رویداد۲۴ پیروزی خیره کننده و قاطع حزب محافظهکار به رهبری "بوریس جانسون" با دستور کار اولیه "برگزیت" و شکست کمسابقه حزب کارگر به رهبری "جرمی کوربین" که در عمر اکثریت قاطع بریتانیاییها بی سابقه بود، راه دشوار "نخست وزیر جانسون" را برای بیرون کشیدن کشورش از اتحادیه اروپا تا واپسین روز نخستین ماه سال آتی میلادی (۳۱ ژانویه ۲۰۲۰) تا حدود زیادی همواره کرد.
نکاتی چند درباره این نتایج و پیامدهای آن:
۱- نتایج انتخابات بر اساس نتایج اولیه بر این مبناست: ۳۶۲ کرسی برای حزب محافظه کار و ۲۰۲ کرسی برای حزب کارگر. هر حزبی که بتواند ۳۲۶ کرسی پارلمان را در اختیار داشته باشد اکثریت مطلق دارد و حالا حزب محافظه کار توانسته با عبور از این مرز، حزب دارای اکثریت مطلق در پارلمان باشد و هر چه بخواهد بدون سنگ اندازی دیگر احزاب در مجلس عوام بریتانیا انجام دهد.
نتایج اولیه انتخابات سراسری بریتانیا (بر اساس ۶۴۷ کرسی از ۶۵۰ کرسی پارلمان) بین ۵ حزب عمده بریتانیا
۲- این نتیجه کسب شده برای حزب محافظهکار از سومین انتخابات سراسری در دوران "مارگارت تاچر" در سال ۱۹۸۷ میلادی بدینسو (۳۲ سال گذشته) بیسابقه بوده است. این پیروزی در حالی است که حزب کارگر هم در مقابل از سال ۱۹۳۵ بدین سو (۸۴ سال گذشته) چنین نتایج ضعیفی در یک انتخابات سراسری کسب نکرده است؛ بنابراین هم پیروزی حزب محافظهکار در این دور از انتخابات کمسابقه بود و هم چنین شکستی برای حزب کارگر در ۸۴ سال گذشته سابقه نداشته است.
۳- بوریس جانسون با این پیروزی میتواند وعده خودمبنی بر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تا ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰ عملی کند. او قرار است طرح خروج از اتحادیه اروپا (برگزیت) را به محلس عوام ببرد تا تصویب شود. از سوی دیگر با این نتایج انتخاباتی، مشروعیت سیاسی جانسون در معادلات سیاسی بریتانیا افزایش قابل ملاحظهای یافته و دست او در مذاکره با رهبران اتحادیه اروپا بر سر خروج از این اتحادیه، بازتر میشود.
۴- وضعیت ۲ سال گذشته بریتانیا موقعیت این کشور را هم در جهان و هم در داخل اتحادیه اروپا به شدت ضعیف و مخدوش کرده بود. وقتی در یک کشور موضوعی اختلافی تبدیل به یک کلاف سردرگم میشود و موقعیت دولت مستقر شکننده بوده و حزب یا ائتلاف حاکم به دلیل نداشتن اکثریت مطلق در مجلس نمیتواند سیاستهای مورد نظر خود را به مورد اجرا بگذارد، هم در عرصه اقتصاد داخلی و هم در عرصه دیپلماسی بینالمللی تضعیف میشود و این دقیقا اتفاقی بود که در ۲ سال گذشته در بریتانیا روی داد. دولت بریتانیا در داخل ضعیف بود و برای مثال "ترزا می" نخست وزیر سابق بریتانیا بارها و بارها طرحهای مختلفی برای برگزیت به مجلس عوام برد، اما هر بار این طرحها با مخالفت احزاب رقیب و حتی مخالفخوانی برخی اعضای حزب محافظهکار به در بسته خورد. حالا با این نتایج اوضاع به کلی فرق خواهد کرد.
۵- بوریس جانسون پس از کسب این نتیجه میتواند با خیال آسودهتر ضمن جدایی و دور شدن از بروکسل (مقراتحادیه اروپا) بیش از پیش به سمت دونالد ترامپ و کاخ سفید نزدیک و نزدیکتر شود. او هفته گذشته دیدار دوجانبه خود با ترامپ در حاشیه نشست سران ناتو در لندن را بیحاشیه و به دور از چشم رسانهها برگزار کرد تا تاثیر سوء احتمالی بر نتایج انتخابات سراسری به جا نگذارد. او حتی به ترامپ توصیه کرده بود در جریان سفر به لندن درباره انتخابات بریتانیا اظهار نظر نکند.
از این پس نزدیکی بیش از پیش "بریتانیای جانسون" به "آمریکای ترامپ" به ویژه در دوران پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بسیار بسیار محتمل است و این مساله حتی میتواند بریتانیا را علاوه بر موضوعات اقتصادی در سایر حوزههای مرتبط با سیاست و دیپلماسی بینالمللی نیز از شرکای سابق اروپایی خود (آلمان و فرانسه) جدا کرده و به سمت ایالات متحده آمریکا بکشاند. برای مثال میتوان این پیشبینی را داشت که دیدگاه بریتانیا درباره "برجام" از این پس بیش از پیش به دیدگاه دولت ایالات متحده آمریکا نزدیکتر شود.
۶- با کسب این پیروزی خیره کننده، بوریس جانسون اعتماد به نفس مضاعفی مییابد، چون حالا او هم شخصیتی تاریخساز در بریتانیا شده و میتواند ادعای پا گذاشتن به دوران طلایی محافظهکاران در دهه ۱۹۸۰ میلادی (دوران مارگارت تاچر) داشته باشد و با این نتایج انتخاباتی مدام رهبری او بر حزب محافظهکار با شخصیت تاریخیای همچون مارگارت تاچر مقایسه شود.
۷- پیروزی حزب محافظهکار مرهون علل و عوامل مختلفی است که شاید بسیاری از آنها ارتباطی به شخصیت و مشی رهبری جانسون نداشته باشد. از جمله ۱- تعیینتکلیف نهایی برگزیت و خستگی افکار عمومی بریتانیا از بلاتکلیفی این کشور در میانه راه جدایی از بروکسل و ۲- خساراتی که ۲-۳ سال گذشته از ناحیه این بلاتکلیفی دامنگیر اقتصاد بریتانیا شده و یا ۳- بادی که طی سالهای گذشته به بادبان گروههای راست گرا و جنبشهای پوپولیست راستگرا در سرتاسر جهان افتاده و احزاب راست و محافظهکار در اروپا و آمریکای شمالی در مقایسه با احزاب چیگرا نتایج بهتری در انتخابات کسب میکنند؛ اما با همه اینها میوه نتایج انتخابات اخیر بریتانیا به دامن بوریس جانسون خواهد افتاد و او میتواند طی هفتهها و ماههای آتی با کمترین مزاحمت مخالفان میوه شیرین این بُرد انتخاباتی را بچیند و سیاستهای مورد نظرش را به مورد اجرا بگذارد.