صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

جمعه ۰۵ اسفند ۱۴۰۱ - 2023 February 24
کد خبر: ۱۹۵۵۶۴
تاریخ انتشار: ۲۱:۵۹ - ۰۵ آذر ۱۳۹۸
تعداد نظرات: ۱ نظر

افشین قطبی: دوست دارم با لبخندی بزرگ بمیرم

افشین قطبی بعد از گذراندن سفرهای فراوان حالا علاقمند به بازگشت به ایالت متحده است.

رویداد۲۴ در سال 2000 زندگی باعث شگفت زدگی افشین قطبی شد و این سرمربی متولد ایران و بزرگ شده در امریکا برای پذیرش دستیاذی کاس هیدینگ در تیم ملی کره جنوبی به هنگ کنگ سفر کرد. بعدها قطبی در مصاحبه ای با ESPN گفت: اگر این مصداق جهانی سازی نیست پس چه مفهومی دارد؟

اما این منش قطبی تغییر نکرده است. قطبی در سه دهه را در 12 تیم مختلف سپری کرده است. وی بخشی از کادر مربیگری در سه جام جهانی بوده، ده سال گذشته را در آسیا گذرانده و مربیگری در چهار کشور مختلف را تجربه است. در ماه ژوئن، او برای دومین بار به عنوان سرمربی تیم شیجیاژوانگ اوربرایت منصوب شد و در اوایل ماه نوامبر موفق شد تیمش را به سوپر لیگ چین هدایت کند.

جان اوبراین بازیکن سابق آمریکا، که تحت هدایت قطبی در تیم جوانان کالیفرنیای جنوبی بازی می کرد در این رابطه گفت: "من از شنیدن این موضوع تعجب نمی کنم. افشین همیشه حیرت انگیز و بسیار پرتحرک بود. عملکرد او و اینکه چه فرصت هایی را برای خود فراهم کرده، به عنوان یک ایرانی و آمریکایی برای من جالب بود."

از بسیاری جهات قطبی مرد اسرار آمیز فوتبال ایالات متحده است که در طی سالها چندین نقش مهم را بر عهده داشته و در عین حال تا حد زیادی ناشناخته مانده است. در بین سالهای 1981 تا 1985 و هنگامیکه او در دانشگاه UCLA بازی می کرد، دوران مربیگری قطبی نیز آغاز شد. آخرین دوره حضور او در آمریکا به سال 2005 بازمی گشت که قطبی در جریان دبل لس آنجلس گلکسی، دستیار استیو تامسون بود. اما علیرغم بازگشت به چین، قطبی هنوز هم آمادگی کار کردن در ایالت متحده، کشوری که بسیاری از سوابق دوران ورزشی او آنجا رقم خورده را دارد.

افشین قطبی در این خصوص گفت: "من احساس می کنم که تجربیات و ویژگی های من می تواند نکات متفاوتی را به لیگ و بازیکنان MLS منتقل کند. من فکر می کنم بعد از 15 سال، بیشتر مردم مرا فراموش کرده یا من را نمی شناسند، اما معتقدم وقتی آنها مرا شناخته و سبک کاری من را ببینند، به من علاقمند خواهند شد. آنها راهی را که تیمهای من بازی می کنند دوست دارند. من حس می کنم می توانم قلب و روح بازیکنان را به تسخیر خود درآورم."

قطبی متولد تهران است و عشق به فوتبال از همان بدو تولد در او پدیدار شد. قطبی اینگونه توضیح می دهید: "از آجر به عنوان دروازه و از خودروها به عنوان مدافعان استفاده می کردیم. با دیوار یک و دو می کردیم و گاهی نیز باعث عصبانیت اهالی محل می شدیم (با خنده)."

در سال 1978 و بعد از ازدواج دوم پدرش با خانم آمریکایی، قطبی به ایالت متحده مهاجرت کرد و در ادامه و در دبیرستان همبازی پل گالیگیوری، زننده گل دراماتیک صعود آمریکا به جام جهانی 1990 شد. پس از فارغ التحصیلی در رشته مهندسی برق ، قطبی مدرسه فوتبالی در سال 1988 در آمریکا تاسیس کرد. روز اول تنها یک بازیکن در این مدرسه ثبت نام کرد و در ادامه ده تیم و 1000 دانش آموز زیر نظر قطبی تمرین کردند.

در ادامه و بعد از طی کردن دوره های مربیگری، افشین قطبی در کادر مربیگری آمریکا در جام جهانی 1998 مشغول به کار شد و تمرکز او آنالیز بازی های ایران بود. ایالت متحده در شبی تلخ و در شرایطی که موقعیت های خوبی را از دست داد، در آن دیدار تاریخی 1-2 مغلوب شد؛ مسابقه ای که قطبی خاطرات کوتاهی از آن در ذهن دارد.

قطبی در این رابطه گفت: "دیدن هواداران دو تیم و زوج های ایرانی- آمریکایی روی سکوها باعث فوران احساساتی برای تحقق بخشیدن قدرت فوتبال در زندگی در ادامه مسیرم شد. من فکر می کنم بدون توجه به ملیت و فارغ از فرهنگ، موارد خاصی وجود دارد که همه انسان ها در آن سهیم هستند. وقتی به تیم یا کشور خاصی می روم، عشق به فوتبال برایم بسیار مهم است. فکر می کنم احترامی که انسان ها نثار یکدیگر می کنند اهمیت زیادی دارد."

بعد از جام جهانی ، قطبی قصد داشت دوباره در مدرسه فوتبال خود مسغول به کار شود، اما به لطف ارتباطات خارج از کشوری که داشت، کره جنوبی و گاس هیدینک با یک کار ویژه تماس گرفتند. از قطبی خواسته شد تا نقشی که در تیم ملی آمریکا داشت را دوباره ایفا کرده و با استفاده از فیلم برای تقویت مفاهیم تاکتیکی در کادر فنی کره جنوبی مشغول به کار شود.

در سال 2002 کره جنوبی عملکردی تاریخی داشته و راهی نیمه نهایی شد. قطبی در این مسیر با تیم ملی آمریکا و جان اوبراین نیز مواجه شد و در ادامه دوباره او به دوست قدیمی خود سامپسون در لس آنجلس گلکسی پیوست. قطبی آنجا وظیفه داشت برنامه های آماده سازی تاکتیکی را ارائه دهد.

اما در ادامه افشین قطبی راهی پرسپولیس تیمی با 100 هزار تماشاگر شد. او دوباره به زادگاه خود بازگشته و مادرش را ملاقات می کرد. او در این رابطه گفت: "وقتی هواپیما در تهران به زمین نشست احساس عجیبی داشتم. وقتی مادرم را دیدم برایم باورنکردنی بود. من آرزو می کنم که هیچ کسی از والدین خود جدا نشود. "

در فرهنگ فوتبال ایران لغت "حاشیه" نقش مهمی داشت و می توانست روند هر تیمی را آسیب بزند. قطبی در خاطر دارد که گاهی اتوبوس تیم تاخیر داشت، کفش بازیکنان در سفرهای جاده ای مورد سرقت قرار می گرفت و مکالمات محرمانه در کسری از ثانیه به مطبوعات منتقل می شد. با این حال قطبی توسط هواداران مورد استقبال قرار گرفت. فارسی او گاهی اوقات ضعیف بود، اما هواداران از تلاش قطبی قدردانی می کردند.

پرسپولیس شش سال بود در فتح لیگ ناکام مانده بود و با شکست ناپذیری از 16 هفته نخست، هواداران لقب "امپراطور" را به قطبی اعطا کردند. این لقب با توجه به سبک تربیت شدن او در آمریکا و این واقعیت که پرسپولیس توسط سازمان تربیت بدنی (در حال حاضر وزارت ورزش و جوانان) اداره می شود، قطبی را نگران کرد.

حاشیه هیچگاه از پرسپولیس دور نشد و در ماه بهمن همان سال و بدلیل عدم پرداخت مطالبات یک بازیکن، شش امتیاز از پرسپولیس کم شد. قطبی تا آستانه هدایت تیم ملی پیش رفت اما در نهایت علی دایی عهده دار این سمت شد. اما در دقیقه 96 بازی پایانی، سپهر حیدری سند قهرمانی پرسپولیس را امضا کرد و افشین قطبی آن گل را یک معجزه خطاب کرد. اما در ماه نوامبر سال بعد قطبی در نهایت پرسپویس را ترک کرده و با این ادعا که حس می کند شریط عادی نیست، استعفا داد.

در ادامه افشین قطبی بالاخره هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفت و در کره جنوبی در آستانه رسیدن به جام جهانی بود، اما گل دقیقه 81 پارک جی سونگ، آرزوهای قطبی برای هدایت یک تیم ملی در جام جهانی را بر باد داد.

در ادامه قطبی هدایت پنج تیم دیگر را بر عهده گرفت و اخیرا یک بار دیگر در چین موفق به کسب نتایج درخشانی شد. حالا پنج صندلی مربیگری خالی در MLS وجود دارد و قطبی خواهان بازگشت به ایالت متحده است.

بعد از موفقیت در چین؛ قطبی گفت: "من دوست دارم مقصد بعدی من به ایالات متحده باشد. فکر می کنم گاهی اوقات در لیگ تحده ، اشتیاق و تعهد لازم وجود ندارد. اما فوتبال همین حالا نیز برای من همه کار کرده است. من همین حالا می توانم نفش خود را حبس کرده و به دلیل تجربیاتی که داشته ام، جاهایی که دیده ام و کارهایی که انجام داده ام، با لبخندی بزرگ بمیرم. فوتبال به همین دلیل فوق العاده است."

 

منبع: ورزش سه
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
املت
۲۲:۳۰ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۵
خدا نکنه داش افشین ، ما پرسپولیسی ها خاطرات خوبی با تو داریم
نظرات شما