رویداد۲۴ یک مطالعه جدید نشان میدهد افرادی که در مناطقی با کیفیت هوای پایین یا به عبارت بهتر در مناطق بد آب و هوا رشد میکنند، در بزرگسالی بیشتر در معرض افسردگی و اختلال دوقطبی قرار دارند.
در تجزیه و تحلیل دادههای مربوط به سلامت میلیونها نفر از بیماران، “ارتباط معنیداری” بین اختلالات روانی و قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، به ویژه در دوران کودکی، به دست آمده است.
بیشتر بخوانید: ۷ گام برای اموزش CPR یا احیای قلبی ریوی
این پژوهش که براساس دادههای سلامتی بخشی از مردم ایالات متحده و دانمارک به انجام رسیده، جدیدترین مطالعهای است که درباره رابطه کیفیت هوا و بیماری به انجام رسیده است. پیشتر دانشمندان مطالعات چندی در این مورد انجام داده و به نتایجی هم دست یافته بودند که این پژوهش جدید آنها را کاملتر کرده است.
در این مطالعه که دانشمندان دانشگاه شیکاگو آن را هدایت و اجرا کردهاند، از یک بانک اطلاعات بیمه درمانی آمریکا که شامل اطلاعات سلامتی ۱۵۱ میلیون بیمار است که در طول ۱۱ سال گذشته به دلیل ابتلا به بیماریهای عصبی و روانی بستری یا مورد درمان قرار گرفتهاند، استفاده شده است. دانشمندان انجام دهنده این پژوهش با مقایسه آمار این بیماریها با اندازهگیری ۸۷ آلاینده هوا به نتایجی تکاندهنده دست یافتهاند. طبق نتایج این پژوهش در کشورهای بد آب و هوا در قیاس با کشورهایی که آب و هوای خوبی دارند، احتمال ابتلا به اختلال دوقطبی در بزرگسالی ۲۷ درصد و احتمال ابتلا به افسردگی ۶ درصد بیشتر است.
نویسنده این مقاله، پروفسور آندری رژتسکی که در زمینه پزشکی و ژنتیک انسانی مطالعات زیادی دارد، میگوید که «تاکنون عوامل محرک کاملاً شناختهشدهای برای بیماریهای روانی وجود داشته که همه در آن اجماع داشتند، اما آلودگی هوا یک عامل جدید است که تازه پیدا شده است». او در ادامه میافزاید که «با تحقیقاتی که درمورد سگها و جوندگان انجام دادیم، این نتیجه به دست آمد که آلودگی هوا به مغز وارد شده و التهاباتی ایجاد میکند که علائمی شبیه افسردگی دارند. این نتایج این موضوع را به ذهنمان آورد که ممکن است چنین اتفاقی در انسان نیز بیفتد».
دانشمندان دانشگاه شیکاگو برای صحتسنجی نتایج این مطالعه به همین شیوه روی دادههای سلامتی یک میلیون و چهارصدهزار بیمار دانمارکی نیز استفاده کردند- که نتایجی کموبیش مشابه به دست آمد. در این مطالعه مجدد دانشمندان شیکاگویی با همکاری پژوهشگران دانشگاه ارهوس دانمارک، درباره دانمارکیهای بزرگسالی که تا قبل از سن ۱۰ سالگی در مناطق بد آب و هوا یا با شرایط ضحعف محیط زیستی زندگی میکردهاند، تحقیق کرده و میزان شیوع بیماری عصبی روانی را در آنها مورد تحلیل و بررسی قرار دادند. نتایج تا حد زیادی با نتایج مطالعه آمریکا مشابه بود. در دانمارک هم اختلالات روانی افرادی که در مناطق آلوده زندگی میکردند، ۲۹ درصد بیش از ساکنان مناطق خوش آب و هوا یا با اقلیم معمولی بود. این ۲۹ درصد افزایش بیشتر در زمینه اختلالاتی چون شیزوفرنی، افسردگی و اختلال دو قطبی بروز پیدا کرده است.
عاطف خان، همکار نویسنده این مطالعه نتایج این دو مطالعه را چنین خلاصه میکند: «پژوهشهای ما در آمریکا و دانمارک نشان از این دارد که افرادی که در مناطق آلوده زندگی میکنند، در بزرگسالی به احتمال بیشتری به اختلالات روانی دچار خواهند شد». البته صاحبنظرانی که در این مطالعه نقشی نداشتند، بر این باورند که ممکن است عوامل دیگری نیز در این مساله دخیل باشند.
یکی از منتقدان این مطالعه جان یانیدیس استاد دانشگاه استنفورد است که در نقدی که بر این مطالعه وارد کرده، گفته که «نقش کیفیت پایین هوا در افزایش شمار بیماریهای روانی یک احتمال جالب است، اما در مطالعهای که منتشر شده یک نمونه واضح در این زمینه ارائه داده نشده است. به باور جان یانیدیس «با اینکه بانکهای بزرگ اطلاعات با دادههای میلیونی دستمایه تجزیه و تحلیل این گروه قرار داشته، اما شواهد موجود کاستیهای قابل توجهی دارند و بهخصوص یک سری جهتگیریها دیده میشود که این پتانسیل را دارند که ارتباطهای ارائه شده را باطل کنند.».
دکتر دانیل ماگان، دستیار آموزش کالج سلطنتی روانپزشکان نیز عقیده دارد که پژوهش انجام گرفته که درباره ارتباط بین آلودگی هوا و پیشرفت و افزایش بیماری روانی انجام شده، نشان نمیدهد که آلودگی هوا باعث بیماری روانی میشود، بلکه تنها نشان از پیوند محکمی دارد که بین زندگی در شرایط آلوده با افزایش خطر ابتلا به بیماری روانی وجود دارد. به گفته دکتر ماکان جوامع آلوده دارای کمبودهای دیگری نیز هستند که میتواند باعث افزایش شمار مبتلایان به بیاریهای روانی شود. از جمله تراکم جمعیت و دسترسی نداشتن به فضای سبز کافی. او میگوید که «بنابراین دلایل نمیتوان کیفیت بد هوا را از دیگر کمبودهای فضاهای آلوده جدا کرد و آن را تنها دلیل افزایش امکان ابتلا به بیماری روانی در بزرگسالی دانست».
سازمان بهداشت جهانی به تخمین میگوید که آلودگی هوا سالانه باعث مرگ ۷ میلیون نفر میشود که به معنای ۱۳ مرگ در هر دقیقه میشود که بیشتر از مجموع تعداد مرگهایی میشود که به دلیل جنگ، قتل، سل، ایدز و مالاریا رخ دادهاند. پیشتر، دانشمندان آب و هوای بد را دلیل اصلی بیماریهای قلبی، آسم و انواع سرطان میدانستند، اما این مطالعه جدید سرفصل جدیدی را در مبارزه با آلودگیهای محیطزیستی آغاز کرده است.