رویداد۲۴ انتخابات مجلس یازدهم پیش روست و مهمترین بحث برای جریان‌های سیاسی چگونگی ورود به انتخابات و بستن لیست کاندیداهاست؛ آنهم در شرایطی بخش تاثیرگذاری از جامعه این تصور را دارند که رای‌شان به نمایندگان اصلاح طلب نتیجه‌ای دلخواهشان را به همراه نداشته است و توقع آنها با آن چیزی که اتفاق افتاده، فاصله‌ای معنادار دارد. در این شرایط برخی فعالان سیاسی از این سخن گفته‌اند که لیست جدید را ترکیبی متفاوت برای انتخابات آماده کنند. در این میان حتی بحث‌هایی برای عدم قرار دادن محمد رضا عارف به عنوان سرلیست نیز مطرح شده است.
عبدالله ناصری هم موضوع را پیچیده‌تر کرده و گفته عارف اصلا قرار نیست کاندیدای انتخابات مجلس شود، چه رسد به آنکه بخواهد سرلیست باشد.
علی شکوری راد دبیرکل حزب اتحاد ملت نیز از این سخن گفته که «از سی نماینده لیست امید، تنها احتمال دارد پانزده نفر دور بعد در لیست قرار بگیرند.» تکرار چنین جملاتی از سوی اصلاح طلبان یعنی هیچکدام از نمایندگان تهران در حاشیه امن قرار ندارد و حفظ جایگاه آنها در لیست نهایی اصلاح طلبان بستگی به شرایط پیش رو دارد.
بیشتر بخوانید:
گروه‌های هفت‌گانه اصلاح طلب و انتخابات مجلس یازدهم/ هفت دسته، سه استراتژی +جدول
در ادامه وضعیت سی نماینده تهران را در چهار سال گذشته بررسی می‌کنیم و مهمترین توفیقات و ناکامی‌های آنان را مورد بررسی قرار داده‌ایم. در یک بخش مهمترین نقاط ضعف آنها بررسی شده و در بخش دیگر، مهمترین نقاط قوت آنها آورده شده است.
در میان سی نماینده تهران، هفت نفر عملکردی بیش از اندازه منفعلانه داشته‌اند و به سختی بتوان شرایطی تصور کرد که آنها برای دیگر وارد لیست امید شوند.
برخی نمایندگان نیز گرایش اعتدالی دارند و اگر ائتلافی بین اصلاح طلبان و میانه‌روها شکل نگیرد، شاید اصلا از تهران نامزد مجلس نشوند و برای ورود به مجلس به شهرهای دیگر بروند.