۴. در نزد انجمن (نام عروس) آیا به سپیدی وپاکی زمستان سوگند یاد میکنی که همواره اجاق گرمی بخش بختتان را روشن و پر فروغ نگه داری و برای او همسری وفادار و برای فرزندانت مادری دلسوز و مهربان باشی؟! به خانه ات شادی و گرمی بخشیده و هر آنچه در توان داری را در آذین بندی و پاکی آن به کار گیری؟ عروس می‌گوید: سوگند یاد میکنم.
بیشتر بخوانید: معاون قوه قضاییه: دفاتری که عقد آریایی انجام دهند، بسته می‌شوند/ بازرسان نامحسوس در استان‌ها
(داماد این جملات را پس از پیمان بان تکرار می‌کند)
به نام نامی یزدان
تو را من برگزیدم از میان این همه خوبان
برای زیستن با تو، میان این همه گواهان
بر لب آرم این سخن با تو، وفادار خواهم ماند
در هر لحظه، در هر جا، پذیرا می‌شوی آیا؟
(عروس این جملات را پس از پیمان بان تکرار می‌کند)
به نام نامی یزدان
پذیرا می‌شوم، مهر تو را از جان، هم اکنون
باز می‌گویم میان انجمن با تو، وفادار تو خواهم ماند
در هر لحظه، در هر جا!
(پیمان بان می‌گوید)
شادباش ما و انجمن را پذیرا باشید
نیایش پیمان زناشوئی
(پیمان بان این نیایش را پس از پیمان می‌خواند)
به نام دادار نیک اندیش
پروردگار دانا و توانا ..ای یزدان پاک،ای دگرگون ساز دل‌ها و روشنی بخش چشم‌ها،ای به آئین گرداننده‌ی شبان و روزان ..ای سامان بخش نابسامانی‌ها و‌ای زداینده‌ی پریشانی‌ها،ای هستی ده و هستی بخش. تو را سپاس می‌گوئیم که به این دو یار مهربان، مهر خویش ارزانی داشتی تا زندگیشان را با پیوند دست‌ها و دلهایشان بیاغازند!ای آگاه‌ترین آگاهان!
سختی‌ها، ناپاکی‌ها، ستیز‌ها، رنج‌ها و شکنج‌های زمانه را از ایشان دور ساز و دروازه‌های نیکی، خوشبختی و به زیستی را به رویشان بگشای!
هر روزشان را، چون امروز گرم و درخشان و شادمان ساز/ سفره‌ی زندگیشان را همواره گسترده و پر برکت بدار / به آنان فرزندانی ببخش تا با نیکی در پندار، کردار و گفتار در بهبود خانواده و جهان خویش کوشا باشند! عشق و مهر این خانواده را به استواری دماوند، به لطافت گل‌ها و روشنائی خورشید، به زلالی دریا‌ها، به طراوت باران، به نسیم بهاری، به سرسبزی جهان همواره استوار و پایدار بدار!
پروردگارا! جام عشق، احترام، دوستی، گذشت، پیروی، همدردی، همراهی، همسازی و مهرورزی را میان این دو یار نشکن و آن را همواره لبریز و جاوید نگه دار ..
پروردگارا! هر روزشان را روزی نو و شب هایشان را پر ستاره و، چون مهتاب پائیزی درخشان ساز! طلوع هر بامداد زرینت را به نگاه پر مهرشان ببخش تا با عشق خویش گرما بخش وجود یکدیگر باشند! سال‌های زیستن شان را پایدار و وفاداری به همسر را در نهادشان جاوید و ابدی بدار ..
پروردگارا! بختشان را بلندای آبی رنگ آسمان، غرورشان را شکوه ستیغ‌های بی راه البرز، آرامششان را به نرمی گندم زار‌های دشت مغان و مهرشان به یکدیگر را به ژرفای دریای پارس همانند گردان تا در پرواز زندگی همبال یکدیگر، چون عقابان تیز پرواز زاگرس پشتیبان و یکدل باشند و آشیان خویش را از دسترس بدخواهان دور نگه دارند ..
پروردگارا!
چونان فرمای تا شقایق‌های خودروی دشت‌های دور در هنگامه‌ی رقص با نسیم بهاران قصه گوی مهرشان باشند و گل‌های کوهی روئیده در کنار سنگ‌های تفته از آفتاب در چشم انداز جویبار‌های زلال و لغزنده یاد آور پیمان و وفاداریشان به یکدیگر گردند ..
پروردگارا! کین، ناسازگاری، دروغ و کج اندیشی اهریمنی را از نهادشان دور ساز و مشعل مهر و راستی، همدلی و خرمی اهورائی را در دلهایشان بیفروز! باشد که، چون نیاکام مهر آئین خویش ستایشگر تو باشند و نیکی‌ها، سپیدی‌ها، پاکی‌ها و زیبائی هایت را هماره به خاطر سپارند.
(سه بانو به عنوان سپندارمذ: الهه مادر زمین، آناهیتا:الهه آب و نعمت و میترا: الهه پیمان دوستی و مهر بهتر است که در قند سائی و بر زبان راندن پیمان حضور داشته .. یکی کاسه عسل در دست، یکی حلقه‌ی داماد در دست و سومین حلقه عروس در دست با پیمان بان همراهی کنند)
پس از سوگند یاد کردن عروس و داماد این جمله را تک تک بر زبان می‌آورند:
گواهی می‌دهم پیمان بستن شما را .. شادکام و خوشبخت باشید