رویداد۲۴ اینکه نامت حاتمی باشد، شاید بتواند در ابتدا راه را برای ورودت به سینما آسان‌تر کند، اما اینکه در طول این سال‌ها بتوانی با بازی‌هایت مخاطبان، منتقدان و داوران جشنواره‌ها را به تحسین واداری، چیزی فراتر از نسبت خانوادگی است و نشان از توانایی‌های بالایت در دنیای بازیگری و سینما دارد.
لیلا حاتمی متولد نهم مهرماه ۱۳۵۱ است. چهره و صورتش به هیچ عنوان بازتاب دهنده سن و سالش نیست و به راحتی می‌تواند نقش دختر‌های ۲۵ ساله را هم ایفا کند.
برای اولین بار در فیلم‌های پدرش شاعر سینما جلوی دوربین رفت، در «کمال‌الملک» نقش یک پسر بچه را بازی کرد و پس از آن در «دلشدگان» ایفای نقش کرد. دوستان پدرش که علاقه او را به بازیگری دیده بودند، پس از درگذشت علی حاتمی، لیلا را سر کارهایشان بردند.
«لیلا» داریوش مهرجویی اولین بازی لیلا حاتمی در فیلمی بود که دیگر پدرش کارگردان آن نبود. او خیلی زود با این فیلم توانایی‌های خود را نشان داد و بسیاری از کارگردانان متوجه ظهور بازیگر جدید و قوی در سینمای ایران شدند.
کمال تبریزی، فریدون جیرانی، مرضیه برومند، علیرضا رئیسیان، ابراهیم حاتمی‌کیا و مسعود کیمیایی کارگردانانی مشهوری هستند که از سال ۷۵ تا اوایل دهه هشتاد با لیلا حاتمی همکاری کردند و نقش‌های اصلی فیلم‌هایشان را به او سپردند.
از همان ابتدا تصمیم گرفت که از بازی در فیلم‌های کمدی دوری کند، اما با «بی‌پولی» حمید نعمت‌الله توانایی‌هایش در فیلم‌هایی که رگه‌هایی طنز دارند را نشان داد و برای آن اولین سیمرغ بلورین‌اش را دریافت کرد.
پس از اولین سیمرغش پیشنهاد همکاری با اصغر فرهادی را پذیرفت و سیمین «جدایی» شد، فیلمی که اولین اسکار سینمای ایران را به ارمغان آورد.
حاتمی در سی و پنجمین جشنواره فجر برای بازی در «رگ خواب» حمید نعمت الله دومین سیمرغ بلورین اش را دریافت کرد.
با اینکه علاقه‌ای به فضای مجازی و مصاحبه ندارند، اما از مشکلات مردم کشورش سخن می‌گوید حتی اگر در یکی از مهم‌ترین فستیوال‌های سینمایی جهان باشد.
فرزند علی حاتمی و زری خوشکام، حالا نام پدرش را با بازی‌های چشمگیرش زنده نگه داشته و هرازچندگاهی با مادرش در محافل سینمایی حضور پیدا می‌کند.
او دیگر تبدیل به ستاره‌ای در سینمای ایران شده که جشنواره‌های همچون «کن» از او دعوت می‌کنند تا به عنوان داور بخش مسابقه در کنار آن‌ها باشد و این خود اعتبار و جایگاه لیلا حاتمی را نه تنها در سینمای ایران بلکه در عرصه‌های بین المللی را نشان می‌دهد.