آیا قوانین صدور مجوز برای تمام فعالان سینمای ایران است یا اینکه این قوانین برای همه است، ولی عده‌ای از پایبند بودن به آن مستثنی هستند! آیا این استفاده از رانت نیست؟
رویداد۲۴ روز گذشته فیلم مستند داستانی «
ایکس سونامی» محصول حوزه هنری به رغم نداشتن مجوز از وزارت ارشاد به‌طور همزمان در سه شهر تهران (سینما حوزه هنری)، مشهد (سینما هویزه) و اصفهان (سینما سوره) نمایش داده شد.
در این مستند، یک بازیگر آمریکایی فیلم‌های مستهجن تجربه رسیدن به آزادی جنسی (بی‌پروایی جنسی) در آمریکا را برای مردم ایران روایت می‌کند.
سازمان سینمایی اعلام کرده است که برای نمایش آن مجوزی صادر نشده است و سازندگان فیلم هم برای صدور مجوز هیچ اقدامی نکرده‌اند. حتی نامه‌ای هم به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خراسان رضوی زده‌اند که، چون فیلم مذبور فاقد پروانه نمایش است از تبلیغات و اکران آن جلوگیری بعمل آید. (عکس در پایین)
نکته جالب توجه این است که فارغ از خود فیلم و موضوع آن، بهرحال هر فیلمی که در سالن سینما به شکل اکران عمومی و یا حتی نمایش خصوصی نمایش داده می‌شود بر اساس قانون باید از سازمان سینمایی مجوز دریافت کند.
بهرحال مجرای قانونی نمایش یک فیلم کسب مجوز از اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی است، حال این اقدام حوزه هنری که فیلمی را به دلیل اینکه از تولیدات خودش است در ۳ شهر مجزا همزمان نمایش می‌دهد و اصطلاحا برای سازمان سینمایی و وزارت ارشاد تره هم خرد نمی‌کند بدعتی جدید است.
حوزه هنری حدود ۱۰۰ سالن در سراسر کشور در اختیار دارد اگر روزی تشخیص دهد یک محصول سینمایی خودش را در این سالن‌ها به نمایش بگذارد باز می‌تواند بر همین اساس عمل کرده و استدلال کند فیلم را خودمان ساخته‌ایم و سالن هم داریم و آنرا نمایش می‌دهیم دیگر چه ربطی به وزارت ارشاد دارد؟
از طرف دیگر بسیاری فیلمسازان هستند که فیلم آن‌ها به هر دلیلی مجوز نگرفته است آیا آن‌ها هم می‌توانند بدون کسب مجوز فیلم را در یک سالن نمایش دهند همان گونه که سازندگان فیلم «ایکس سونامی» این کار را انجام داده‌اند؟
آیا قوانین صدور مجوز برای تمام فعالان سینمای ایران است یا اینکه این قوانین برای همه است، ولی عده‌ای از پایبند بودن به آن مستثنی هستند!
آیا سینما‌های نمایش دهنده این فیلم بدون مجوز با هیچ عقوبتی مواجه خواهند شد و یا اینکه، چون متعلق به حوزه هنری است کسی کاری به کار آن‌ها ندارد؟
آیا این استفاده از رانت نیست؟ بهره بردن حوزه از امکاناتی که در اختیار دارد نیست؟ آیا این اقدام حوزه اعلام خودمختاری در سینمای کشور نیست؟
پرسش این است تهیه‌کننده‌هایی هم هستند که سینمادار هستند آیا آن‌ها هم می‌توانند همین گونه برخورد کنند و از چنین مواهبی بهره‌مند شوند؟ برخی از آن‌ها پردیس‌هایی دارند و می‌توانند ۴ یا ۶ سالن را به فیلمشان اختصاص دهند و اصلا شاید بخواهند دیگر هیچ فیلم دیگری را در برنامه نمایش خود قرار ندهند، آن وقت تکلیف چیست؟
باید اشاره کرد شخصا با جلوگیری از نمایش هیچ فیلمی که در چارچوب قانون ساخته شده باشد موافق نیستم، ولی در این مورد خاص پرسش‌هایی در ذهن مطرح می‌شود که نوعی از نابرابری و ناعدالتی را در پیش چشمانم می‌بینم. نکند بنا بر آن جمله معروف: «همه با هم برابرند، اما بعضی برابرترند!»