این روز‌ها که بازی‌های جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ فرانسه در حال برگزاری است برخی از سرمربیان و بازیکنان ایرانی فوتبال آنچنان علاقه‌ای به پیگیری نتایج این بازی‌ها ندارند.
رویداد۲۴ جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ فرانسه از خرداد ماه آغاز شده است و تاکنون تیم‌های مطرحی، چون آمریکا، انگلیس، سوئد، نروژ، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند به مرحله یک چهارم نهایی صعود کرده اند.
شیوه بازی هر کدام از این تیم ها، تاکتیک‌ها و تکنیک‌های آن‌ها درس خوبی برای بسیاری از کشور‌ها از جمله ایران است. به ویژه سرمربیان و بازیکنان تیم ملی و فوتبالیست‌های لیگ نیز می‌توانند با دیدن این بازی‌ها و ارزیابی آن، نکات مهمی را از این دیدار‌ها بیاموزند.
«مریم ایراندوست» مربی پیشین تیم ملی فوتبال زنان پیش از این در خصوص بازی‌های جام جهانی فوتبال گفت: این جام جهانی به تمام دنیا اثبات کرد که فوتبال زنان با فوتبال مردان تفاوت زیادی ندارد و این امر، پیشامد مهمی برای فوتبال زنان ایران نیز محسوب میشود. دیگر مردان نمی‌گویند که زنان را چه به فوتبال بازی کردن، بنابراین دیدگاه مردان با این جام جهانی باید تغییر کرده باشد و تاثیر این موضوع مهم‌تر از شگفتی سازی تیم‌ها در جام جهانی است.
وی افزود: دنیا در فوتبال زنان بسیار از ایران پیشی گرفته و با این دیدار‌ها در جام جهانی و سطح این رقابت ها، مسئولان باید با نگاه باز و دید مثبت به فوتبال زنان نگاه کنند تا شرایط خوبی برای دختران ما رقم بخورد.
گرچه تیم فوتبال زنان ایران در رده‌های بزرگسالان و نوجوانان نتوانست در مسابقات قهرمانی آسیا نتایج مطلوبی کسب کند و تنها شاگردان «کتایون خسرویار» بازی خوبی را در برابر لبنان، کره و ویتنام به نمایش گذاشتند، اما به دلیل تعداد کارت‌های زرد و قرمز داده شده بیشتر، شانس صعود از گروه خود را از دست دادند.
از همه مهم‌تر اینکه خسرویار که خود یک سرمربی باتجربه است، پس از پایان بازی‌ها در تایلند، راهی آمریکا شد و با پذیرش سرمربیگری تیم‌های رین اف سی، فوتبالیست‌های ایرانی را تنها گذاشت.
با گذشت ۲ ماه از این بازی‌ها و آغاز جام جهانی فوتبال زنان، خبرنگار ایرنا برای ارزیابی سطح بازی‌های جام جهانی با برخی از سرمربیان و بازیکنان فوتبال تماس گرفت، اما آن‌ها نه تنها بازی‌ها را ندیدند بلکه اطلاعی از نتایج این دیدار‌ها هم نداشتند.
به نظر می‌رسد که زنان فوتبالیست ایرانی و کادر فنی نیز رغبتی برای دنبال کردن بازی‌های جام جهانی ندارند و این امر می‌تواند ریشه در بسیاری از عوامل، چون ناامیدی از کسب مقام در آسیا و عدم پیشرفت بازیکنان باشد.
موضوعی که امروز فوتبال زنان را بسیار درگیر خود کرده، نبود سرمایه گذاری‌های کلان برای استعدادیابی از سطوح پایه و آموزش درست سرمربیان به بازیکنان است.
خسرویار بعد از مسابقات قهرمانی آسیا در گفتگو با ایرنا، بزرگترین مشکل فوتبال زنان را نبود زیرساخت‌های قوی و تقویت رده سنی پایه دانست و گفت: مربیان حاضر در فوتبال خوب هستند، اما خودشان را قوی‌تر نمی‌کنند که یک بازیکن یا تیم را با قدرت بالا ببرند. مربیانی که می‌خواهند وارد فوتبال شوند باید به تمام معنی فوتبالی باشند و بفهمند که چه کاری می‌توانند برای رشد فوتبال ایران انجام دهند. اکنون نیز باید روی فوتبال پایه کار کنیم تا این مشکلات برطرف شود.
گرچه ایران استعداد‌های فوتبالی کمی ندارد، اما برنامه ریزی درستی نیز برای پیشبرد اهداف آن نیز مشاهده نمی‌شود و بازیکنان شاید به مدت یکسال بدون هیچ برنامه و اردویی بسر می‌برند و این امر هم می‌تواند سبب کاهش انگیزه آن‌ها برای دنبال نکردن بازی‌های جام جهانی فوتبال زنان باشد.
همچنین «مرتضی محصص» رئیس کمیته فنی فدراسیون فوتبال در گفتگو با ایرنا درخصوص عدم تمایل فوتبالیست‌های ایرانی به دنبال کردن بازی‌های جام جهانی گفت: دلیل عدم تماشا، مطالعه و بررسی جام جهانی زنان به وسیله مربیان و بازیکنان ایرانی خیلی مشخص است، زیرا پخش مستقیم این بازی‌ها را نداریم و این امر می‌توانست خیلی به دنبال کردن بازی‌ها به وسیله بازیکنان ایرانی کمک کند. دیگر آنکه زنان فوتبالیست ما انگیزه بسیار پایینی دارند و با این مشکلاتی که برای زنان پیش آمده است نباید توقع تماشای این دیدار‌ها را از آن‌ها داشته باشیم.
وی افزود: تماشای بازی‌های جام جهانی فوق العاده موثر است. به طور حتم به گردهمایی بعد از پایان جام جهانی ۲۰۱۹ فرانسه نیاز داریم و مربیان تیم ملی نیز می‌توانند از تجربه‌های خویش برای بازیکنان بگویند، اما قسمت مهم سمینار باید نشان دادن فیلم دیدار‌های جام جهانی باشد و نه تنها بازیکنان بلکه سرمربیان از فوتبال فرانسه، آمریکا و تیم‌های مطرح دیگر و نحوه بازی کردن آن‌ها درس بگیرند.
محصص یادآور شد: از سوی دیگر انتظارات از فوتبال زنان خیلی بالا است، اما کار زیادی هم برای این بخش انجام ندادیم و این توقع نباید به خاطر محدودیت‌هایی که وجود دارد، زیاد باشد. گرچه باید از پنج سالگی استعداد‌های فوتبال زنان را پرورش دهیم و از ۱۲ سالگی نیز لیگ داشته باشیم تا پایه‌های فوتبال را مستحکم سازیم.