اسفند امسال شاید وارد فصل تازه‌ای از زندگی سیاسی شود؛ علی لاریجانی، سیاست‌مدار ۶۲ سالهای که درست در سالهای میوه‌چینی و برداشت از فعالیت سیاسی است. او از اولین روز‌های انقلاب اسلامی کار خود را با سازمان صداوسیما آغاز کرده و تاکنون در عرصه‌های داخلی و خارجی مسئولیت‌های گوناگونی داشته است؛ ریاست سازمان صداوسیما، دبیر شورای عالی امنیت ملی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و ریاست مجلس؛ جایی که حالا برای دوازدهمین سال بر کرسی ریاست آن تکیه زده است؛ از مجلس هشتم تا دهمین دوره.
رویداد۲۴ در این چهار دهه، اما جایگاه سیاسی لاریجانی نیز فرازونشیب‌های بسیاری داشته است. او در آغاز راه، سیاست‌مدار راست سنتی محسوب می‌شد و حتی در دوره‌های هشتم و نهم مجلس، یعنی تا سالهای ۸۶ و ۹۰ نیز در صدر فهرست فراگیر اصولگرایان بود. لاریجانی، اما به‌تدریج در مجلس تبدیل به منتقد جدی دولت‌های اصولگرای نهم و دهم شد تا در سال ۹۴ حتی در فهرست اصولگرایان برای حضور در مجلس نیز جای نگیرد.
با نزدیک‌شدن به انتخابات مجلس یازدهم و شکل‌گرفتن آرایش نیرو‌های سیاسی، زمزمه‌هایی مبنی بر شرکت‌نکردن او در انتخابات شنیده می‌شود؛ زمزمه‌هایی که گاه ضدونقیض هم هستند، اما حکایت از دورخیز او برای ریاست‌جمهوری دارند؛ هرچند در سال ۹۶ نیز برخی این گمانه را مطرح کردند. برای سیاست‌مدار کهنه‌کاری که در بیشتر سالهای فعالیت خود رئیس بوده، ریاست‌جمهوری یک بار او را ناکام گذاشته است.
حرکت علی لاریجانی در صحنه سیاسی ایران همچنان ادامه خواهد داشت. او خود را در انتخابات مجلس دهم مستقل معرفی کرده بود، اما هنوز می‌تواند در طیف اصولگرا تعریف شود؛ یعنی جایی که خاستگاه اوست و سابقه فعالیت‌های او در عرصه‌های مختلف و مواضع کلی او نیز بر آن صحه می‌گذارد. باید منتظر ماند و دید این سیاست‌مدار ۶۲ ساله بار دیگر در بهارستان خواهد ماند، به مناصب انتصابی بازخواهد گشت، یا بعد از ۱۶ سال برای رسیدن به پاستور تلاش می‌کند.