رویداد۲۴ جلوگیری آلودگی هوا حدود ۱۷ متولی دارد و هر کدام از نهادها بودجه‌های عظیمی برای مقابله با آلودگی دریافت می‌کنند. متولی اصلی آن البته مشخص نیست و هر سازمان در زمان بروز آلودگی تقصیر را بر گردن دیگری می‌اندازد. انتقاد از نهادهای متولی هم بیش از آنکه به عملکرد نهادهای درگیر مربوط باشد، به موضع منتقد بر می‌گردد و اینکه با کدام سازمان مشکل داشته باشد.
نمونه اخیر این انتقادها از سوی اکبر ترکی سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس که معتقد است برای جلوگیری از آلودگی باید با صنعت خودروسازی داخلی راکلا تعطیل کرد و تنها ماشین وارد کرد! نمونه این سخنان البته در ایام انتخابات بیش از هر دوره دیگری شنیده می‌شود؛ سخنانی که بیش از آنکه حاوی راهکاری علمی و دقیق باشند، سخنانی هیجانی به شمار می‌روند و از این دست سخنان که یک نماینده خود را به وکالت از کل ملت حرفی بزند، زیاد شنیده می‌شود.
در این نکته که سلامت مردم چه در بعد جسمی و چه روحی اهمیت والایی دارد و وظیفه همه نمایندگان تامین آرامش مردم است، شکی نیست اما سخت بتوان پذیرفت که در آستانه انتخابات، طرح اظهارنظرهای غیرکارشناسی این چنینی را از سر دغدغه‌مندی است و باید از نماینده خواست که صادقانه پاسخ دهد! اولویت کدام است، سلامت جامعه یا منفعت خواص؟
اینکه باید منابع آلاینده در محیط زیست به ویژه آنچه موجب آلودگی هوا در کلان‌شهر‌ها می‌شود شناسایی شود، گزاره درستی است، اینکه وزارت بهداشت باید در ایفای وظیفه نظارتی خود، نسبت به این منابع آلوده‌کننده واکنش نشان دهد هم کاملا صحیح. این را هم که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در ایفای وظیفه نمایندگی به دنبال دنبال حل مساله آلودگی باشند، با، اما و اگرهایی، می‌پذیریم، اما اینکه راه حل مجلس، باید تعطیلی صنایع و تن دادن به واردات باشد را شما بگویید با کدام حجت عقلی؟!
از سخنان عضو کمیسیون بهداشت نتایج دیگری می‌توان گرفت؛ صنایع پتروشیمی در کشور آلاینده هستند، صنایع فولاد، ذوب آهن، آلومینیوم و ... هر کدام ایجاد آلودگی می‌کنند. با استدلال ترکی باید همه صنایع کشور را تعطیل کرد و از فردا عنان کار را به وارد کنندگان سپرد.
بسیارند کسانی که به خود زحمت نمی‌دهند به راه حل‌هایی فکر کنند که در سایه آن هم سلامت ملت لحاظ شود و صلابت تولید! چرا هیچگاه در راستای حمایت از تولید به نحوی که بتواند در سازگاری کامل با محیط زیست قرار بگیرد، از سوی برخی از این به اصطلاح دلسوزان هوای پاک شاهد نیستیم؟
تکلیف اوضاع ارزی کشور روشن است، قطعا آمار و ارقام اقتصادی که دلالت بر ضعف اقتصادی تا همین‌جای کار است را امثال جناب آقای دکتر ترکی بهتر از ما دارند، مسند تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی هم یحتمل در اختیار ایشان است، اما این چه راه‌حلی است که عوایدش برای قشری خاص به قیمت تعطیلی صنایع داخل طراحی شده است؟
آیا محدودیت در منابع ارزی به اضافه مشکلات در واردات اقلام ضروری از آنگونه که برخی از بیماری‌های خاص با آن مواجه‌اند و احیانا حل اینهمه موضوعی که در حوزه بهداشت و درمان کشور با آن مواجهیم، در شمار دغدغه‌های جناب آقای ترکی نیست که برایش به دنبال راه حل باشد و حالا در آستانه انتخابات یادش آمده که اگر واردات خودرو را آزاد کنیم به صرفه‌تر است؟ ای کاش ایشان در اینهمه صغرا و کبرا برای بیان این موضوع اشاره‌ای به یک پایش و پژوهش علمی می‌کرد که دست‌کم در علمی بودن اظهارات ایشان به عنوان یه متخصص تامل کنیم!
در اینکه همه باید برای کاهش آلودگی هوا کمک کنند و خودروساز هم به سهم خودش موظف و مقصر است تردید نیست، اما سهم و سم این قسم اظهارنظرهای غیرعلمی و کارشناسی هم در مدیریت وضع موجود کم ندانید!
آلودگی هوا مصیبتی چند وجهی است که یک ضلع آن خودرو است برای همه وجوه آن به اضافه خودرو راه‌حل اجرایی بدهید، راه حلی که در سایه آن بتوان تولید ملی را رونق داد، به سلامت ملی کمک کرد و حاصلش بشود صلابت ملتی که رنجور شده است. در ایفای وظیفه نمایندگی، نیازمند قوت و قدرت تحلیل و ارایه راهکار‌های اجرایی به نحوی هستیم که ارمغانش توسعه پایدار باشد، وگرنه این مجال اندک تبلیغات هم گذشتنی است!