الاخبار خبر داد:
صرفنظر از اینکه کدام طرف پشت حمله بندر الفجیره در خلیج عمان قرار داشت، برای همگان مسجل شد که اگر صادرات نفت ایران ممنوع شود، دولتهای خلیج فارس هرگز قادر به صادر کردن نفت خود، از این مسیر نخواهند بود.
رویداد۲۴ وفیق قانصوه در الاخبار نوشت: صرفنظر از اینکه کدام طرف پشت حمله بندر الفجیره در خلیج عمان قرار داشت، برای همگان مسجل شد که اگر صادرات نفت ایران ممنوع شود، دولتهای خلیج فارس هرگز قادر به صادر کردن نفت خود، از این مسیر نخواهند بود. این حمله، پیش درآمدی بر یک چالش بی سابقه شد و در ادامه، ریاض و ابوظبی آمریکاییها را برای جنگ علیه ایران تحریک کردند.
در ادامه این مطلب آمده است:اما با ساقط شدن پهپاد آمریکایی توسط نیروهای سپاه پاسداران ایران، واشنگتن آرزوهای هم پیمانان عرب خود را نقش بر آب کرد. در ادامه، اماراتیها دریافتند که اگر آمریکاییها در زمان حاضر به ایران حمله نکنند، هیچگاه چنین نخواهند کرد.
از این رو، ابوظبی به ناچار در سیاستهای خود انعطاف نشان داد و از استراتژی قدرت نظامی به استراتژی صلح، روی آورد. نشانههای این تصمیم امارات در سفر وزیر خارجه آن به مسکو و اعلام او در مورد اینکه تحقیقات در مورد حادثه الفجیره، به دقت، اشارهای به طرف انجام دهنده آن نداشته است، پدیدار شد. به این ترتیب، امارات قصد داشت این پیام را به ایران برساند که قصد مقابله با تهران را ندارد.
در این راستا و در پی وقوع چند انفجار در بندر الفجیره" یک هیأت بلند پایه اماراتی به ایران آمد. مقامات تهران به اماراتیها گفتند: ما با شما دیگر حرفی نداریم، چون شما خطوط قرمز را زیر پا گذاشته اید. بنابر اعلام منابع دیپلماتیک مطلع، هیأت اماراتی که به نظر میرسد دوبار به تهران آمدند، سه پیشنهاد به تهران دادند و تصور نمیکرد که تهران با آن مخالفت کند. پیشنهاد نخست بازگشت روابط (ابوظبی- تهران) به حالت عادی، پیشنهاد دوم تأمین امنیت گذرگاههای دریایی برای عبور امن نفت کشها از تمام کشورهای مشرف بر خلیج فارس توسط دو کشور و سومین که مهمترین پیشنهاد است، آمادگی ابوظبی برای خروج از یمن بود. اما اماراتیها با شنیدن پاسخ قاطع و منفی ایران، ناامید نشدند و"عبدالله بن زائد" وزیر خارجه امارات به هنگام سفر به مسکو در ژوئن (خرداد / تیر) از مسکو خواست که تا میان ابوظبی و تهران میانجی گری کند.
به گفته منابع آگاه، به نظر میرسد تصمیم امارات برای خروج از یمن، جدی است و این امر، دلایلی دارد، که مهمترین انها عبارتند از: ۱- به فرسایش رفتن نیروهای انسانی امارات، که توانست چهار سال و اندی بر آن سرپوش بگذارد.
۲-کاهش توان اقتصادی امارات، که باعث شده است مردم این کشور بوضوح تبعات جنگ در یمن را بر شرایط اقتصادی خود احساس کنند.
۳-فرسایش سیاسی: پس از آنکه مشخص شده است جنگ در یمن با پیروزی ائتلاف سعودی پایان نمییابد، امارات قصد دارد با خروج زودهنگام از این معرکه، از پرداخت بهای بیشتر، اجتناب کند.
علاوه بر اینکه ظاهرا حکام اماراتی به این نتیجه رسیده اند که ادامه روابط متشنج با همسایگان خود از جمله یمن و ایران، به نفع انها نیست؛ همانطور که در جریان نشستی میان پسران زاید و حاکم دبی، محمد بن راشد تاکید کرد: «باید هر چه زودتر از باتلاق یمن خارج شویم؛ چرا که شلیک حتی یک موشک یمنی به خیابانهای دبی، برای فروپاشی اقتصادی و از میان رفتن تمام دستاوردهای ما کافی است».
در مجموع، منابع آگاه تاکید میکنند که تغییر موضع امارات، یک مانور نیست. آنها در وهله اول در حمله خلیفه حفتر به طرابلس شکست خوردند و در ادامه، دریافتند که واشنگتن آمادگی مقابله مستقیم با ایران را ندارد؛ از این رو، مسئولان اماراتی تصمیم دارند در سیاستهای منطقهای خود یک تجدید نظر کلی داشته باشند و در همین راستا، از قاهره خواسته اند برای ارتباط میان امارات و سوریه، میانجی گری کند.