رویداد24- گری سیک، عضو اسبق شورای امنیت ملی آمریکا در زمان ریاستجمهوری جیمی کارتر هم به گزارش بیبیسی واکنش نشان داد و تأکید کرد که آن زمان کسی از اظهارات امامخمینی(ره) برداشت ادامه روابط نزدیک با آمریکا را نداشت.
گري سيك در دوران ریاستجمهوری جرالد فورد، جیمی کارتر و رونالد ریگان از اعضای شورای امنیت ملی دولت آمریکا بوده است.
شبکه فارسی بیبیسی دوازدهم خرداد در برنامه ٦٠ دقیقه در گزارشی با عنوان «پیام محرمانه آیتالله خمینی به دولت کندی، رئیسجمهور دموکرات آمریکا، چه بود؟» ادعا کرد «به اسنادی دست یافته که از تماسهای سِری آیتالله خمینی، با دولتهای جان اف کندی و جیمی کارتر حکایت دارد». این شبکه مدعی شده بود که «اما آیتالله خمینی دستکم دوبار با رؤسایجمهوری آمریکا تماس مستقیم برقرار کرده بود».
به گزارش ادعایی این شبکه، یکی از این تماسهای ادعایی مربوط به ۱۵ آبان ۱۳۴۲ امام با سفارت آمریکاست (زمان کندی) و بخشی مربوط به دوران انقلاب (کارتر)، بیبیسی فارسی در گزارش خود مدعی شده است فردی به نام حجتالاسلام کمرهای پیامرسان امامخمینی به سفارت آمریکا در مقطع ریاستجمهوری کندی بوده است.
ابراهیم یزدی، وزیر خارجه دولت موقت و از همراهان امام در نوفللوشاتو، در توضیحی تأکید کرده بود که اولینبار گری سیک، از اعضای شورای امنیت ملی آمریکا در دولت کارتر، مبادله این پیامها را در کتاب خود منتشر کرده بود.بعد از آنکه مقامات ارشد نظام و نیز جمعی از تاریخپژوهان و البته عطاءالله مهاجرانی، وزیر ارشاد دولت اصلاحات، به تکذیب خبر و اسنادی که بیبیسی گزارش خود را به آن مستند کرده بود، پرداختند، پای گری سیک هم به ماجرا باز شد.
خبرگزاری مهر در گفتوگویی که با گری سیک انجام داده، به ادعای بیبیسی پاسخ گفته است.به گزارش این خبرگزاری، او در ابتدا درخصوص درخواست اظهارنظر درباره گزارش بیبیسی گفت: در روزهای اخیر درخواستهای زیادی بوده تا من درباره گزارش بیبیسی درخصوص تماسهای آمریکا و آقای خمینی در ژانویه ۱۹۷۹ اظهارنظر کنم. من مطالب زیادی در این خصوص در کتاب All Fall Down(Random House, ١٩٨٥) در صفحات ۱۴۰ تا ۱۴۷ آن نوشتهام.
توصیفات من به طور مستقیم از اسنادی که الان منتشر شده بیرون کشیده شدهاند. من مطالب کلیدی بسیاری گفته بودم که برخی از آنها در گزارش بیبیسی آمده است و برخی مطالب بسیار مهم دیگری هم هستند که اهمیت آنها به میزان اهمیت مطالب ذکرشده در گزارش بیبیسی است اما در گزارش بیبیسی گنجانده نشدهاند.
متأسفانه درحالحاضر من نسخه دیجیتالی کتابم را در اختیار ندارم تا آن را برای شما بفرستم اما نسخه چاپی آن موجود است و هر کسی بخواهد برایش ارسال میکنم.گری سیک در ادامه درباره تماسهای سالهای انقلاب بین دولت آمریکا و ایران گفت: درخصوص برخی از ابعاد این ارتباطات نکاتی هستند که برای روشنشدن مطلب به آنها اشاره میکنم.
اولا گفتوگوهای بین «وارن زیمرمن»، کارمند وزارت خارجه آمریکا در پاریس و ابراهیم یزدی که در آن زمان از دستیاران نزدیک آیتالله خمینی بود، پیشتر نیز در یک مسافرخانه کوچک در نزدیکی Neuphle-le-Chateau به درخواست شاه مورد بحث قرار گرفته بودند همچنین این گفتوگوها با شاپور بختیار که منتخب شاه و نخستوزیر وقت بود، نیز صورت گرفته بود تا در آستانه خروج وی از ایران از خونریزیها جلوگیری شود.
ثانیا، اساسا ماهیت این تماسها برای گفتوگو درباره نقش نظامیان ایران و روند قانون اساسی بعد از خروج شاه بود زیرا آمریکا خواستار حفاظت از ارتش بهعنوان یک نهاد نظامی بود درحالیکه نیروهای آیتالله خمینی نگران انجام کودتای نظامی احتمالی از سوی نیروهای نظامی بودند. هر دو طرف خواهان جلوگیری از فروپاشی و خونریزیهای احتمالی بودند. این گفتوگوها، گفتوگوهای جدی نبودند و نهایتا تأثیر بسیار کمی بر روند وقایع و رخدادها داشتند.
عضو اسبق شورای امنیت ملی آمریکا در دوران ریاستجمهوری کارتر در ادامه افزود: تا آنجایی که من میدانم، هیچکس در دولت آمریکا و در ایران از اظهارات آیتالله خمینی در این تماسها و حتی از اظهارات وی در اعلامیههای عمومی منتشرشده درباره صلح، ثبات، دموکراسی، حقوق بشر و حقوق زنان این برداشت را نکرد که وی خواستار ادامه رابطه نزدیک با ایالات متحده بوده یا انتظار ادامه روابط نزدیک با آمریکا را داشته باشد.
گری سیک درباره یکی دیگر از ادعاهای بیبیسی درباره تماسهای فرستاده امامخمینی(ره) با «کندی»، رئیسجمهور وقت آمریکا، در سال ۱۳۴۲ گفت: دستآخر اینکه، من اطلاعاتی درباره گزارش اعلامشده درخصوص تماسهای آقای خمینی با رئیسجمهور «کندی» در سال ۱۹۶۳ ندارم و هیچچیزی در این خصوص بیرون نیامده است.او در جمعبندی خود درباره گزارش ۱۲ خرداد بیبیسی و ادعاهای مطرحشده این شبکه گفت: درخصوص گزارش بیبیسی نیز باید بگویم این گزارش نهتنها گزینشی است بلکه دارای خطاهایی است که مبتنیبر واقعیت نیست. بهطورمثال آنها (بیبیسی) مدعی میشوند که در ۹ نوامبر ۱۹۷۸ که الان معروف به «فکرکردن به فکرنکردنیها» است، «ویلیام سالیوان»، سفیر وقت آمریکا در ایران، هشدار داده است که شاه محکوم به شکست است و به نقل از وی گفته شده که سالیوان پیشنهاد داده است تا شاه و ژنرالهای ارشدش از ایران بیرون آورده شوند تا در خارج از ایران بین آنها و آیتالله خمینی و فرماندهان جوانتر توافقی صورت بگیرد.
حقیقت این است که این پیام متعلق به دوم نوامبر است و در این گزارش ادعا نشده که شاه محکوم به شکست است و توافقی که نهایتا با تلاشهای زیاد با مخالفان شاه صورت گرفت، بدون اطلاع واشنگتن و بدون تأیید واشنگتن صورت پذیرفت. این در حالی است که در گزارش مذکور هیچ اشارهای به توافق دوم نوامبر نشده است.گری سیک در پایان گفت: اساسا این مسئله توفانی است در داخل قوری چای. جزئیات این تبادلات و محتوای کامل آنها حداقل در سه دهه گذشته در بُعد عمومی و علنی در دسترس بودهاند. با اینکه از انتشار آنها استقبال شده ولی انتشار این اسناد چیز جدیدی مطرح نمیکند که قبلا ناگفته مانده باشد.
یزدی چه گفته است
ابراهیم یزدی در اینباره گفته بود که «... مبادله این پیامها را اولینبار گری سیک، عضو شورای امنیت ملی آمریکا در دولت کارتر، در کتابش منتشر کرد. گزارش گری سیک از تماسهای دیپلماتیک در پاریس و مبادله پیامها ناقص و بعضا یکجانبه با مقاصد خاص بود».یزدی گفته بود: دوم، آنچه در گزارش خبری بیبیسی آمده است، خلاصه ناقصی از پنجمین و آخرین پیام مبادلهشده است.
در این خبر به نقل از آقای [امام] خمینی آمده است که «... ما با آمریکاییها هیچ دشمنی خاصی نداریم...». درحالیکه در متن اصلی پیام آمده است: «ما با مردم آمریکا هیچ دشمنی خاصی نداریم...».
عطاءالله مهاجرانی، وزیر ارشاد دولت اصلاحات، هم طی یادداشتی در وبلاگ شخصی خود ضمن رد ادعای بیبیسی، اسنادی هم که این شبکه به آن استناد کرده بود را تکذیب کرد. مهاجرانی نوشته بود: متن انگلیسی که درج شده است، هیچگونه نشانی از اسناد کلاسهشده سازمان سیا را ندارد. سند میگوید، حاجمیرزا خلیل کمرهای پیام آیتالله خمینی را به سفارت آمریکا رسانده است.
به فرض درستی روایت سیا، این پیام اگر مکتوب بود، حتما نشانی از آن در دست بود و در طول این سالها حتما سازمان سیا به طریقی این سند را افشا میکرد. در ادامه این یادداشت آمده است: در متن انگلیسی آمده است که آیتالله خمینی توضیح دادهاند که ایشان مخالف منافع آمریکا در ایران نیستند. اما در برداشت آزاد بیبیسی فارسی آمده است: «در نیمه آبان ۱۳۴۲ بیسروصدا به دولت جان اف کندی پیام میدهد تا حملات لفظیاش سوءتعبیر نشود زیرا او از منافع آمریکا در ایران حمایت میکند». بخش نخست این عبارت، «تا حملات لفظیاش...» در متن انگلیسی وجود ندارد و درواقع جعلی است. بخش دوم هم در متن انگلیسی به وجه سلبی مطرح شده است و نه اثباتی. تفاوت این دو وجه بر اهل دقت پوشیده نیست.
منبع: شرق