انتصاباتی که بهانه هستند
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی روز‌های پرحاشیه و جنجالی را سپری کرد و برخی در فضای مجازی تا توانستند به این وزارتخانه حمله کردند.
رویداد۲۴ انتصاب‌های جنجالی و شاید در برخی موارد غیرکارشناسی در شرکت‌های زیر مجموعه وزارت کار، شاید می‌توانست محل سوال باشد، اما بیش از انکه این انتصابات هدف باشد، شخص محمد شریعتمداری در مظان اتهام و تهمت قرار گرفت.
مخالفان دولت البته طبعا از وزیر فعلی کار دل خوشی ندارند، او رئیس ستاد انتخاباتی حسن روحانی در انتخابات سال ۹۶ بود و همین کافیست تا مخالفان دولت نقش شریعتمداری را شکست انتخاباتیشان پررنگ ببینند، پس حمله این افراد به وزیر کار چندان محل سوال نیست و در فضای سیاست طبیعی به نظر می‌رسد.
آنچه، اما در این میان جای تعجب دارد واکنش‌های تند و غیرعادی برخی افراد است که لباس حمایت از دولت پوشیده اند، ولی همیشه مترصد فرصتی هستند تا به دولت و وزرایش در فضای مجازی یورش ببرند. این موضوع زمانی عجیب‌تر می‌شود که شایعه دریافت پول در قبال توئیت‌های تخریبی در فضای مجازی دست به دست می‌شوند.
کسانی که با منصوبان فعلی مشکل دارندعدهای از افرادی که علیه محمد شریعتمداری توئیت می‌زنند شاید مشکل چندانی با وزیر کار نداشته باشند، ولی با برخی منصوبان در شرکت‌های زیر مجموعه تحت عنوان هیئت مدیره یا مدیر و معاون مشکل دارند به همین دلیل در واکنش به این انتصابات به محمد شریعتمداری هم خرده می‌گیرند. این افراد البته کم هم نیستند، ولی غرض مالی و سیاسی ندارند به همین دلیل هم آتش مخالفت آن‌ها خیلی سریع فروکش می‌کند.
سلاطین دست به جیب شده اند.اما بحث اصلی در تخریب محمد شریعتمداری توئیت‌هایی هستند که از آن‌ها بوی پول به مشام می‌رسد، شستا و صندوق بازنشستگی بار بخش مهمی از اقتصاد کشور را به دوش می‌کشد، این فرآیند درست باشد یا غلط بحث دیگری است، اما رشد و توسعه شرکت‌های زیر مجموعه شستا و صندوق بازنشستگی می‌تواند دست بسیاری از سلاطین و مافیا‌های اقتصادی کشور را کوتاه کند. آماری که چند روز پیش شستا از هولدینگ‌های زیر مجموعه خود منتشر کرد (در صورت صحت) نشان می‌دهد همه شرکت‌های ضررده حالا به شرکت‌های سودده تبدیل شده اند و طبعا این فرآیند دست مافیا‌ها را از واردات یا انحصار محصولات تولیدی این مجموعه کم می‌کند. وقتی چنین اتفاقی رخ می‌دهد آن‌هایی که تا دیروز سود‌های کلان از انفعال و ضرر‌های شرکت‌های شستا به دست می‌آوردند حالا دستشان از جیب مردم کوتاه شده پس تلاش می‌کنند با تخریب عملکرد وزیر دولت تدبیر و امید باردیگر شرکت‌ها را به انفعال وادار کنند. در این مسیر هم از هیچ هزینه کردی دریغ می‌کنند و حتی حاضرند با افرادی که خارج از کشور حضور دارند هم کار کنند.
نقد انتصابات نه تنها بد نیست که حتما گوش شنوایی داخل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای شنیدن آن‌ها وجود دارد، ولی تبدیل این نقد به مساله اصلی کشور و تخریب روزافزون محمد شریعتمداری نشان می‌دهد این انتصابات بهانه هستند و اصل وزارت کار نشانه است، نه اینکه همه توئیت‌ها چنین باشند، ولی بخش مهمی از تحریک‌هایی که صورت می‌گیرد از جنس فرصت طلبی و سواستفاده‌های اقتصادی هستند. پیش از محمد شریعتمداری هم این روال وجود داشت، حالا هم وجود دارد و در صورتی که این روال توسعه و سودآوری در زیر مجموعه‌های وزارت کار ادامه داشته باشد این تخریب‌ها هم ادامه دار خواهد بود.
انفعال رسانه‌ای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعیتبیین عملکرد به شیوه رسانه‌ای مهمترین موضوعی است که روابط عمومی‌ها باید در برنامه کاری خود قرار دهند، وزارت کار در این بخش ضعف عمده‌ای دارد و به نظر می‌رسد باید اصلاح شود. نه اینکه به هر مطلبی پاسخ داده شود، ولی در قبال شبهه افکنی و ایجاد خلل در امور باید مسوولان رسانه‌ای بهتر از این عمل کنند، علیرغم وجود اتفاقات خوب در وزارت کار، تقریبا هیچ خبر خوبی از این وزارتخانه به رسانه‌ها راه پیدا نمی‌کند، غیر از شخص وزیر و البته معاون جوان او در تعاون، بخش‌های دیگر وزارت کار در سکوت و انفعال قرار دارند انگار که می‌ترسند از دستاورد‌های وزارت متبوع خود دفاع کنند. جوانگرایی، شفافیت و توسعه اتفاقات خوبی است که در وزارت کار رخ داده، ولی عملا هیچ نشانه‌ای در رسانه‌ها از این اتفاقات دیده نمی‌شود، اگر وزیر مصاحبه نکند بقیه هم روزه سکوت می‌گیرند تا شاید هزینه دفاع از وزارت کار را پرداخت نکنند. اگر این انفعال رسانه‌ای تمام شود، این همه هجمه تخریبی راه به جایی نخواهند برد و مردم قضاوت می‌کنند که کدام نقد‌ها منصفانه است و کدام نقد‌ها بوی اغراض اقتصادی و سیاسی می‌دهند.