مدیر عامل انجمن حمایت از بیماران اسکیزوفرنی (احبا) گفت: غلب بیماران هزینه داروی خود را ندارند و اگر داروی بیمار اعصاب و روان قطع شود، بیماری عود می‌کند، اما بیماران وقتی نیاز به معیشت روزانه دارند نمی‌توانند یارانه را برای درمان هزینه کنند و مسلما آن پول را برای خرید نان یا غذا که واجب‌تر است، هزینه می‌کنند.
رویداد۲۴ طیبه ده باشی ، در ارتباط با وضعیت بیماران مزمن اعصاب و روان، گفت: در گذشته پوشش حمایتی سازمان بهزیستی برای بیماران اعصاب و روان، ۹۰ هزار تومان بود، که به تعداد محدودی از خانوار‌های دارای بیمار مزمن روانی تعلق می‌گرفت. در حال حاضر این یارانه به ازای هر فرد بیمار تعلق می‌گیرد؛ بنابراین به خانواده‌هایی که یک بیمار مزمن دارند، «۱۰۸ هزار تومان»، برای دو نفر «۲۱۵ هزار تومان»، برای سه نفر «۲۸۴ هزار تومان» و چهار نفر به بالا «۳۸۰ هزار تومان» پرداخت می‌شود.
وی افزود: تمام بیماران ما در انجمن احبا از کار افتاده محسوب می‌شوند. بهزیستی تنها به بیماران شدید و از کار افتاده حمایت می‌کند. یعنی این ۱۰۸ هزار تومان برای بیماری است که امکان کسب درآمد ندارند و البته بیمار با این مبلغ هیچ کاری نمی‌تواند کند. وقتی یک خانواده‌ای نان برای خوردن ندارد، امکان کار کردن ندارد، ۱۰۸ هزار تومان برای او کفایت نمی‌کند.
دهباشی با تاکید بر ناکافی بودن این مستمری برای مشکلات معیشت و درمان این گروه از بیماران بیان کرد: طبق قانون، بهزیستی باید به ازای هر پرونده بیمار ۱۲ هزار تومان به ما بدهد و این در حالی است که انجمن به ازای هر بیمار ۸۰۰ هزار تومان هزینه دارو پرداخت می‌کند. به علاوه ماهی ۱۲ هزار تومان مبلغی کمتر از ۱۰ نان است. اغلب بیماران هزینه داروی خود را ندارند و اگر داروی بیمار اعصاب و روان قطع شود، بیماری عود می‌کند، اما بیماران وقتی نیاز به معیشت روزانه دارند نمی‌توانند یارانه را برای درمان هزینه کنند و مسلما آن پول را برای خرید نان یا غذا که واجب‌تر است، هزینه می‌کنند. این یارانه به بیماران اعصاب و روان تخصیص می‌یابد، اما یارانه انجمن با توجه به اینکه خدمات شبانه‌روزی و روزانه به بیماران ارائه می‌دهد، چند ماه است که پرداخت نشده است. این خدمات برای بیماران لازم است. سازمان بهزیستی اگر یارانه مراکز را به موقع بدهد، خدمات ما به بیماران اعصاب و روان قطع نخواهد شد.
مدیر عامل انجمن احباء ضمن تاکید بر مشکلات جدی داروئی بیماران اعصاب و روان گفت: بعضی از بیماران باید داروی خارجی مصرف کنند. واقعیت این است که برخی از دارو‌های داخلی تاثیردرمانی بر بیماران ندارد. طبق اظهارات مددکاران ما، بیماران از ۲۵۰ تا ۸۰۰ هزار تومان ماهانه هزینه دارو دارند. اگر به این بیماران این هزینه پرداخت نشود، داروی خود را قطع می‌کنند. حتی گاهی با کمک انجمن است که بیماران دارو‌های ایرانی را با دفترچه می‌خرند، داروهائی که معادل سی هزار تومان است.
بیشتر بخوانید:
سختی‌های پرستاری از بیماران اعصاب و روان/ روان‌پرستاران چه می‌گویند؟
وی در ادامه افزود: در هزار پرونده‌ای که در انجمن احبا داریم، بیماران به شدت مشکلات داروئی دارند. دارو‌های خارجی یا نیست یا اگر هست هزینه بسیار بالائی دارد. بیماران گزارش می‌دهند که برخی از دارو‌های داخلی تاثیر درمانی ندارند، همین نکته از سوی پزشکان ما گوشزد می‌شود، آن‌ها برای برخی از دارو‌ها بر مصرف خارجی آن‌ها تاکید دارند. بیماری با مصرف داروی خارجی کنترل می‌شود و داروی داخلی بیماری او را کنترل نمی‌کند و متاسفانه دارو‌های خارجی را تحت پوشش بیمه‌ای قرار نمی‌دهند.
دهباشی در ارتباط با مشکلات بیمارستانی بیماران مزمن روانی گفت: در خدمات بستری بیماران مزمن روانی نیز گلایه پرسابقه محدودیت پذیرش همچنان پا برجاست. بیمارستان‌های اعصاب و روان بیماران را بیش از ۵۷ روز بستری نمی‌کنند. برخی بیماران که نیاز شدید به بستری دارند، باید بعد از دوماه مرخص شوند تا بعد از یک هفته بتوانند پذیرش دوباره بگیرند. همچنین بیماران، بیش از دوبار در سال نمی‌توانند بستری شوند. در حالی که یک بیمار جسمی اگر لازم باشد، برای ۱۲ ماه تخت بیمارستان را اشغال می‌کند.
مدیر عامل احبا در ارتباط با مشکلا بیمه‌ای بیماران اعصاب و روان اظهار کرد: همچنین بیماران اعصاب و روان در زمینه بیمه‌های تکمیلی مشکل دارند. شاید بیمارانی که بیمه شرکت نفت یا ارتش باشند، بتوانند از امتیازات بیمه تکمیلی برای اعصاب و روان استفاده کنند، اما در اساسنامه بیمه‌های دیگر ذکر شده است که بیماری‌های اعصاب و خودکشی را شامل نمی‌شود، در حالی که عموما دلیل خودکشی‌ها بیماریِ افسردگی است.
وی در انتقاد از مدیریت نامناسب پرداخت یارانه‌ها به بیماران مزمن روانی گفت: الان یارانه‌ها به حساب شخصی بیماران پرداخت می‌شود، اما فرایند آن مدیریت مناسبی ندارد، چرا که برای دریافت یارانه ماهیانه افراد، لازم است تمام پرونده‌ها طی یک یا دو روز که سازمان فرجه می‌دهد، بر سایت بارگذاری شود. مسئله این است که این پرونده‌ها دست چه کسی باشد. اگر ارسال آن بر عهده نهاد‌های دولتی باشد، دوسال یکبار هم بارگذاری نخواهد شد. اگرهم ارسال از طریق انجمن‌های غیردولتی باشد، بستگی به عملکرد آن انجمن دارد. گا‌ها سازمان پرداخت می‌کند، ولی به دلیل عدم بارگذاری پرونده بر روی سایت مددجو یارانه را دریافت نمی‌کند. این در شهرستان‌ها پررنگ‌تر است. بخاطر اینگونه سهل‌انگاری‌ها ممکن است یارانه افراد ۸ ماه یکبار به دستشان برسد. دریافت و عدم دریافت یارانه توسط مددجو به عملکرد مددکار مربوط است تا چقدر به موقع این پرونده‌ها را بارگذاری کند.