدید را می‌بندیم، تدبیر جدیدی را در قرارداد به کار بگیریم. بدهی‌ها و شکایت‌ها قابل پیش‌بینی نیستند. پرسپولیس یک باشگاه دولتی است و با تغییر مدیریت باشگاه اتفاق جدیدی نمی‌افتد، زیرا ساختار ایراد دارد. شما یک باشگاه دولتی هستید. وزارت ورزش از طرف مجلس محدودیت کمک به تیم‌ها را دارد. من چند جلسه‌ای را با وزیر ورزش داشتم و او هم تاکید داشت که خصوصی‌سازی این دو باشگاه باید سرعت بیشتری بگیرد. راهی امروز برای برون رفت از مشکلات پرسپولیس به جز خصوصی‌سازی نیست.
هر اسپانسری که با او صحبت می‌کنید به جایی می‌رسید که باشگاه دولتی برای عقد قرارداد به مشکل می‌خورد و این جا است که پای شرکت مجری باز می‌شود. وقتی از باشگاه دولتی توقع کار حرفه‌ای دارید، باید دستش باز بگذارید یعنی بتواند خودش با اسپانسرش قرارداد ببندد و اگر اسپانسر به تعهداتش عمل نکرد حتی در شب قبل بازی بتواند با اسپانسر دیگری به توافق برسد. اگر در سیستم دولتی بخواهید، اسپانسر لباس بگیرید، ۳ ماه وقت می‌خواهد و برای تغییر آن باید ۳ ماه دیگر منتظر بمانید.
وی ادامه داد: تا ساختار دولتی است، این مشکلات باقی است و این اتفاقات خواهد افتاد. بالاترین مقام‌های نظامی، سیاسی، دولتی و ورزشی را هم در رأس کار بگذارند، فرقی نمی‌کند، زیرا وقتی ساختار دولتی است، روند باشگاه را کند می‌کند. باشگاه پرسپولیس از ۳۰ درصد پتانسیل در آمدی خود استفاده می‌کند و بقیه ْآن استفاده نمی‌شود و دلیل آن هم سیستم دولتی است. مدیر حقوقی باشگاه برای قرارداد‌های مختلف بار‌ها تذکر داده است که مثلاً اگر فلان قرارداد را ببندیم، چون دولتی هستیم فلان می‌شود و پس نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم. در بخش خصوصی هیأت مدیره تصمیم می‌گیرد یک شبه یک ملکی را بفروشد و یک ماه دیگر ملکی را بگیرد و سودی بکند.
عرب افزود: اگر ما بخواهیم در کنار ورزشگاه درفشی‌فر که در منطقه خوبی قرار دارد یک ساختمان بسازیم، هزار تشریفات دارد. برای پیمانکاری مناقصه‌اش با مشکل مواجه می‌کند. هزارتا گرفتاری دارد. این‌های چیز‌هایی است که دیده نمی‌شوند. اگر یک روز بخواهم گرفتاری‌های باشگاه‌های دولتی را بگویم متوجه می‌شوید که چقدر کار ما سخت است. ما از یک طرف مجوز حرفه‌ای‌گری داریم و از یک طرف باشگاه دولتی هستیم.
امروز یک نفر با رادیو صحبت می‌کرد و می‌گفت: این باشگاه‌ها که بودجه دولتی دارند. هنوز خیلی‌ها نمی‌دانند باشگاه پرسپولیس یک ریال بودجه دولتی ندارد. هر درآمدی که دارد از حوزه اسپانسرینگ است. در این حوزه هم به خاطر سیستم دولتی خیلی از افراد اعتماد نمی‌کنند که بیایند و ما نسبت به اجرای کارمان آن‌چنان قدرت تصمیم‌گیری نداریم.
او اضافه کرد: ما با ترس و لرز سراغ اسپانسرها می‌رویم. هر اسپانسری که وارد باشگاه می‌شود و نقشه‌های درآمدزایی‌اش را مطرح می‌کند و ما احساس می‌کنیم با این نقشه‌ها می‌توانیم پول خوبی برای باشگاه دربیاوریم، در همان موقع داریم به قوانین مربوط به دولتی بودن فکر می‌کنیم و می‌بینیم که مثلاً فلان برنامه امکان‌پذیر نیست، یا آن یکی برنامه نیاز به تشریفات قانونی دارد، آخرش هم می‌گوئیم هفته بعد در خدمتتان هستیم و هفته دیگری هم وجود ندارد. دست‌ها بسته است. این‌ها را بدون تعارف می‌گویم، چون بحث شفاف‌سازی است. گرداندن باشگاه دولتی دیگر امکان‌پذیر نیست. شما کاملاً می‌دانید که من به میز نچسبیده‌ام. من به آقای وزیر هم گفتم ادامه کار با سیستم دولتی امکان‌پذیر نیست. ایشان هم گفت: من همه تلاشم را می‌کنم که خصوصی‌سازی بشود. تجربه وجود دارد که تغییر مدیریتی در روند کار پرسپولیس تغییر ایجاد کرده است، اما نه چندان جدی و قابل لمس.
در ۳ سال اخیر باشگاه نظم پیدا کرده است. مدیران قبلی زحمات زیادی کشیدند، ولی آن‌ها هم به این مساله دچار بودند به نام شرکت دولتی که نه تنها از دولت بودجه نمی‌گیرد بلکه بودجه دولت برایش ممنوع است. همچنین ساختاری که دارای پیچیدگی‌های زیاد است. شما می‌توانید با تدبیر مدیریتی بخشی را حل کنید، اما ساختار با تدبیر مدیریتی من حل می‌شود؟ یعنی من می‌توانم با تدبیر باشگاه را خصوصی کنم؟ نه. من می‌توانم شرایط را بهتر کنم و درآمد بیشتری بدست بیاوریم.
مدیرعامل پرسپولیس با بیان اینکه شرکت‌هایی که برای اسپانسرینگ به پرسپولیس مراجعه می‌کنند، سیستم دولتی را قابل اطمینان نمی‌دانند، گفت: این هم به خاطر این است که ثبات مدیریتی در آن نمی‌بینند. می‌گویند بر فرض که امسال یک قرارداد بستیم آیا سال آینده همین مدیر بر سر کار است؟ ممکن است یک مدیر دیگر بیاید و به اسپانسر بگوید همه این‌هایی که به شما گفته بودند باد هواست و هر چیزی که من می‌گویم را گوش کنید. بخش خصوصی به بخش خصوصی اعتماد می‌کند، چون حرف مدیرعامل و هیأت مدیره یکی است. در بخش دولتی مدیر تغییر می‌کند حرف‌ها کلاً عوض می‌شود. این‌ها واقعیت است.