شیوا زن تنهایی بود که به صیغه رضایت داد تا به آرامش برسد.
رویداد۲۴ پرونده این جنایت که امروز بازخوانی می‌کنیم از ١١ اردیبهشت سال ٨٧ با اعلام خبر خودکشی یک زن در دستور رسیدگی تیم جنایی قرارگرفت. با گزارش این حادثه، بازپرس جنایی پایتخت و تیم تحقیق راهی محل حادثه Incident شدند. با وجودی که همسر مقتول مدعی بود زن جوان خودکشی کرده است، اما بررسی‌ها نشان می‌داد زن جوان با بسته شدن سیم برق و روسری به دور گردنش خفه شده است؛ بنابراین فرضیه قتل Murder قوت گرفت و شوهر این زن به‌عنوان مظنون اصلی بازداشت شد. کارآگاهان درادامه دریافتند «شیوا» چند سال قبل به عقد موقت همسرش خسرو درآمده و ثمره ازدواج‌شان هم یک پسر بود.
خسرو در حالی که به عنوان مظنون اصلی پرونده تحت بازجویی قرار داشت با انکار قتل همسرش گفت: «عصر روز حادثه پسرم را به خانه یکی از دوستانم برده و ساعت دو نیمه شب به خانه بازگشتم و فکر کردم همسرم خواب است. به همین خاطربیدارش نکردم. اما صبح روز بعد متوجه مرگش شدم!» این ادعا در حالی مطرح شد که کارآگاهان با پیدا کردن ٧ فیلتر سیگار در جاسیگاری اتاق خسرو، شب بیداری او را ثابت کرده و ادعاهایش را کذب خواندند.
همچنین در تحقیقات میدانی مشخص شد روز قبل از کشف جسد، خسرو با همسرش درگیر شده و همسایگان نیز صدای مشاجرات آن‌ها و کتک خوردن زن جوان را شنیده بودند. دکمه‌های کنده شده از مانتوی مقتول نیز سند دیگری برای اثبات این ماجرا بود. همچنین آشنایان این زوج به پلیس Police گفتند خسرو از مدتی قبل و با پایان یافتن زمان صیغه نامه قصد جدایی از شیوا و ازدواج با زن دیگری را داشته، اما مقتول به دلیل داشتن فرزند خردسالی از همسرش، این جدایی را نپذیرفته بود.
این شواهد که همگی بیگناهی مرد میانسال را رد می‌کرد با گواهی پزشکی قانونی متهم را به اعتراف واداشت. چرا که متخصصان پزشکی قانونی، زمان مرگ را ٢٤ ساعت قبل از زمان کشف جسد اعلام کرده بودند. با وجود تمامی این مدارک و شواهد، خسرو حاضر به پذیرش قتل نبود و همچنان بر بیگناهی‌اش اصرار داشت. سرانجام هم او به اتهام قتل در شعبه ۷۱ دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شد و قضات وی را به قصاص محکوم کردند. این حکم در شعبه ۱۳ دیوان عالی کشور نیز تأیید شد.