دکتر جاشوا اشنایدر (Joshua Snyder) از دانشکده جراحی و بیولوژی سلولی در دانشگاه دوک (Duke University)، در این رابطه اظهار داشت: «این تحقیقات بینش جدیدی را نسبت به فرآیند نامرئی پیشین ارائه می‌دهد که در آن سلول‌های بنیادی پیش سرطانی جهش‌یافته در سرطان روده بزرگ و روده کوچک گسترش پیدا می‌کنند.
لازم به توضیح است تکنیک ما پایه و اساس محکمی برای آزمایش روش‌های درمانی جدید ایجاد می‌کند که باعث می‌شود این روند اولیه و پیش از بدخیمی قطع‌شده و از بین برود. ما امیدواریم که یک روز این سلول‌های پیش سرطانی مخفی را هدف قرار داده و آن‌ها را از بین ببریم تا از بروز سرطان جلوگیری کنیم.»
به‌این‌ترتیب، محققان تفاوت‌های اساسی در چگونگی رشد زیستگاه‌های روده نوزادان و بزرگ‌سالان مشاهده کردند که باعث رشد زمینه‌های پیش سرطانی سلول‌های جهش‌یافته می‌شوند. در یک دوره بحرانی، نوزادان تازه متولدشده به اثرات جهش در سلول‌های بنیادی روده حساس هستند که با فرایندی به نام سرطان‌زایی میدانی، زمینه‌های بزرگی از سلول‌های جهش‌یافته پستاندار را در سراسر روده بذرافشانی می‌کند که خطر سرطان را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد.
این زمینه‌ها از سلول‌های جهش‌یافته می‌توانند سال‌ها رشد و گسترش پیدا کنند بدون اینکه توسط فناوری‌های غربالگری فعلی شناسایی شوند. اغلب آن‌ها بی‌ضرر باقی می‌مانند اما در شرایط مناسب بدخیم شدن، می‌توانند بعداً در بزرگ‌سالی سرطانی شوند.
علاوه بر این محققان مشاهده کردند که برخی جهش‌های سرطان روده بزرگ در بیماران می‌توانند منجر به افزایش چشمگیر باروری محیط و زمینه‌های پیش سرطانی شوند که درنهایت منجر به گسترش سریع زمینه در سراسر روده شده و فرد در پی آن با عواقب کشنده روبه‌رو می‌شود. برخی جهش‌های متداول که از منابع خارجی ناشی می‌شوند مانند آسیب یا قرار گرفتن در معرض محیط خاص می‌توانند محیط اطراف سلول بنیادی را مختل کرده و منجر به رشد سریع و گسترش زمینه پیش سرطانی شوند.
این روند می‌تواند به‌ویژه در بزرگ‌سالان کشنده بوده و بسیار سریع‌تر ازآنچه پیش‌بینی می‌شده، اتفاق بیافتد. دکتر اشنایدر در ادامه توضیحاتش گفت: « سرطان‌زایی مزمن یک پدیده تعیین‌کننده محسوب می‌شود که آغازگر روند رشد سرطان ازجمله سرطان‌های پستان، پوست و ریه است.
این تکنیک جدید به ما اجازه می‌دهد تا با استفاده از تصویربرداری ساده فلورسنت، سلول‌های پیش سرطانی و سلول‌های در حال بدخیم شدن را داخل یک زمینه گسترش پیداکرده شناسایی و بتوانیم روند تشخیص و درمان را خیلی سریع‌تر پیگیری کنیم.»
شرح کامل این پژوهش و یافته‌های به‌دست‌آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشرشده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.