رویداد۲۴ ضعف ارتباط صنعت و دانشگاه مقوله تازه‌ای در صنعت نیست و صدای اعتراض دانشگاهی‌ها از صنعت همواره بلند بوده چرا که به اعتقاد آن‌ها با وجود توانمندی‌های موجود در این حوزه، تنها به دریافت نظرات تئوری از آن‌ها بسنده شده و هیچ اقدامی در جهت عملیاتی کردن ایده‌های ارایه شده انجام نمی‌شود که نمونه بارز آن، اجرای پروژه خودکفایی در ساخت قطعات خودرو است.
در این پروژه که به تازگی وارد دومین فاز اجرایی شده و به گفته مسئولان دولتی با تحقق میز پنجم امکان ساخت قطعات‌های تک در داخل کشور وجود خواهد داشت به طور قطع جای خالی دانشگاه بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود هرچند که در داخلی سازی برخی قطعات یک طرف قرارداد، دانشگاه است، اما به اعتقاد فعالان این حوزه روند انجام شده تنها در حد حرف باقی مانده است.
آرش محبی نژاد، دبیر انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرومحرکه و قطعه سازی، با تاکید بر این که به طور قطع دانشگاه می‌تواند در این مسیر کمک کننده باشد به شرط آن که مشکلات صنعت را درک کند، می‌گوید: در همین حال صنعت نیز باید نسبت به تغییر فرهنگ خود مبنی بر استفاده از توان دانشگاه، نخبگان و طراحان اقدام کند، اما متاسفانه در دانشگاه این فرهنگ همکاری صنعتی وجود ندارد و از سوی دیگر دانشگاه‌ها نیز بیشتر به سمت دریافت پروژه‌های تحقیقاتی حرکت کرده اند و این امر باعث شده خروجی چندانی نداشته باشند.
وی می‌افزاید: به دلیل این رویکرد تا به امروز شاهد نبوده ایم که پروژه‌ای با ضمانت اجرایی از سوی دانشگاه عملیاتی شود مگر این که بودجه‌ای تحت عنوان تحقیق و توسعه که در همه کشور‌ها وجود دارد و در حدود ۴ درصد درآمد حاصل از فروش خودروسازان بزرگ را شامل می‌شود، پیش بینی شود تا امکان ریسک همکاری با دانشگاه را برای خودروساز و قطعه ساز افزایش دهد.
محبی نژاد ادامه می‌دهد: در این شرایط خودروساز این امکان را خواهد داشت که نسبت به استخدام نیرو‌های متخصص اقدام کند و حتی در صورت به نتیجه نرسیدن پروژه نیز نگرانی نداشته باشد چرا که هزینه‌های انجام شده در ردیف بودجه تحقیق و توسعه محسوب می‌شود.
این قطعه ساز با بیان این که در دنیا این دست از همکاری‌ها مشمول مشوق‌های مالیاتی و دولتی می‌شود در حالی که در کشور ما این بودجه به دهم درصد هم نمی‌رسد، تصریح می‌کند: هم اکندن چرخه معیوبی شکل گرفته، زیرا از آن جا که خودروسازان در حاشیه زیان قرار دارند حاضر به هزینه کرد در این زمینه نیستند و این امر باعث می‌شود نتوانیم با استاندارد‌های جهانی کار کنیم و عمق ساخت داخل بالا نیز محقق نشود در همین حال نبود تیراژ اقتصادی نیز مزید بر علت شده چرا که به طور قطع با کاهش تیراژ تولید، توجیه ساخت داخل نیز کمرنگ می‌شود؛ بنابراین این موارد نظام به هم پیوسته‌ای است که با حرکتی که آغاز شده امیدواریم بستری برای حل مشکلات و تحول این صنعت فراهم شده و ارتباط صنعت و دانشگاه پررنگ شود.
این اظهارات در حالی مطرح شده که ابوالفضل خلخالی، دانشیار دانشکده مهندسی خودرو چندی پیش در گفتگو با خبرنگار خودروکار از روند فعالیت‌های انجام شده در زمینه داخلی سازی بدون استفاده از توان و همکاری دانشگاه‌های گله کرده بود. به اعتقاد او آنچه در ابتدای این پروژه عنوان شود با واقعیت فاصله زیادی داشته است.