در آغاز، سخنگوی ایالات متحده اعلام کرد که کشتی‌های جنگی وابسته به آن برای جلوگیری از اقدام قایق‌های ایرانی که قصد توقیف نفت کش انگلیسی را داشتند، وارد عمل شدند. این امر، سخنگوی دولت بریتانیا را بر آن داشت تا این حادثه را تایید کند. اما هیچ صحبتی از نقش کشتی‌های آمریکایی به میان نیاورد و به همین مساله اکتفا کرد که دریانوردی بریتانیا مانع از آن شده است که قایق‌های ایرانی مسیر نفت کش را به سمت آب‌های منطقه‌ای ایران تغییر دهند.
برای ما دشوار است که بخواهیم در تکذیب ایران در خصوص این خبر، تردید کنیم، همانطور که نمی‌خواهیم مانند آمریکا یا انگلیس به این مساله پر و بال داده و آن را بزرگ کنیم؛ چرا که اگر قایق‌های ایرانی قصد وارد آوردن هر گونه ضربه‌ای به نفت کش بریتانیایی را داشتند، این کار را میکردند. اما باید گفت: به طور کلی، ایران قصد دارد پیامی با مضمونی واضح ارسال کند، مبنی بر اینکه حادثه توقیف نفت کش ایرانی توسط نیرو‌های دریای انگلیس، بدون واکنش انتقامی باقی نمی‌ماند.
دولت بریتانیا نباید نفت کش ایرانی را به این شکل و با درخواست آمریکا توقیف می‌کرد؛ بلکه باید این کار را به کشتی‌های جنگی آمریکایی واگذار می‌کرد که تعداد زیادی از آن‌ها در آب‌های دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس حضور دارند؛ چرا که این اقدام در چارچوب موضع ضد ایرانی آمریکا قرار می‌گرفت. در واقع، این اقدام انگلیس با موضع دیگر دولت‌های اروپایی مثل فرانسه و آلمان که خود را از تصمیم ترامپ دور کرده اند، در تعارض است.
نمی‌دانیم کجا و چگونه این بحران پایان خواهد یافت؛ اما می‌دانیم که ایران هرگز در برابر محاصره تسلیم نمی‌شود و به قحطی کشانده شدن مردمش را نمی‌پذیرد؛ چرا که این محاصره را غیر اخلاقی، نامشروع و غیر قانونی می‌داند که تجسم روشنی از استکبار آمریکاست.
لازم است برای خاموش شدن آتش بحران و تنش ها، دولت بریتانیا نفت کش ایرانی را فورا و بدون هیچ تردیدی آزاد کند؛ در غیر این صورت، باید انتظار بدترین حوادث را در منطقه داشته باشیم.
سفیر انگلیس در واشنگتن به حق رئیس جمهور آمریکا را احمق و نادان توصیف کرد؛ اما حماقت دولت ترزا می‌بیش از ترامپ است که خود را به ابزاری برای اجرای سیاست‌های آمریکا تبدیل کرده است و با این اقدام اخیرش می‌تواند باعث وقوع جنگ جهانی سوم شود.